Αυτοκτόνησε ο γνωστός επιχειρηματίας της Μυτιλήνης Θανάσης Μαντζουράνης
Τέλος στη ζωή του έβαλε σήμερα το πρωί ο γνωστός επιχειρηματίας και έμπορος αυτοκινήτων Θανάσης Μαντζουράνης (ιδιοκτήτης της πρώην επιχειρήσης "Αυτοκίνηση" - )
Βρέθηκε σήμερα το πρωί απαγχονισμένος στην οικία του από τη μητέρα του (με την οποία ζούσε μαζί της τα τελευταίας χρόνια)
Ο Δημήτρης Καμενής καταθέτει τη δική του μαρτυρία:
Λυπάμαι πολύ.... μια αληθινή μαρτυρία της ποιότητας του ανθρώπου πριν χρόνια..... κάποιοι άνθρωποι μαζέψαμε μεταξύ μας κάποια χρήματα για να βοηθήσουμε μια οικογένεια που είχε πολύ μεγάλη ανάγκη για συγκεκριμένο σκοπό... δεν έχουν σημασία οι λεπτομέρειες και τα ονόματα.... συγκεντρώσαμε 500 ευρώ, το ποσόν όμως που χρειαζόταν ήταν 1500 ευρώ και δυσκολευόμασταν να βρούμε τα υπόλοιπα. Έμαθε ο Θανάσης την περίπτωση και τον σκοπό και με παίρνει στο τηλέφωνο... -Πόσα υπολείπονται ακόμα με ρωτάει.... 1000 ευρώ του λέω κάπως απογοητευμένος... - Θα τα βάλω εγώ μου λέει... και τα 1000 ευρώ. Το είπε και το έκανε... χωρίς δημοσιότητες χωρίς να μάθει κανείς τίποτα πέραν ελαχίστων που γνώριζαν την ιστορία... αληθινά λυπάμαι για το σταυρό που σήκωνε τα τελευταία χρόνια και το άσχημο τέλος...
Ο Θανάσης Μαντζουράνης μετά το κλείσιμο της επιχειρήσης του είχε κάνει σοβαρές καταγγελίες για κυκλώματα τοκογλύφων. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ 12/10/2010 είχε αναφέρει:
«Η καταστροφή φάνηκε το 2007. Μέχρι τότε δε χρωστούσα τίποτα. Έπαιρνα φορολογική ενημερότητα και δεν είχα σφραγιστεί. Ξεκίνησε από τότε που έφυγα από το αεροδρόμιο και πήγα επάνω στην Παγανή. Μέχρι τότε όλα ήταν εν τάξει. Όταν διακινείς πάρα πολλά αυτοκίνητα και κάνεις γραμμάτια... υπήρξε και το πρόβλημα με την Τράπεζα και χρειάστηκα λεφτά. Τότε αναγκάστηκα και πήγα στον τοκογλύφο. Ήρθε και με βρήκε αυτός δηλαδή. Με βρήκε, δεν πήγα εγώ. Ανέβαινε με σακκούλα μαύρη σκουπιδιών και είχε 100.000 ευρώ μέσα.»
«Η δική μου άποψη είναι ότι το νησί είναι μοιρασμένο από την Καλλονή και κάτω και από την Καλλονή και πάνω. Γιατί, και εσείς στο νησί δε ζείτε; Αν πάτε στην Καλλονή, στην Πέτρα, στο Μόλυβο, ποιος διακινεί το χρήμα; Μια γυναίκα το διακινεί. “Θεία” τη λένε. Το καλλιτεχνικό της είναι “θεία”. Μιλάει κανείς να πει τίποτα; Εγώ ξέρω το καλοκαίρι έκανε κατάσχεση ένα μαγαζί στο Μόλυβο και πήρα εγώ τη γυναίκα (ιδιοκτήτρια του μαγαζιού) και της είπα “πήγαινε στη δικηγόρο μου και μίλα”. Κανείς. Άλλος πάλι, ένας εφοριακός που του έχει πάρει το σπίτι. Δεν τα ξέρουν; Όλος ο κόσμος τα ξέρει. Όλοι φοβούνται να μιλήσουν. Και με αυτήν τη γυναίκα είχα συναλλαγές. Και με αυτήν είμαι στα δικαστήρια. Στο μεταξύ, άνθρωποι που είχαν έρθει και είχαν καταθέσει υπέρ μου, τώρα ξέρεις τι γίνεται; Εξαφανίστηκαν. Εγώ δεν έχω λεφτά για να τους δώσω. Εξαγοράζονται συνειδήσεις.
Εδώ πάλι στη Μυτιλήνη, μία επιχείρηση είναι (ο τοκογλύφος), που ξέρουν τι κάνει. Πώς προέκυψε όλη αυτή η περιουσία; Μπορεί να έχει αυτήν τη στιγμή κάποιος 37 ακίνητα; Ιδιόκτητα μαγαζιά, αυτοκίνητα, σπίτια; Τώρα τα πούλησε όλα, τα μεταβίβασε, τα ξαναγύρισε στον κατασκευαστή που τα πήρε. Άλλο τραγικό αυτό. Αγοράζω το σπίτι και σου το ξαναδίνω μετά. Σε μια τοκογλυφία, μόλις ανοίξεις τους λογαριασμούς φαίνονται οι συναλλαγές. Απλά πράγματα. Γιατί δε βγαίνουν να μιλήσουν; Εγώ που μίλησα, είμαι καλά σήμερα; Αλλά εγώ δεν έχω πλέον να μου πάρουν τίποτα. Το μόνο που μένει είναι να με κλείσουν φυλακή. Προσπαθεί αυτός (ο τοκογλύφος) με τους τριγύρω, τα παπαγαλάκια του να το πω έτσι, να με κλείσουν φυλακή. Έχει βάλει έναν και μου έχει κάνει οκτώ μηνύσεις. Μοιράζουν φέιγ βολάν στο δρόμο. Τι έκανα; Έπεσα έξω. Εντάξει.»
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης του τόνιζε:
«Δε με κάλεσε εμένα κανένας να με ρωτήσει τι συναλλαγές είχα με το Lesvoshop.»
Η ερμηνεία που δόθηκε ήταν ότι αγοράστηκαν δυο αυτοκίνητα τα οποία όμως είχαν εξοφληθεί με χρήματα…
«Από εμένα ένα αυτοκίνητο είχαν πάρει.»
Αγοραπωλησία που δε δικαιολογεί την επιταγή…
«Αυτό θα πρέπει να με καλέσουν να με ρωτήσουν, αν θέλουν να μάθουν την αλήθεια.»
Τα πρόσωπα του Lesvoshop είχαν σχέση;
«Τα πρόσωπα ναι. Είχαν τα δικά τους προβλήματα να λύσουν, στα οποία λόγω φιλίας βοήθησα… Τώρα ξεχάστηκε η φιλία, γι’ αυτό και ο δικηγόρος τού Lesvoshop με κυνηγάει τόσο πολύ. Να μου κάνει κατάσχεση, να μου κάνει… θαρρείς και το Lesvoshop χάθηκε από την επιταγή των 18.000, των 15.000 ευρώ. Ούτε καν με πήρε κανείς τηλέφωνο. Έδωσαν την υπόθεση σε ένα δικηγόρο. Η συγκεκριμένη τράπεζα ζητάει και προσωποκράτηση να μου βγάλει, μη τυχόν και μιλήσω.»
Απόπειρες αυτοκτονίας…
Έχεις αποπειραθεί να δώσεις τέλος στη ζωή σου;
«Όταν με έδιωξε ο συνέταιρός μου από την Παγανή. Εγώ καταστράφηκα, λέω “τέλειωσα πάει”. Έχω ένα παιδί δυο μέτρα παλληκάρι. Πού να σταθεί; Δεν είσαι μόνος σου σε μια μικρή κοινωνία, έχεις ένα παιδί. Το παιδί πώς θα κυκλοφορήσει; Θα του λένε “ο πατέρας σου ο απατεώνας”. Τότε έκανα μια απόπειρα αυτοκτονίας στο σπίτι της μάνας μου. Και άλλη μία έκανα όταν ήρθα τον Ιούνιο και κατέθεσα όλα αυτά τα στοιχεία στη Δικαιοσύνη…»
Τι είχε γίνει τότε;
«Τον Ιούνιο ήρθα και κατέθεσα κάποια στοιχεία από αυτά, γιατί δε ζητάω από τον τοκογλύφο να μου δώσει πίσω τα λεφτά. Τη διαφορά των τόκων ζητάω για να πληρώσω τον κόσμο που χρωστάω. Έχουν χάσει λεφτά άνθρωποι που είναι του μεροκάματου. Και του λέω “Το νόμιμο τόκο θα τον βγάλουμε, θα τον πάρεις”. Μου έβαζε τόκο 40% και πάνω και του ζήτησα θα βγάλουμε τη διαφορά μαζί με τους δικηγόρους μας, να μου δώσει τα χρήματα πίσω και να φωνάξουμε τον κόσμο να πάρει πίσω τα λεφτά. Έτσι είναι το σωστό. Τις τράπεζες άσ’ τες, δε με νοιάζουν αυτές. Τι έχουν να χάσουν; Ο κόσμος όμως; Φαντάζεσαι να μαζεύεις τα 20.000 ευρώ να πάρεις αυτοκίνητο, και να μου έδωσε και επιταγή, και να σφραγίστηκε, και να μην μπορεί να κάνει τη δουλειά του; Είχαμε συμφωνήσει έτσι. Όταν είδα ότι έκανε το κορόιδο και έκλεισε την επιχείρησή του, την έβαλε στο όνομα του γιου και της γυναίκας του και άφησε τις επιταγές του να σφραγιστούνε - γιατί κάνουν και τέτοια κόλπα -, έκανε πτώχευση, μεταβίβασε τα ακίνητά του, τα μαγαζιά του. Πήγα και εγώ στη Δικαιοσύνη και έδωσα τα στοιχεία. Η πίεση που δέχθηκα από τον Ιούνιο μέχρι το Σεπτέμβριο ήταν πολύ μεγάλη. Στο τέλος το Σεπτέμβριο πήγα σε ένα βουνό… Η δασική υπηρεσία με βρήκε και με πήγε στο “Σισμανόγλειο”. Είχα πάρει τα χάπια. Δεν άντεχα άλλο από τις απειλές που δεχόμουνα.»
Στην Αθήνα, δηλαδή, έγινε ό,τι έγινε;
«Ναι, όλα τα στοιχεία είναι στη διάθεση της Δικαιοσύνης. Δεν μπορεί κανείς να σε προστατεύσει από αυτά τα θηρία. Δεν είναι τίποτα να δώσουν 50.000 ευρώ. Δεν είναι τίποτα. Σα να λέμε εμείς 50 ευρώ. Τέτοια οικονομική δυνατότητα έχουν.»
Όταν μπήκες μετά την πρώτη απόπειρα στο Νοσοκομείο, ακούστηκε πως έγινε «προσκύνημα», πως ήρθαν να σε δουν διάφοροι που δεν ήθελαν να μιλήσεις.
«Αυτό ακριβώς έγινε. Με εξαφάνισαν κιόλας από το Νοσοκομείο. Τους είπα ότι δε θα μιλήσω. Όλοι αυτοί ήρθαν γιατί σήμερα φοβούνται. Θα έπρεπε να ελεγχθεί το πόθεν έσχες τους στην Εφορία. Και είναι ευυπόληπτοι πολίτες.»
Το διαπραγματευτικό χαρτί σου ποιο ήταν; Δε φοβήθηκαν μήπως βγεις και μιλήσεις;
«Ήμουν σε τέτοια ψυχολογική κατάσταση, που πήρα το αεροπλάνο, πήρα το παιδί μου και έφυγα. Δεν έπρεπε να φύγω. Το λάθος μου ήταν που έφυγα. Όποιος φεύγει τα φορτώνεται και όλα στην πλάτη του. Έπρεπε να μείνω.»
Γιατί δεν αντάλλαξες τη σιωπή σου με τις οικονομικές απαιτήσεις τους…
«Δεν είναι τόσο απλό, γιατί εγώ είμαι αναξιόπιστος πια.»
Μπορείς ν’ ανταποκριθείς στις απαιτήσεις τους;
«Όχι. Με κυνηγάνε. Έτσι και αλλιώς με κυνηγάνε. Κάποιοι δε με κυνηγάνε γιατί το έχουν καταλάβει. Κάποιοι άλλοι που δεν το έχουν καταλάβει, συνεχίζουν.»
Σε έχουν απειλήσει για τη ζωή σου;
«Ε, καλά. Εδώ δεν τολμώ να έρθω στη Μυτιλήνη. Θαρρείς και τι έχω κάνει; Ναρκωτικά πουλούσα; Όπλα; Έπεσα έξω βρε παιδιά, έκανα λάθος...»
