Στάση… διωγμών

 

ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ αυτοκτονία, ενός σχολικού φύλακα αυτή τη φορά, ήρθε να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των απελπισμένων συνανθρώπων μας που «δεν βρίσκουν χέρι να πιαστούν» στα ανυπέρβλητα που ορθώνονται μπροστά τους όλα αυτά τα χρόνια της κοινωνικής εξαθλίωσης και παρακμής.

 

Ο μακάβριος αυτός κατάλογος δεν πρόκειται να σταματήσει εδώ, αν οι κυβερνώντες δεν αποφασίσουν να κάνουν… «στάση διωγμών» σε όσους αδυνατούν να εξυπηρετούν τις υποχρεώσεις τους προς τους πάσης φύσεως πιστωτές ή δανειστές τους, είτε πρόκειται για το ίδιο το κράτος, είτε για τις τράπεζες ή άλλους φορείς.

Είναι εξωφρενικό και γελοία υποκριτικό να βλέπεις έναν υπουργό ή και τον πρωθυπουργό ακόμα, στην τηλεόραση, με το ένα χέρι να… σκουπίζει τα δάκρυα από τα μάτια του (που λέει ο λόγος) για την τραγωδία ενός πολίτη λόγω της κρίσης, να δηλώνει τη συμπαράστασή του, και με το άλλο χέρι να υπογράφει την απόφαση να του πάρουν το σπίτι και να τον βάλουν φυλακή.

 

Κουραστήκαμε να ακούμε τα λόγια συμπόνιας και κατανόησης που οι κυβερνώντες εκφωνούν προκειμένου να πείσουν για την κοινωνική ευαισθησία τους, ενώ ασταμάτητα εφευρίσκουν τρόπους να μεγιστοποιήσουν τα κοινωνικά αδιέξοδα. Η «στάση διωγμών» δεν είναι σχήμα λόγου. Είναι ζήτημα υπαρκτό, ως αίτημα, που εκφράζεται από όλο και περισσότερους, με διατυπώσεις πολλές φορές αδόκιμες και που, όμως, είναι σαφείς ως προς το τι θέλουν να πουν: Σταματήστε να μας κυνηγάτε.

 

Σταματήστε να μας απειλείτε. Σταματήστε να μας εκβιάζετε. Σταματήστε να βγάζετε στο «σφυρί» τα σπίτια μας. Σταματήστε να μας κατάσχετε το «κομπόδεμά» μας. Σταματήστε να μας κόβετε τις συντάξεις. Δεν έχει… σταματημό αυτό το «σταματήστε» και είναι το ίδιο που ξανάβγαλε στους δρόμους της Αθήνας τους δεκάδες χιλιάδες πολίτες το περασμένο Σάββατο και που κανένα από τα… θεσμικά, λεγόμενα, ΜΜΕ δεν πρόβαλε ως γεγονός άξιο λόγου και δημοσιοποίησης. Αν είναι γεγονός -και είναι, διότι το είπε το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής- ότι «ανέβηκαν» κατά 9 φορές οι φόροι από το 2010 και ότι η υπερφορολόγηση εν μέσω κρίσης «τσάκισε» την οικονομία, τότε δεν χρειάζεται άλλη απόδειξη για την ειλικρίνεια όσων δηλώνουν ότι δεν είναι… μπαταχτσήδες.

 

Δεν έχουν να δώσουν, γιατί τους τα πήρανε όλα. Δεν ξέρω πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να ξανασταθεί η κοινωνία στα πόδια της. Αρκεί να ’χει πόδια. Σταματήστε, λοιπόν, να της τα κόβετε!

 

 

πηγή: www.badiera.gr