Η Ενοχή της αθωότητας

του Κώστα Βελούτσου

Εννοείτε πως στο βωμό του χρήματος όλα θυσιάζονται. Τα πάντα. Ακόμα και οι ανθρώπινες ζωές περνάν σε δεύτερη μοίρα προκειμένου να αποκομίσουν κάποιοι κέρδη. Για το αν είναι επιτήδειοι ή όχι λίγη σημασία έχει αφού όλα έχουν τιμή.

Σαφώς και μιλάω, για όσους δεν κατάλαβαν,  για το πολύκροτο –πια- βιβλίο του Δημήτρη Κουφοντίνα που μέσα από την φυλακή κατάφερε να βρει εκδότη και να βγάλει την αυτοβιογραφία του. Βεβαίως και συμφωνώ με τον Κώστα Μπακογιάννη, γιο του Παύλου,  που το ονομάζει «Ματωμένο βιβλίο, ματωμένα χρήματα» αναφερόμενος σ’ αυτό και κατηγορώντας τις εκδόσεις Λιβάνη.  Από την πολιτική χροιά του θέματος, αν κι εφόσον υπάρχει τέτοια, δεν θα γράψω κάτι.  Ενδεχομένως να βρει πρόσφορο έδαφος και να κερδίσει «εκλογικούς» πόντους ο Κώστας Μπακογιάννης  που απ’ ότι διάβασα είναι υποψήφιος περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας. Αν το εκμεταλλευτεί ο θεός κι η ψυχή του.
Από την άλλη από αύριο ή μεθαύριο όλοι θα κοιτάζουν τις βιτρίνες των βιβλιοπωλείων για  να δουν αν υπάρχει το πόνημα του  κ. Κουφωντίνα.  Και θα το αγοράσουν πολλοί απ’ αυτούς για να διαβάσουν  όσα δεν ξέρουν. Ίσως κρατώντας το πιστέψουν πως κάνουν ένα είδος επανάστασης κι εννοείτε πως  θα το βάλουν στην πιο ψηλή σκάλα της βιβλιοθήκης τους καμαρώνοντας  το.  Έτσι είναι τελικά.  Όλα φεύγουν, όλα ξεχνιούνται και το χειρότερο, ακόμα κι οι ιδέες σβήνουν. Αν υπάρχουν κι αυτές.
 Καλή -εμπορική- επιτυχία λοιπόν