Οι ψηφοφόροι της Lady Gaga

 

 

«Τώρα δηλαδή η ψήφος μου μετράει όσο μετράει και του τύπου που πήγε στο αεροδρόμιο και ούρλιαζε στην άφιξη της Lady Gaga;». Πόσες φορές δεν το έχεις ακούσει αυτό και πόσες φορές δεν το έχεις πει κι εσύ ο ίδιος; Κρατώντας τη φράση μέχρι τη λέξη «μετράει» και προσαρμόζοντας την υπόλοιπη ανάλογα με το ποιος σου την έχει βιδώσει εκείνη τη στιγμή.

 

Τότε, το ψύχραιμο αγγελάκι της συνείδησής σου που σε φυλάει από τις κακοτοπιές, σου ψιθυρίζει γλυκά στο αυτί πως αυτοί οι διαχωρισμοί πέραν του ότι συνιστούν ένα μνημείο έπαρσης και αλαζονείας, εμπεριέχουν και τον σπόρο που ουσιαστικά αμφισβητεί τη Δημοκρατία, την οποία υποτίθεται πως υπερασπίζεσαι. Ξέρει πως το λες χαριτολογώντας αλλά πολλές φορές κάποιες τέτοιες χαριτωμενιές είναι σαν τα βαριά λόγια στον καβγά. Δεν είναι όλα κουβέντες των νεύρων.

 

Και πιάνεις συζήτηση με το αγγελάκι, με τον διάολό σου στην ουσία.

 

- Τα έχεις μπερδέψει διάολε και λέγοντας πως Δημοκρατία είναι η βούληση των πολλών, λες τη μισή αλήθεια. Είναι η βούληση των πολλών σε μία κοινωνία πολιτών. Ενημερωμένων, μορφωμένων -με τη γενική έννοια του όρου- με ανεπτυγμένη κριτική σκέψη, με ένσημα στον στοχασμό και στη φαντασία αλλά και πολλά μεροκάματα στην πραγματική ζωή.

 

- Δηλαδή υποστηρίζεις την “Δημοκρατία των Αρίστων”, όπως τιτιβίζουν και αρκετοί κολλητοί του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος στην αρθρογαφία τους; Και πώς δημιουργούνται αυτοί οι “Άριστοι”; Από την ίδια αφετηρία εκκινούμε όλοι; Τις ίδιες δυνατότητες έχει ένα παιδί άνεργου και ένα παιδί εφοπλιστή να αποκτήσει ποιοτική πανεπιστημιακή μόρφωση σε ιδρύματα του εξωτερικού;

 

* Ποιος σου είπε πως αυτά τα πτυχία είναι τεκμήρια επιπέδου και μόρφωσης; Έχεις δει το πανεπιστημιακό επίπεδο των ψηφοφόρων φασιστικών κομμάτων σε χώρες της βόρειας και κεντρικής Ευρώπης;

 

- Άρα, πού καταλήγεις; Και δημοκράτης και υπέρμαχος της άποψης πως πρέπει να υπάρχει διαβάθμιση στους ψηφοφόρους, να μην μετράνε όλες οι ψήφοι το ίδιο; Μέχρι να φτιαχτεί η κοινωνία των πολιτών και να ξανάρθουμε όλοι στα ίσα μας;

 

* Δεν καταλήγω πουθενά. Θυμίζω μόνο πως ο Αριστοτέλης είχε πει ότι η δημοκρατία είναι το τέλειο πολίτευμα αναφερόμενος σε κοινωνίες έως δέκα χιλιάδων ανθρώπων. Η Δημοκρατία σε κοινωνίες των δέκα, πενήντα και εκατό εκατομμυρίων είναι ένα sudoku που μπορεί να στείλει τον Θεό στον ψυχίατρο. Αλλά σαφώς και είναι μονόδρομος. Δεν έχουμε να περάσουμε από αλλού και δεν έχουμε να δοκιμάσουμε τίποτα άλλο. Αν η Δημοκρατία είναι ατελής, όλα τα υπόλοιπα είναι επικίνδυνα. Δεν τολμώ να υποστηρίξω τίποτα διαφορετικό παρά το γεγονός πως σχεδόν σε όλα τα άλλα, θεωρώ πως πρέπει να τολμάμε, να ρισκάρουμε και να μην θεωρούμε τίποτα σαν εντολή γραμμένη στις πλάκες του Μωυσή.

 

- Εγώ πάλι ως διάολος που έχουν δει πολλά τα μάτια του, και που σε ξέρει και σαν κάλπικη δεκάρα, θα σου θυμίσω πόσες φορές αμφισβήτησες, ειρωνεύτηκες, πολέμησες πλειοψηφικές απόψεις και πρακτικές που σου φαίνονταν λαϊκίστικες αποφύσεις αμόρφωτων, αλλά αποδείχτηκε πως είχαν ενεργό ένα λαϊκό ένστικτο που δεν μπορούσε εκείνη τη στιγμή να το διακρίνει και να το μεταβολίσει το δικό σου “επίπεδο”. Δεν σου ζητάω να τα “βρείτε”. Τι να βρείτε; Θα συνεχίσει ο καθένας να προσπαθεί να φτιάξει τον κόσμο του με τα υλικά του. Όμως ναι, η ψήφος σου πρέπει να μετράει το ίδιο με του φανατικού Gaga-ϊκού που τρέχει στο αεροδρόμιο. Οποιαδήποτε άλλη σκέψη, ούτε που θα το καταλάβεις για πότε θα σε οδηγήσει σε ατραπούς που δεν τις βλέπει μήτε το φως του ήλιου. Και με ποιους θα κάνεις παρέα εκεί.