Γράφει η Μαρία Παρέντη *
Εχουμε στηλιτεύσει δικαστές άπειρες φορές, για συμπεριφορές που μόνο σε κοινωνούς της δικαιοσύνης δεν αρμόζουν. Έχουν έρθει στα χέρια μας αποφάσεις, που έκλειναν αθώους ανθρώπους στη φυλακή. Έχουμε ως συνήγοροι υποτιμηθεί και χλευαστεί από έδρες, που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.
Όπως επιβάλλεται να θυμόμαστε τα ονόματα των αδίκων που τάχα υπηρετούν τη δικαιοσύνη, έτσι οφείλουμε να θυμόμαστε διπλά και εκείνους που αποτελούν εξαίρεση στον κανόνα και δεν αφήνουν τον άνθρωπο εκτός αίθουσας, φορώντας την προβιά του δικαστή. Ή εκείνους που ολιγώρησαν και μπήκαν αδιάβαστοι σε υποθέσεις που κόστισαν ζωές και υπολήψεις.
Η εισαγγελέας Αριστοτελία Δόγκα στην υπόθεση Τοπαλούδη, φαίνεται να είναι μια εξαίρεση που αξίζει να αναφερθεί. Ένας άνθρωπος βαθιά διαβασμένος, που δεν πήρε απλώς μια δικογραφία στα χέρια του, για να διεκπαιρεώσει μια υπόθεση, να προβάλει τον εαυτό του από θέση ισχύος ή να κάνει επίδειξη νομικών γνώσεων. Είναι μια εισαγγελέας, όπως αυτές που θέλουμε και ευχόμαστε να συναντάμε συχνά στις αίθουσες των δικαστηρίων, για να το πω σωστότερα, όπως αυτές που θα έπρεπε να συναντάμε ΠΑΝΤΑ.
Η κυρία Δόγκα, μπήκε στην ουσία της υπόθεσης, μελέτησε, δεν ολιγώρησε, αντιλήφθηκε την σπουδαιότητα της κατάστασης, σεβάστηκε ταυτόχρονα το θύμα, τους οικείους του, το δίκαιο, μα και τον ουσιαστικό ρόλο του εισαγγελέα. Αφοσιώθηκε από την πρώτη στιγμή. Ανάγνωσε τους κατηγορούμενους τόσο καλά, που δεν είχαν τίποτα να της πουν τα ψεύτικα ψελλίσματά τους. Δεν άφησε κανένα περιθώριο να σπιλώνεται άλλο το όνομα της δολοφονημένης Ελένης, ενώ παράλληλα έκανε λόγο για τη γενικότερη κατάσταση με τις υποθέσεις των βιασμών στην Ελλάδα. Είπε συγκεκριμένα: “Θα πρέπει να υπήρχαν και άλλες δικογραφίες βιασμού ενώπιον του δικαστηρίου”, επισημαίνοντας τις πλημμέλειες της ανακριτικής διαδικασίας στην εν λόγω υπόθεση.
Η αγόρευσή της ήταν συγκλονιστική, υποδειγματική, αξίζει να καταγραφεί και να αναφέρεται στο μέλλον ή να παραδειγματίσει τον κλάδο, ο οποίος κάθε άλλο παρά ανθρώπινος είναι.
“Εγώ ζω με αυτήν την κοπέλα. Εγώ παιδιά δεν έχω. Έχω όμως δικογραφίες με παιδιά. Θέλω και εγώ να βγει η αλήθεια. Αυτό που απηχεί καλύτερα την αλήθεια που θέλετε να ακούσετε είναι ότι το παιδί σας ήχθη ως πρόβατο επί σφαγή και ως αμνός άμωμος.. Ας επικρατήσει Δικαιοσύνη και ας χαθεί ο κόσμος όλος…Δεν είχα την τιμή να γνωρίσω την Ελένη, όμως θα είναι εφεξής κομμάτι της ζωής μου. Μη φανταστείτε ότι η δίκη τελειώνει και εμείς βγάζουμε από πάνω μας τα πάντα, όπως έκαναν αυτοί οι δυο τύποι”, ένα μικρό μόνο κομμάτι από την αγόρευση- καταπέλτη.
Κυρία Δόγκα, σας ευχαριστούμε πολύ που μας υπενθυμίσατε πως ο σωστός δικαστής είναι διαβασμένος, επίμονος, μα πάνω από όλα δεν φοβάται να είναι άνθρωπος κι ας χαθεί ο κόσμος!
