Γράφει ο Δημήτρης Ευσταθίου *
«Περίπου 500 χιλιάδες νέοι θα ψηφίσουν για πρώτη φορά». Ευχάριστη είδηση για πολλούς. Σίγουρα, ακόμα πιο ευχάριστο είναι τόσο το «βάρος» που δίνεται στη νέα γενιά όσο και τα λόγια που ακούμε από τους διάφορους εξαρτημένους και ανεξάρτητους υποψηφίους κομμάτων και παρατάξεων. Βέβαια εξίσου ευχάριστη όσο και διδακτική είναι η στάση απέναντι στη νέα γενιά όλων αυτών των υποψηφίων και των κομμάτων τους στη διάρκεια της διακυβέρνησης τους σε όλα τα πόστα. Δεν πέρασαν πολλές μέρες από την ψήφιση του «νόμου Γαβρόγλου» στη βουλή, ούτε πολλές βδομάδες από τις μεγάλες μαθητικές κινητοποιήσεις και την απαξιωτική (για να είμαι ευγενικός) αντιμετώπιση τους τόσο από τον υπουργό παιδείας όσο και από διάφορους τοπικούς αξιωματούχους (Προϊστάμενος Δευτεροβάθμιας Λέσβου).
Πέρασε μόλις ένας χρόνος από τη φιλική υποδοχή(για να παραμείνω ευγενικός) των ΜΑΤ σε φοιτητές στο άγαλμα Τρούμαν και στο υπουργείο παιδείας, και αρκετά χρόνια από την ψήφιση του «νόμου πλαίσιο» της κυρίας Διαμαντοπούλου από τους βουλευτές του παλιού δικομματισμού και από τους τότε πρόθυμους συμπαραστάτες τους. Ο κατάλογος των συνεπειών για τη νεολαία, από τα μνημόνια που διάφοροι ψήφισαν κατά καιρούς και από τη διακυβέρνηση και τις πολιτικές των κομμάτων και συνδυασμών των σημερινών «ενδιαφερόμενων για τους νέους» είναι πάρα πολύ μακρύς.
Χιλιάδες νέοι μετανάστες στο εξωτερικό, χιλιάδες νέοι εγκατέλειψαν και εγκαταλείπουν τις σπουδές τους η και το σχολείο για να τα βγάλουν πέρα, εκατομμύρια νέοι άνεργοι η εργαζόμενοι με άθλιες συνθήκες, με 4ωρα, ανασφάλιστοι η με 300 ευρώ(καλύτερα από μηδέν όπως ακούσαμε πρόσφατα), δημόσιες και δωρεάν πολιτιστικές και αθλητικές δομές για να ψυχαγωγούνται οι νέοι, απλά δεν υπάρχουν.
Σε αυτά μπορεί κανείς να προσθέσει δεκάδες γεγονότα και καταστάσεις, όμως θεωρώ πως όλα αυτά τα χρόνια αρκούν για να βγουν καλύτερα συμπεράσματα από όσα μπορούν να δώσουν αυτές οι γραμμές. Την τελευταία δεκαετία, που συνέπεσε με τα σχολικά και συνεχίζει με τα φοιτητικά μου χρόνια, παρόλο που κάποιες φορές ξεγελάστηκα, κατάφερα να βγάλω δύο συμπεράσματα.
Το πρώτο είναι, ότι μπορεί ο «Μανωλιός» να αλλάζει κάθε τρείς και λίγο, όμως δεν παύει να φοράει τα ίδια ρούχα. Μπορεί να «ξεμπερδέψαμε με το παλιό», να «ήρθε η ελπίδα» να «παίξαμε εμείς τους ζουρνάδες» και άλλα πολλά, όμως οι συνέπειες για την χιλιοειπωμένη και χιλιοταλαιπωρημένη νεολαία (και όχι μόνο), είναι οι ίδιες.
Το δεύτερο, είναι πως η θέση μου, είναι με τις φωνές που αυτά τα χρόνια προειδοποίησαν, κράτησαν συνεπή στάση χωρίς να εξαπατούν αυτούς που υπερασπίζονται, δεν επέλεξαν τον εύκολο δρόμο του ψέματος, του συμβιβασμού και της υποταγής κι’ ας είχαν μεγάλο κόστος.
Η θέση μου είναι με αυτούς που δεν ενδύθηκαν ποτέ με το μανδύα του ανεξάρτητου όπως τολμούν και κάνουν σήμερα «παλιοί» και «νέοι».
Η θέση μου, είναι με αυτούς που είπαν όχι σε όλα τα μέτρα που κάνουν τη ζωή μας χειρότερη και ας τους χλευάζουν κάποιοι για αυτό.
Η θέση μου τέλος, είναι με αυτούς που παλεύουν και αγωνίζονται για το πραγματικά σύγχρονο και νέο σήμερα, με αυτούς που έχουν πραγματικά ρεαλιστικές θέσεις και πρόγραμμα, με αυτούς που δίνουν λογαριασμό στο μόνο που έχουν υποχρέωση, στο λαό.
Εδώ, είναι και η θέση των νέων που κουράστηκαν να βλέπουν διαφορετικά κόμματα να ακολουθούν την ίδια πολιτική. Εδώ είναι η θέση όλων μας, ώστε αυτή τη φορά, να κάνουμε τη διαφορά και αυτό θα γίνει μόνο με ισχυρό ΚΚΕ σε όλες τις κάλπες και με τους συνδυασμούς της Λαϊκής Συσπείρωσης στο τιμόνι της Τοπικής Διοίκησης.
ΥΓ. Το μόνο πιο αστείο από την πλειάδα «ανεξάρτητων» συνδυασμών που εμφανίζονται αυτές τις μέρες, είναι οι τίτλοι και υπέρτιτλοι τους που λες και δεν υπάρχουν άλλες λέξεις και φράσεις χρησιμοποιούν όλοι τις ίδιες (ενωμένοι, όλοι μαζί, αλλάζουμε τον τόπο μας, χωρίς/μακριά από κόμματα κ.λπ.). Τουλάχιστον, αν θέλουν να λέγονται ανεξάρτητοι και ακομμάτιστοι, ας βγουν να καταδικάσουν τα κόμματα και τους συνδυασμούς που μας έφεραν ως εδώ για να σταματήσουμε και εμείς να είμαστε τόσο «ενοχλητικοί».
* Δημήτρης Ευσταθίου
Γραμματέας Τομεακού Συμβουλίου Λέσβου της ΚΝΕ
Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος με τη Λαϊκή Συσπείρωση
