Γ
ράφει η Τζώρτζια Ρασβίτσου: * Ξεσαλωμένος ο ιερατικός μας θίασος, κυρίως ο ανώτερος κρανοφόρος (αρχιεπίσκοπος, μητροπολίτες), εξαπολύουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς σε μέλη της κυβέρνησης και της κοινωνίας: «Εκτρώματα της φύσης…» «Στον αγύριστο οι καταραμένοι!»Προτρέπουν το ποίμνιό τους σε πράξεις ποινικού δικαίου:
«Φτύστε τους!» «Μαυρίστε τους!» (Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος).
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: «…επιστροφή στον θεσμό της «Παλλακείας»!
Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ: «απενοχοποιούνται οι πρακτικές της ομοφυλοφιλίας, που οδηγούν σε λοιμώξεις και καρκινογενέσεις»!
Ενώ η Ιερά Σύνοδος: «εκτροπή της οικογενειακής ζωής»!
Τι «δαιμονίζει» λοιπόν τους μητροπολίτες μας, ποια «καταραμένη» σύμβαση ετοιμάζονται να περάσουν από τη Βουλή μας, τα κατά τον Μητροπολίτη Καλαβρύτων «μη φυσιολογικά ανθρωπάρια;»
Ας δούμε όμως πρώτα τι είναι αυτό το καταραμένο σύμφωνο:
Το σύμφωνο συμβίωσης είναι μία σύμβαση που ρυθμίζει θέματα περιουσίας, κληρονομίας (π.χ.κληρονομική διαδοχή), φορολογίας (π.χ. κοινή φορολογική δήλωση), ασφάλισης (π.χ. ασφάλιση στον φορέα του συντρόφου και σύνταξη χηρείας) και αν υπάρχουν παιδιά και θέματα οικογενειακού δίκαιου (π.χ. γονικής μέριμνας, επώνυμο τέκνων, κλπ.).
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι θα γεμίσουν τα συμβολαιογραφεία νυφούλες, παρανυφάκια και ρύζια…
Οι διαφορές του συμφώνου συμβίωσης από τον πολιτικό ή θρησκευτικό γάμο είναι οι εξής: Ο συμβαλλόμενος μπορεί εκ των προτέρων να παραιτηθεί από το δικαίωμα διατροφής σε περίπτωση λύσης του συμφώνου, καθώς και από το δικαίωμα νόμιμης μοίρας (κληρονομικό δικαίωμα) σε περίπτωση θανάτου του συντρόφου του. Δηλαδή, μπορεί ο κάθε ένας, αν το επιθυμεί, να διατηρήσει την οικονομική του αυτοτέλεια, με συμφωνία εκ των προτέρων, κάτι που δεν συμβαίνει στον γάμο.
Η λύση του, αν είναι συναινετική, γίνεται σχεδόν άμεσα με την υπογραφή ενώπιον συμβολαιογράφου κοινής πράξης λύσης του συμφώνου, που καταχωρίζεται στο ληξιαρχείο, ενώ σε περίπτωση ασυμφωνίας, γίνεται μονομερώς ενώπιον συμβολαιογράφου τρεις μήνες μετά την κοινοποίηση με δικαστικό επιμελητή. (Αποφεύγονται έτσι σημαντικά έξοδα και το «ξεκατίνιασμα» της αντιδικίας στα δικαστήρια μεταξύ των πρώην αγαπημένων.)
Ο νέος νόμος, (που εύχομαι να ψηφιστεί), σε αντίθεση με τον προηγούμενο, εξασφαλίζει τα ίδια δικαιώματα, όπως και ο γάμος.(ας πούμε ο πολιτικός) γιατί ο άλλος έχει και το προνόμιο να είναι … «διαβασμένος»!!
- Ποιοι είναι αυτοί που θα φτιάξουν οικογένειες χωρίς να ευλογηθούν;
-Μα φυσικά, όσοι επιθυμούν πολιτικό γάμο, που λογικά θα εκμεταλλευτούν τα προνόμια του συμφώνου συμβίωσης, και τα ομόφυλα ζευγάρια, τα οποία θα μπορούν να ρυθμίσουν κάποια πρακτικά θέματα της ούτως ή άλλως κοινής τους ζωής.
Οι υπόλοιποι είναι ελεύθεροι να χορέψουν τον Ησαΐα…
Με ποια ιδιότητα αντιδρούν κάποιοι ιεράρχες στο γεγονός ότι θα πάρει κάποιος τη σύνταξη χηρείας του συντρόφου του ή ότι θα κληρονομήσει τον σύντροφό του ή αν το επιθυμεί, θα προσθέσει στο δικό του επίθετο, το επίθετο του άλλου;
Ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι θέμα της πολιτείας και όχι της εκκλησίας. Η πολιτεία, επίσης, θα πρέπει να προστατέψει κάθε είδους διαφορετικότητα από τον ομοφοβικό, ομοαρνητικό λόγο, όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση, όπου μέρος της εκκλησίας διακηρύσσει το μίσος στους ομοφυλόφιλους και στα ανύπαντρα ζευγάρια.
Και αναρωτιέμαι: οι Μητροπολίτες μας, η Ιερά Σύνοδος, που κάνουν κριτική, θεωρούν τον δικό τους τρόπο ζωής «φυσιολογικό»;
Έχουν γνώση τι σημαίνει στην πράξη «οικογένεια», «υποχρεώσεις», «παιδιά»;
Είναι σίγουροι ότι δεν ανήκουν και οι ίδιοι σε κάποιο «περιθώριο»;
Θου Κύριε …
Οπότε, φιλενάδες μου παλλακίδες και φίλοι μου εκτρώματα της φύσης, ελαττωματίες, περιθωριακοί και εξευτελισμένοι, ραντεβού στις Λίμβους! (ή … μήπως να βρεθούμε καλύτερα στο Zabriskie point;;;)!
* H Τζώρτζια Ρασβίτσου είναι συμβολαιογράφος και αρθρογραφεί στο Lesvosnews.net
