Γράφει: Ευάγγελος Παυλής / http://lesvos-activism.blogspot.com
Την 22 Φεβρουαρίου 2012 πάνω από 100 πολίτες της Λέσβου παραστάθηκαν στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Σκοπός ήταν η υιοθέτηση ψηφίσματος καταδίκης μιας εγκληματικής ενέργειας από το Σώμα του Συμβουλίου, δηλαδή από τους εκπροσώπους της λεσβιακής κοινωνίας. Επρόκειτο για μια εν ψυχρώ δολοφονία αδέσποτου σκύλου με καραμπίνα στο προαύλιο της Μονής Ταξιάρχη του Μανταμάδου, η οποία ακολουθήθηκε από μια μαζική δηλητηρίαση σκύλων στον ίδιο χώρο.
Οι κάτοικοι της παραπάνω περιοχής μαρτυρούν ότι τον τελευταίο χρόνο οι δολοφονίες σκύλων είναι πολλές. Στη Λέσβο φαίνεται να υπάρχει γενικότερο πρόβλημα με τη συμπεριφορά των ανθρώπων προς τα ζώα: μεγάλος αριθμός εγκαταλελειμμένων/αδέσποτων ζώων, λαθροθηρία, βαρελόσκυλα, φόλες, βασανισμοί, κλπ. Οι ενέργειες αυτές προσβάλλουν τον πολιτισμό μας και μας έχουν εκθέσει πανελλαδικώς αλλά και παγκοσμίως (τα ρεπορτάζ και οι εικόνες κάνουν τον γύρο του κόσμου). Σε πρόσφατο ρεπορτάζ αθηναϊκής εφημερίδας, ο ιερέας της Μονής δηλώνει: «Τον τελευταίο καιρό έχω βρει κάθε είδους δηλητήριο στα παρτέρια του μοναστηριού, μέχρι και υδροκυάνιο. Δέχομαι ότι μπορεί να προκαλούν προβλήματα, αλλά οι φόλες δεν είναι λύση».
Λεπτομέρειες:
http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=125773&catID=5
Το ερώτημα φυσικά δεν έχει να κάνει με το αν τα ζώα καταστρέφουν τη φύση ή άλλα ζώα, αλλά με το πώς οι κοινωνίες των ανθρώπων διαχειρίζονται τις σχέσεις αυτές. Φυσικά, ο τρόπος διαχείρισης των σχέσεων αυτών, φανερώνει πολλά για το πολιτισμικό επίπεδο της κάθε ανθρώπινης κοινωνίας και έχει αντίκτυπο τόσο στους ανθρώπους όσο και στα ζώα. Πέρα από την ηθική και συμβολική του διάσταση, το όλο ζήτημα έχει να κάνει απλά με την εφαρμογή δύο Νόμων: τουΝόμου 4039/2.2.2012 περί αδέσποτων και δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς και του Νόμου 3852/7.6.2010 που είναι …ο Καλλικράτης.
Στο άρθρο 94 του Καλλικράτη με τίτλο «πρόσθετες αρμοδιότητες δήμων», στην παράγραφο 2 αναφέρεται ότι μεταξύ άλλων προστίθεται και η εξής αρμοδιότητα: «Η περισυλλογή αδέσποτων σκύλων, καθώς και η ίδρυση ή βελτίωση εγκαταστάσεων καταφυγίων αδέσποτων σκύλων». Με άλλα λόγια, ο δήμος υποχρεούται να διατηρεί εγκαταστάσεις καταφυγίου αδέσποτων σκύλων. Σήμερα, τέτοιες εγκαταστάσεις δεν υπάρχουν.
Στο άρθρο 16 του Νόμου περί αδέσποτων ζώων απαγορεύεται «ο βασανισμός, η κακοποίηση, η κακή και βάναυση μεταχείριση οποιουδήποτε είδους ζώου, καθώς και οποιαδήποτε πράξη βίας κατ’ αυτού, όπως ιδίως η δηλητηρίαση, το κρέμασμα, ο πνιγμός, το κάψιμο, η σύνθλιψη και ο ακρωτηριασμός» και σύμφωνα με το άρθρο 20 οι παραβάτες τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενόςέτους και χρηματικά πρόστιμα έως 15.000 ευρώ.
