Καλώς μου την...
Η Ανάσταση ήρθε , το Πάσχα πέρασε και κλασικά περιμένουμε την ανάσταση μέσα από την κάλπη… «αν οι εκλογές άλλαζαν τον κόσμο θα ήταν παράνομες».Κλασική απάντηση.
Το αρνί μπορεί να έγινε μούσκεμα λόγω καιρικών συνθηκών και να μας χάλασε κάπως τη διάθεση αλλά η Νέα Δημοκρατία μας αποζημίωσε. Δεν μας αφήνει να πλήξουμε… Θα ήταν καλό ανέκδοτο αν δεν είχε να κάνει με ανθρώπους που έχουν ιστορία όπως ο Γιάννης Γιαννέλλης. Υποψήφιος Βουλευτής στη διάρκεια προεκλογικής περιόδου στη Λήμνο μαθαίνει ότι δεν είναι υποψήφιος…και στη θέση του μπαίνει μια κυρία αγνώστων στοιχείων… Λόγω ποσόστωσης λένε … Τελικά αυτός ο Σαμαράς είναι περίπτωση… Αλλά η ζωή δίνει την απάντησή της …λίγες μέρες μετά ο Αντωνάκης έτρεχε να καλύψει το κ…. του λόγω Συμπιλίδη !!!
Το ΚΚΕ κάνει την έκπληξη και παρουσιάζει ένα ριζικά ανανεωμένο ψηφοδέλτιο. Τα συντρόφια του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν επαναστατική γυμναστική και σχολιάζουν τα όσα λέει το ΚΚΕ. Βαρεθήκαμε τις ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ Λέσβου που ξεκινούν με τη φράση «σχόλιο του ΣΥΡΙΖΑ για τις δηλώσεις του Α ή του Β». Έχουν καβαλήσει ολίγον το καλάμι…κάποιες δημοσκοπήσεις τους δείχνουν τρίτο κόμμα και έχουν πάρει τα μυαλά τους αέρα εξουσίας…
Η εβδομάδα κλείνει με το χειρότερο τρόπο. Διπλό έγκλημα στα Κεραμειά. Ξεκαθάρισμα λογαριασμών για θέματα διακίνησης ναρκωτικών. Εκτέλεση. Η Λέσβος αν μη τι άλλο κάνει μεγάλη πρόοδο στην εγκληματικότητα. Βέβαια η Αστυνομία επιμένει να μας σερβίρει ανακοινώσεις για2 γραμ.χασίς… Προφανώς τα μόνο ναρκωτικά που κυκλοφορούν είναι μόνο για τσιγαριλίκια…
Κατά τ’ άλλα μια αναποφάσιστη άνοιξη επιμένει να μας ταλαιπωρεί… Βροχή και αέρας που σε τίποτα δε θυμίζουν άνοιξη… Υπάρχουν όμως τα σημάδια. Υπάρχουν ακόμη τα σπίτια με κήπο που σκορπίζουν μυρωδιές… η άνοιξη έχει έρθει....
Κόντρα στο γύρω μου. Σκουπίδια κυριολεκτικά και μεταφορικά. Σκοτάδι κυριολεκτικά και μεταφορικά. Εκλογές , κρίση… Ζητήματα που αφορούν το μέλλον μας. Αγώνας διαρκείας. Και μέσα σε όλα αυτά ξεπροβάλει η Άνοιξη. Η πιο ύπουλη εποχή. Η εποχή με τη μαγεία των χρωμάτων. Σαν πιτσιρίκι νιώθω που γράφει έκθεση στο σχολείο. Τίποτα όμως δεν μπορεί να αποδώσει όσα είναι η Άνοιξη. Άσε που νιώθω βλάσθημος. Να γίνεται χαμός στη χώρα μου και εγώ να γράφω για Άνοιξη και άλλα τέτοια χρωματιστά…
Ταξιδεύοντας στους κόσμους της μουσικής. Χαμογελώντας στη γεύση της εβδομάδος που θα ξεκινάει… Χαμογελώντας στην ομορφιά…
Στα νησιά του φθινοπώρου , στα παραδεισένια μέρη. Σαν με ένα ρεσάλτο να βγήκα εκτός εποχής. Στο λιμάνι με το χάδι των κυμάτων. Χωρίς τα σκληρά ναρκωτικά και τα σκοτωμένα αίματα. Στην άνοιξη του φθινοπώρου και τώρα.
Όπως το λέει και ο Σαββόπουλος στο τέλος του τραγουδιού του Περίδη «Άνοιξη για πάντα…»
Καλώς μου την….
