Άρθρο Του Γιάννη Καλλοντζή
Στη φετινή ετήσια έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη αναφέρεται ότι η τοπική αυτοδιοίκηση έρχεται πρώτη με ποσοστό 17,62 σε προβλήματα κακοδιοίκησης. Άρα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα , υπάρχει επιτακτική αναγκαιότητα λειτουργίας ενός τέτοιου θεσμού και σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης.
Αυτό που στατιστικά διαπιστώνει ο Συνήγορος του Πολίτη , και όχι πρώτη φορά,έρχεται ο Νομοθέτης και επιχειρεί να το διορθώσει με τη δημιουργία ενός αντιστοίχου θεσμού σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, το Συμπαραστάτη του Δημότη –Πολίτη και της Επιχείρησης. Όμως δεν αρκεί η επιθυμία του Νομοθέτη , ισχύει και εδώ το «από νόμους δεν πάσχουμε ,στην εφαρμογής τους είναι το πρόβλημα» ,όπου με διάφορους τρόπους και προσχήματα ακυρώνονται οι προθέσεις του Νομοθέτη .
Πριν καν ξεκινήσει, φαίνεται ο θεσμός να οδηγείται σε ναυάγιο. Οδηγείται στο να μείνει «στα χαρτιά», αδικώντας του πολίτες, οι οποίοι θα μπορούσαν να προστρέχουν σε αυτόν για τα εκατοντάδες προβλήματα κακοδιοίκησης της τοπικής αυτοδιοίκησης και να αναζητούν το δίκιο τους, μέσα από έναν νομοθετικά κατοχυρωμένο θεσμό.
Η αδυναμία να εκλεγούν Συμπαραστάτες σε όλη την επικράτεια ασφαλώς και δεν οφείλεται στην έλλειψη ικανών ατόμων, αλλά στην αδυναμία του πολιτικού μας συστήματος να διαβουλευτεί με βάση το συμφέρον των πολιτών και όχι την πελατειακή εξυπηρέτηση .
Τι είναι εκείνο που εμποδίζει την ανάπτυξη του θεσμού ;
Είναι καταρχάς η έλλειψη κατανόησης της σημαντικότητας του θεσμού. Είναι η έλλειψη κουλτούρας για τη σημαντικότητα των διαδικασιών εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών που σε αλλά κράτη αποτελούν ισχυρό μηχανισμό υποβοήθησης του πολίτη. Που δεν θα αναγκάζεται με το πρώτο, να τρέχει στην χρονοβόρα και δαπανηρή δικαιοσύνη. Επιλέγεται η αδρανοποίηση του θεσμού από τη στήριξή του .
Είναι κατά δεύτερον ο φόβος που κατέχει τους εκλεγμένους για μια ανεξάρτητη αρχή που θα παρακολουθεί το έργο της Διοίκησης του Δήμου –της Περιφέρειας και των υπηρεσιών των και θα έχει λόγο επ΄ αυτού. Όταν θα μπορεί να δημοσιοποιεί της στρεβλές πρακτικές, να αντιστέκεται στη γάγγραινα του πολιτικού μας συστήματος που λέγεται πελατειακές σχέσεις; Δεν τον θέλουν τον Συμπαραστάτη, γιατί δεν είναι διατεθειμένοι να εκχωρήσουν αρμοδιότητες σε τρίτους. Τι και αν αυτό αδικεί τους δημότες.
Είναι τρίτον η παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος που θέλει να προωθεί σε καίριες θέσεις ανθρώπους «δικούς μας», φίλα προσκείμενους σε κόμματα και παρατάξεις . Το πολιτικό σύστημα δεν έχει μάθει να συνεργάζεται μακριά και έξω από κομματικές και παραταξιακές σκοπιμότητες. Το δεν συμφωνούν σε ένα κοινά αποδεκτό πρόσωπο, είναι πρόφαση. Δεν είναι δυνατόν σε κάθε Δήμο ή Περιφέρεια να μην υπάρχουν άτομα αξιόλογα ,κοινά αποδεκτά, για να καλύψουν τη θέση αυτή. Η επίκληση της αδυναμίας εξεύρεσης του άριστου , είναι προφάσεις εν αμαρτία.
Σε καμία περίπτωση όμως για χάρη της διευκόλυνσης στη λήψη απόφασης δεν θα πρέπει να αλλάξει ο νόμος και να απαιτείται απλή πλειοψηφία για την εκλογή του Συμπαραστάτη. Σε αυτή την περίπτωση δεν θα έχουμε παρά έναν ακόμα υπάλληλο της Δημαρχίας, τον οποίον θα μπορεί να εκδιώκει η πλειοψηφία της Δημοτικής αρχής όταν αυτός ασκεί πραγματικό έλεγχο στην Διοίκηση και των υπηρεσιών της , όταν γίνεται ενοχλητικός και δυσάρεστος .
-----------------------------
To άρθρο μας εστάλη με e-mail από τον κ. Γιάννη Καλλοντζή.
Αρχική δημοσίευση: ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ
