Γράφει: Μιχάλης Πολυπαθέλλης
τέως δήμαρχος Ευεργέτουλα.
(το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΕΜΠΡΟΣ")
Πέρασαν ήδη 7,5 μήνες από την εφαρμογή του «Καλλικράτη» στο νησί μας. με τα αποτελέσματα να είναι ήδη ορατά διά γυμνού οφθαλμού. Αποδείχθηκε δηλαδή και από τα πράγματα ότι η Λέσβος δεν είναι δυνατόν να διοικηθεί από μία δημοτική αρχή. Ο τόπος μας οδηγείται σε μαρασμό και μάλιστα σε μια ιδιαίτερα άσχημη και οδυνηρή οικονομική συγκυρία. Ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που αποτελούσε το αποκούμπι της κοινωνίας, απαξιώνεται μέρα με την ημέρα με ραγδαίους ρυθμούς. Ειλικρινά θα ήθελα κάποιος να καλέσει το φον Αδόλφο Ραγκούση να δει τα αποτελέσματα της αδιαλλαξίας και της εγκληματικής του ανοησίας.
Καθημερινές είναι οι αναφορές στα Μ.Μ.Ε. για παράπονα, σε ό,τι έχει να κάνει με την λειτουργία της Δημοτικής Αρχής. Κατ’ αρχήν είναι πολύ λίγος ο χρόνος από τη μετάβαση από το ένα σχήμα στο άλλο, και οι συγκρίσεις είναι καταλυτικές σε βάρος της μιας δημοτικής αρχής. Στο προηγούμενο διοικητικό σχήμα, ο Δήμαρχος ή ο Αντιδήμαρχος ήταν εύκολα προσιτός στον κάθε πολίτη. Σήμερα για να δει κάποιος πολίτης το Δήμαρχο, ειδικά αν είναι από περιφερειακή ενότητα, είναι ολόκληρη περιπέτεια (χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι για το πρόσωπο και τη συμπεριφορά του Δημάρχου). Οι χωρικοί, ή όπως θέλει κανείς να τους ονομάσει Αντιδήμαρχοι, είναι λίγοι και δεν επαρκούν για να ανταποκριθούν στις ανάγκες των πολιτών. Λόγω και του μεγέθους του νέου Δήμου, τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται, αφού λ.χ. για την επισκευή ή την ασφάλιση των υπηρεσιακών οχημάτων τα απαιτούμενα ποσά είναι σοβαρά και πιθανόν η αντιμετώπισή τους κατά περίπτωση κινδυνεύει να χαρακτηρισθεί κατάτμηση, με ό,τι αυτό σημαίνει. Εδώ φτάσαμε στο σημείο για ένα απλό λάστιχο που θα οδηγούσε πόσιμο νερό σε δεξαμενή, αυτό να γίνει με εθελοντική εργασία και με έρανο (!!!) μεταξύ πολιτών.
Πρόεδροι Τοπικών, όπως διαβάζουμε στα Μ.Μ.Ε., κάνουν οι ίδιοι αποκομιδή σκουπιδιών προκειμένου να γλυτώσουν από τα παράπονα των συνδημοτών τους. Πάρα πολλοί αγροτικοί δρόμοι είναι άβατοι ή σε άθλια κατάσταση και η περίοδος προετοιμασίας της ελαιοσυλλογής είναι προ των πυλών, με αναμενόμενη την αγανάκτηση και την οργή των πολιτών, αφού ο ένας Δήμος ούτε τα μέσα έχει ούτε τα χρήματα για να παρέμβει, ενώ και οι επί μέρους λύσεις που έδιναν οι μικρές και πιο «ευκίνητες» δημοτικές αρχές, σήμερα είναι αδύνατες. Εξάλλου, στον τομέα της βεβαίωσης και είσπραξης εσόδων, π.χ. ύδρευση - άρδευση, σήμερα σε ελάχιστες περιοχές, πλην αυτής του τέως Δήμου Μυτιλήνης, είναι δυνατόν να βεβαιωθούν και να εισπραχθούν.
Ενώ και αυτές ακόμα οι συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου έχουν εξελιχθεί σε... περιπέτεια, αφού τα προς συζήτηση θέματα είναι δεκάδες, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι είναι πάρα πολλοί, και εάν όλοι κάνουν χρήση του δικαιώματός τους η κατάσταση θα... ξεφύγει εντελώς.
Σε ό,τι αφορά τα τοπικά συμβούλια, οι εκλεγμένοι από όλες τις παρατάξεις είναι σε κατάσταση μόνιμου αναβρασμού, διαμαρτυρίας και οργής, αφού δεν είναι σε θέση ούτε μια λάμπα να αντικαταστήσουν. Αν οι επόμενες εκλογές διενεργηθούν με το ίδιο διοικητικό σχήμα, να δούμε πού θα βρουν οι παρατάξεις υποψηφίους.
Σε ό,τι αφορά την παραγωγή έργου, είναι φυσικά πολύ λίγος ο χρόνος και μακάρι να πάνε καλά τα πράγματα.
Εν κατακλείδι, ο τόπος μας πνέει τα λοίσθια. Η μόνη, κατά την ταπεινή μου άποψη, επιλογή που έχουμε, είναι να ανατρέψουμε την κατάσταση. Με μπροστάρηδες τους εκλεγμένους αιρετούς πρώτου και δεύτερου βαθμού, με όλους τους φορείς, με την ενεργή στήριξη των πολιτών, να παλέψουμε για την τροποποίηση του νόμου. Το νομοθέτημα του «Καλλικράτη» έχει ήδη υποστεί τις πρώτες του τροποποιήσεις, όπως εκείνη που αφορά τις επιπλέον θέσεις αντιδημάρχων για τα μικρά νησιά. Αν περιμένουμε να εκτιμήσουν τη στωικότητα και τα όρια των ανοχών μας, φέξε μου που γλίστρησα.
Το περιβόητο δημοψήφισμα δεν θα κομίσει γλαύκα, αφού το ποσοστό που θα καταγραφεί αναμένεται να είναι σχεδόν απόλυτο, αλλά αν το θεωρούμε χρήσιμο, ας το κάνουμε. Και επιτέλους, ας πάρουν θέση και οι Βουλευτές του νησιού. Όλοι τους. Το οφείλουν στους πολίτες-ψηφοφόρους τους.
