Κάλεσμα από το Εργατικό Κέντρο για την 40η επέτειο του Πολυτεχνείου
ΠΑΛΛΕΣΒΙΑΚΟ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΑΠΦΟΥΣ
ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΜΥΡΟΓΙΑΝΝΗ
ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ 6 Μ.Μ.
Σαράντα χρόνια από το μεγάλο ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, το Νοέμβρη του 73΄.
Στο όνομα του Κομμουνιστικού κινδύνου με πραξικόπημα, η διακυβέρνηση της χώρας πέρασε στη στρατιωτική χούντα, την 21η Απριλίου 1967.
Στο διάστημα της 7χρονης διακυβέρνησης της χώρας από τη στρατιωτική χούντα, δολοφονήθηκαν, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν χιλιάδες λαϊκοί αγωνιστές, στο όνομα «του Κομμουνιστικού κινδύνου».
Σε όλη τη διάρκεια της στρατιωτικής χούντας το καθεστώς εξυπηρετούσε πιστά τα συμφέροντα της εξουσίας του κεφαλαίου.
Ενώ η εργατική τάξη, οι αυτοαπασχολούμενοι ΕΒΕ, η φτωχή αγροτιά και οι γυναίκες της λαϊκής οικογένειας, στέναζαν κυριολεκτικά και κάθε διεκδίκηση για ψωμί-παιδεία-υγεία-κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα, γίνονταν η αιτία για φυλακίσεις, εξορίες και βασανιστήρια.
Την ίδια ώρα οι «Σωτήρες του Έθνους», όπως αυτοονομάζονταν, εναγκαλίζονταν με τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλου και υπέγραφαν, συμβάσεις παραχώρησης του εθνικού πλούτου της χώρας, στις ορέξεις των μονοπωλίων και τα κέρδη τους εκτινάχτηκαν στα ύψη, τα σκάνδαλα όσο και να προσπάθησαν και προσπαθούν να τα αποσιωπήσουν και δεν μπορούν, δεν μπόρεσαν γιατί μιλάνε τα ίδια τα στοιχεία.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες αναπτύχθηκαν, ανδρώθηκαν εργατικές, νεολαιίστικες, φοιτητικές και μαθητικές αντιστασιακές οργανώσεις, έχοντας πολλαπλές δράσεις στο ενεργητικό τους.
Η εξέγερση στις 17 Νοέμβρη 1973 στο Πολυτεχνείο, ήταν το επιστέγασμα και η κορύφωση όλης της προηγούμενης αγωνιστικής πορείας του λαού και της νεολαίας.
Η κατάληψη του Πολυτεχνείου τη δεύτερη μέρα 15 Νοέμβρη, ενώθηκε με το εργατικό λαϊκό κίνημα και απέκτησε χαρακτήρα παλλαϊκού ξεσηκωμού.
Η 16η Νοέμβρη ήταν η μέρα της κορύφωσης της εξέγερσης. Αργά το απόγευμα πέφτουν οι πρώτοι νεκροί.
Ξημερώματα της 17ης Νοέμβρη τα τανκς κυκλώνουν το Πολυτεχνείο. Στις 3 το πρωί ένα από τα τανκς πέφτει πάνω στην πύλη του Πολυτεχνείου.
Η θυσία δεν πήγε χαμένη: Άνοιξε ο δρόμος για την κατάρρευση της δικτατορίας, χιλιάδες νέοι και νέες από το παράδειγμα του Πολυτεχνείου, διαπαιδαγωγήθηκαν με τα ιδανικά του αγώνα, της οργανωμένης απειθαρχίας και ανυπακοής.
Εύκολες λύσεις, χωρίς αγώνα και θυσίες, ποτέ δεν έρχονται
Το μήνυμα του Πολυτεχνείου ήταν πολιτικό, ανατρεπτικό, αντιιμπεριαλιστικό. Αυτό δηλώνουν και τα συνθήματα που όσα χρόνια κι αν πέρασαν, είναι πάντα επίκαιρα:
ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΕΞΩ ΟΙ ΗΠΑ, ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ
ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ
Η εργατική τάξη, οι α/α ΕΒΕ, η φτωχή αγροτιά, η νεολαία, όταν είναι οργανωμένοι και ενωμένοι, όταν ξέρουν γιατί παλεύουν και "πολεμούν", μπορούν και σήμερα να ξεπεράσουν κάθε δυσκολία.
Όταν πάρουν στα δικά τους χέρια τη σημαία της πάλης για τα δικαιώματα, το δίκιο και την απελευθέρωση της εργατικής τάξης, του λαού, της χώρας από τα δεσμά των μονοπωλίων, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
