Τι δεν καταλαβαίνεις ρε μάστορα;

Τι δεν καταλαβαίνεις ρε μάστορα?

 Το 1981 οι τηλεοράσεις ήταν ασπρόμαυρες, τα κανάλια 2 και το Χαριλάου χωρίς καθίσματα τσιμεντένιο. Στη γειτονιά μου δεν υπήρχαν αυτοκίνητα και παίζαμε μπάλα στις αλάνες. Ο πατέρας μου μας πήγαινε στη Μεθώνη κάθε Πάσχα με ταξί και το καλοκαίρι στη Φλώρινα με το τρένο. Στο σχολείο ο δάσκαλος μας μίλαγε για τον μαύρο και κόκκινο φασισμό και τον κίνδυνο που διατρέχαμε σε περίπτωση που κυβερνήσουν οι «κομμουνιστές» του Παπανδρέου με τις ζιβάγκο.

Δέκα χρόνια μετά οι τηλεοράσεις έγιναν έγχρωμες μία για κάθε δωμάτιο και τα κανάλια δεκάδες. Για μερικούς τυχερούς σαν κι εμένα υπήρχε και το RTL του Κούβελα για να βλέπουμε TUTEE FRUITY. Όλοι είχαν ένα αυτοκίνητο κι ένα εξοχικό και τα παιδιά έπαιζαν σε πλαστικούς παιδότοπους. Στα κλάμπ είχε «πόρτα» και αν φόραγες τζιν και σταράκια δεν έμπαινες. Τα σκυλάδικα έγιναν πολιτιστικά κέντρα, η BMW το όνειρο κάθε βιοτέχνη, το ΚΛΙΚ τρόπος ζωής και η Μύκονος τόπος προορισμού. Οι ζιβαγκωτοί κομμουνιστές του Ανδρέα έγιναν κουστουμάτοι και διόρισαν αρκετούς γνωστούς και συγγενείς μου. Όποιος δεν ήταν Πασόκ ήταν ή ανόητος ή ανόητος.

Δέκα χρόνια αργότερα ήρθε το Χρηματιστήριο, ο εκσυγχρονισμός, το Ευρώ και οι Ολυμπιακοί αγώνες. Όποιος ήταν ενάντια στους Ολυμπιακούς αγώνες, όποιος δεν πίστευε την «Μεγάλη Ιδέα» της ισχυρής Ελλάδας, όποιος δεν πίστευε πως οι ιδεολογίες είχαν τελειώσει, όποιος δεν άκουγε Βανδή και Ρέμο, όποιος δεν έπινε ποτήρι κρασί στα πιάνο μπαρ, όποιος δεν οδηγούσε SAAB, όποιος δεν έγραφε με montblanc, όποιος δεν διασκέδαζε στα beach bar των Κανάκηδων στην Χαλκιδική, όποιος δεν έτρωγε Κινέζικο, Μεξικάνικο και Ταϋλανδέζικο, όποιος δεν έμενε στην Καλαμαριά ή στο Ρετζίκι κι όποιος δεν φόραγε Αρμάνι κουστούμι ήταν καθυστερημένος. Όποιος πίστευε πως οι Ολυμπιακοί αγώνες θα δώσουν κέρδη στους Μπόμπολες και θα αφήσουν χρέη στα παιδιά των παιδιών μας, όποιος πίστευε πως αυτό που κατέρρευσε στη Σοβιετία δεν ήταν η δικτατορία του προλεταριάτου αλλά η δικτατορία του Κόμματος του προλεταριάτου, όποιος άκουγε ακόμα Τσιτσάνη και δάκρυζε, όποιος ακόμα έπινε τσίπουρο σε ταβερνάκια και καφενεία, όποιος έκανε διακοπές σε camping, όποιος ακόμα δεν ήταν διορισμένος σε καμία ΔΕΚΟ, όποιος ακόμη έτρωγε σουβλάκι και τζατζίκι, όποιος ακόμη έμενε στο κέντρο στο Ντεπώ, στη Χαριλάου και στην Τούμπα, όποιος μίλαγε για τα δικαιώματα των Αλβανών εργατών, όποιος φόραγε μπλουζάκι ΑΒIDAS από την λαϊκή, όποιος ακόμα οδηγούσε LADA, όποιος ακόμα πήγαινε στις πορείες του Πολυτεχνείου και στις Απεργίες, ήταν γραφικός, θύμα, κουλτουριάρης και μαλάκας Αριστερός. Ήθελε πολύ κουράγιο μετά το ΄89 να δηλώνεις Αριστερός να θες ισότητα, δικαιοσύνη και ίσα δικαιώματα για Έλληνες κι αλλοδαπούς εργάτες. Να μπορείς να αντιστέκεσαι και να μην νιώθεις περιθώριο. Τι δεν καταλαβαίνεις ρε μάστορα?

Σε αυτές τις εκλογές δεν συγκρούονται οι μνημονιακοί με τους αντι-μνημονιακούς. Συγκρούονται 2 κόσμοι. Ο κόσμος που φεύγει που κατέστρεψε τις πόλεις και το περιβάλλον τις συνειδήσεις και τον χαρακτήρα ενός ολόκληρου λαού, με τον κόσμο που γεννιέται και ζητά μόνο ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.

Όποιος πιστεύει πως μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα λύσει όλα τα προβλήματα και θα μας βρει αύριο κιόλας σε όλους δουλειά με μισθούς Ευρώπης καλύτερα να μην ψηφίσει Σύριζα γιατί θα απογοητευθεί. Επίσης όποιος πιστεύει πως οι ζιβάγκο ξαναβγήκαν στην επιφάνεια γιατί μυρίσθηκαν εξουσία και θα θελήσουν να κάνουν τον Σύριζα νέο ΠΑΣΟΚ έχουν δίκιο. Όμως αν κάτσουν σπίτι για να μην μολυνθούν και να πανηγυρίζουν μετά δικαιωμένοι κάνουν μέγα λάθος. Γιατί αν αποτύχει ο Σύριζα η επόμενη κυβέρνηση θα είναι των Κασιδιάρηδων. Και αυτό θα είναι καταστροφή και για μας τους ρεφορμιστές και για τους «γνήσιους επαναστάτες». Τι δεν καταλαβαίνεις ρε μάστορα? Εμείς και μετά τις εκλογές θα είμαστε η Αριστερή αντιπολίτευση της κυβέρνησης του Σύριζα.