Γ
ράφει η Ιωάννα Βαλλίνα / Αρχιτέκτονας«Μανά μου μανά μου κυνηγημένη, από τη κούνια σου στη Μενεμένη» *
κοιμάσαι στην αγκαλιά της μαμάς σου
τι να ονειρεύεσαι άραγε;
πριν λίγο έκανες το πρώτο σου χειμερινό μπάνιο στη θάλασσα.
δεν κολυμπούσες.
σχεδόν πετούσες πάνω από το νερό. τη μια σου τιράντα κρατούσε από τον ουρανό ο Αλί και την άλλη ο αδελφός του. είχαν κάνει τη ιδία βουτιά πριν λίγες εβδομάδες. αλλά δε θα αφήναν να χαθείς και συ
τι να ονειρεύεσαι;
ανοίγει το πλάνο και φαίνεται πως κοιμάσαι στην αγκαλιά της μαμάς σου σε ένα κελί, στο λιμεναρχείο.
μάλλον ανήσυχα όνειρα…
γιατί εσένα η μαμά σου δεν χαίρεται τώρα που σε κρατά στην αγκαλιά της, όπως οι μαμάδες αυτού του τόπου, όταν κρατούν τις κορούλες τους ; γιατί κτυπάει η καρδιά της με φόβο;
θα το καταλάβεις αργότερα. δε θα είσαι για πάντα 11 μηνών.
κάποτε ίσως γίνεις και συ μητέρα. Και μπορεί ο γιος σου να γράψει και για σένα ένα τραγούδι για την προσφυγιά που γνωρίζεις πρώιμα και άδικα
στο λιμεναρχείο οι άνθρωποι που σας φυλάνε και προσπαθούν, όσο μπορούν, να σας φροντίσουν, βλέπουν στην τηλεόραση μια εκπομπή: «οι μάχες των ελλήνων»
και όμως η μοναδική πραγματική μάχη των ελλήνων και των ελληνίδων δίνεται σε ενεστώτα χρόνο. και είναι στο πεδίο της ανθρωπιάς
ΥΓ Ξανάνοιξε το Πικπα ( ο ανοιχτός χώρος υποδοχής προσφύγων και έχει ανάγκη από τρόφιμα)
* στίχοι Ν Γκατσος, τραγούδι σε μουσική Στ. Ξαρχάκου, από την ταινία του Κ. Φερρη «Ρεμπέτικο»
