Η παραγγελιά του Προέδρου Νίκου Μιχαλάκη
Χρόνος ανάγνωσης :
2'Τα μπουζούκια αποτελούν δεύτερη φύση του Ελληνα. Πάει και τελείωσε. Και δεν «κόβονται» όχι από τους τροϊκανούς, αλλά από «εκατό μνημόνια» κι όλα τα… ΔΝΤ του κόσμου μαζί! Μια ζωή την έχουμε!Θυμάμαι σαν τώρα μια ετυμηγορία του περιοδικού «Time», όταν η οικονομική κρίση χτυπούσε την πόρτα της Ελλάδας.
«Oι Eλληνες είναι ανένδοτοι στο ότι το τραγούδι και η γιορτή θα συνεχιστούν…», έγραφε το σχετικό άρθρο, το οποίο έχω την αίσθηση πως θα συνυπέγραφε επιτόπου και χωρίς δεύτερη σκέψη μεταξύ άλλων (και) ο Νίκος Μιχαλάκης.
Εστω και αν ο πρόεδρος της Καλλονής και αρχικαπετάνιος στο επάγγελμα έχει την έδρα του στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας και όχι στη Μυτιλήνη (όπου όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα η οικονομική κρίση άφησε έντονο το αποτύπωμά της), οδηγώντας τα τελευταία χρόνια τη δική του «Αργώ» στο λιμάνι της Super League.
Ο Μιχαλάκης είναι ο άνθρωπος που με την οικονομική ευρωστία και την οργανωτικότητά του, κατάφερε μέσα σε 2,5 χρόνια να ανεβάσει την Καλλονή από την Γ΄Εθνική στη μεγάλη κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ο ίδιος πάντως δεν είναι από εκείνη την… πάστα των παραγόντων που «έλκονται» από τα φώτα της δημοσιότητας. Κάθε άλλο. Μετρημένες στα δάχτυλα οι συνεντεύξεις του στα ΜΜΕ από την στιγμή που ανέβηκε στη γέφυρα του πλοίου της Καλλονής και έπιασε το τιμόνι.
Ωστόσο, το αφεντικό της νησιώτικης ΠΑΕ είναι από τους παράγοντες που αρέσκονται ενίοτε στις επισκέψεις στους νυχτερινούς ναούς της διασκέδασης. Και γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε. Κι εδώ που τα λέμε, γούστο του και καπέλο του και λογαριασμό δεν θα δώσει σε κανέναν.
Όταν η Καλλονή αγωνίζεται στη Μυτιλήνη και βρίσκεται στο νησί εκτός από τον καθιερωμένο καφέ fredo πριν από τον αγώνα σε συγκεκριμένο μαγαζί, πότε - πότε κάνει κι ένα «ζέσταμα» την παραμονή του αγώνα σε κάποιο νυχτερινό κέντρο διασκέδασης.
Όπως συνέβη επί παραδείγματι την περασμένη Παρασκευή (19/12) όπου συνοδευόμενος μεταξύ άλλων από τον γενικό διευθυντή και υπεύθυνο του μεταγραφικού σχεδιασμού της Καλλονής Προκόπη Καρτάλη, επισκέφτηκαν γνωστό μουσικό «ναό» της Μυτιλήνης και διασκέδασαν με όμορφα τραγούδια, πενιές κι όλα τα… παρελκόμενα.
Κάποια στιγμή μάλιστα ο πρόεδρος μεράκλωσε τόσο πολύ, που δεν δίστασε να ζητήσει παραγγελιά το τραγούδι του Στέλιου Μπικάκη Γενέθλια».
Η ορχήστρα δεν του χάλασε χατίρι, χωρίς πάντως να στροφάρει ο ίδιος το ζεϊμπέκικο, αλλά άλλο μέλος της παρέας. Ωπα!
ΠΗΓΗ: marcasl.blogspot.gr