Δυστυχώς όμως οι αιρετοί μας άρχοντες, για μια φορά ακόμη, αποδεικνύονται
κατώτεροι των περιστάσεων. Παραθέτω, εν συντομία, τους λόγους:
α) Πολυετής και πλήρης απραξία ως προς το θέμα προστασίας των αδέσποτων ζώων, παρόλο που αυτό προβλέπεται από τον Καλλικράτη, που αυτό αποτελεί πάγιο αίτημα πολλών πολιτών, αλλά και προεκλογική δέσμευση όλων των παρατάξεων και παρόλο που το νησί μας έχει δυσφημιστεί αρκετές φορές στο παρελθόν για άσχημες συμπεριφορές ανθρώπων προς τα ζώα αλλά και για την έλλειψη υποδομών. Εδώ και χρόνια το Κέντρο Περίθαλψης Αδέσποτων Ζώων έχει τεθεί εκτός λειτουργίας.
β) Επίδειξη αγένειας και ασέβειας προς τους πολίτες (άνω των 100 στον αριθμό) τους οποίους είχαν σε αναμονή για 1μιση ώρα στην αίθουσα του συμβουλίου, αρνούμενοι να ακούσουν και να συζητήσουν άμεσα το θέμα τους (κάτι που δεν ισχύει σε άλλες περιπτώσεις θεμάτων εκτός ημερησίας διάταξης).
γ) Έλλειψη προσανατολισμού, αδυναμία συγκρότησης τεκμηριωμένου λόγου, αδικαιολόγητος πλατειασμός, άκρατη πολυλογία και αερολογία, συνεχείς εκνευρισμοί και μη διάθεση συνεννόησης, έλλειψη υπευθυνότητας και μετάθεση ευθυνών, ανόητη αντιστοίχηση διαφορετικών καταστάσεων, υπερβολές που ξεπερνούσαν τα όρια του αστείου και (πολιτικάντικη) προσπάθεια τήρησης ισορροπιών στις φλύαρες τοποθετήσεις τους, ενώ το ζητούμενο ήταν σαφές καισυγκεκριμένο: η τήρηση των νόμων και η υπεράσπιση των βασικών αρχών του πολιτισμού μας.
δ) Η τήρηση των νόμων και η υπεράσπιση των βασικών αρχών του πολιτισμού μας δεν είναι θέματα που απασχολούν μόνο τους ζωόφιλους (όπως προσπάθησαν να το παρουσιάσουν), αλλά όλους τους συνειδητοποιημένους πολίτες. Είναι θέματα αυτονόητα που δεν μπορούν και δεν πρέπει να τίθενται υπό διαπραγμάτευση από κανέναν αιρετό σύμβουλο του ανωτάτου οργάνου διοίκησης του Δήμου. Πόσο μάλλον να αποτελούν ολόκληρο ρεύμα, το οποίο εκπροσωπήθηκε ευθαρσώς από αρκετούς αιρετούς συμβούλους, αρκετοί εκ των οποίων είναι τοποθετημένοι σε υπεύθυνα πόστα --για τους ενδιαφερομένους, υπάρχει το σχετικό βίντεο, καθώς η τηλεόραση ήταν παρών...
Δυστυχώς, σήμερα η έλλειψη παιδείας και η έλλειψη γενικότερου προσανατολισμού και αποτελεσματικότητας είναι εμφανείς (και όσο δεν το αναγνωρίζουμε και δεν το καταπολεμάμε, τόσο αυτό θα διογκώνεται και θα μας φταίνε οι «άλλοι»). Το Δημοτικό Συμβούλιο Λέσβου, ως ανώτατο όργανο διοίκησης του Δήμου, οφείλει εντίμως να αναλαμβάνει τις ευθύνες του, να πρωτοστατεί στην καλλιέργεια της πολιτισμικής συνείδησης των πολιτών, να υπερασπίζεται το όνομα και τη φήμη του τόπου και να βοηθά στην αλλαγή της νοοτροπίας και της συμπεριφοράς και όχι να υποθάλπει άρρωστες καταστάσεις, ούτε να νίπτει τας χείρας του…
