yle="text-align: justify;">Ο φίλαθλος της ΑΕΛ Καλλονής Άρης Κυριαζής έγραψε το παρακάτω όμορφο κείμενο με αφορμή την επιτυχία της ανόδου μας στην Super League. Το κείμενο αφορά στην ονομασία της Καλλονής ενώ στη φωτογραφία απεικονίζεται το νόμισμα της αρχαίας Πύρρας όπου παρίσταται η Νεράιδα Λευκοθέα-Καλλονή.
Το κείμενο:
"Η Αθλητική Ένωση Λεκανοπεδίου Καλλονής ως ζωντανός οργανισμός είχε την ικανότητα να μας κρατάει «δέσμιούς» της, να μας σαγηνεύει, πείθοντάς μας κάθε φορά πως είναι Καλλονή. Έτσι, σχεδόν αβίαστα ταυτίσαμε τους εαυτούς μας με αυτή. Βρίσκαμε τους ρυθμούς της καθημερινότητάς μας μέσα από αυτή και έφτασε πολλές φορές να είναι αυτή η τελευταία μας σκέψη πριν κοιμηθούμε".
Η παραπάνω παράγραφος είναι από την ανακοίνωση που εξέδωσε η ποδοσφαιρική ομάδα, στις 26-5-2013, αμέσως μετά την ιστορική άνοδό της στην A' κατηγορία, την αποκαλούμενη Super league.
Η ΑΕΛΚ δημιουργήθηκε το 1994 όταν συγχωνεύθηκαν δύο ιστορικά σωματεία του Λεκανοπεδίου Καλλονής ο "Απόλλων Δαφίων" και ο "Αρισβαίος Καλλονής".
Ο "Απόλλων Δαφίων" έφερε δύο ονόματα θεών, του Ναπαίου Απόλλωνος και της αδελφής του, της Δαφνίας Αρτέμιδος, που λατρεύτηκαν στην αρχαιότητα στα σημερινά χωριά Δάφια και Νάπη.
Ο "Αρισβαίος Καλλονής" φέρει το όνομα της αρχαίας πόλεως Αρίσβης, της οποίας ερείπια με το Παλιόκαστρο της Καλλονής βρίσκονται ένα χιλιόμετρο βορειοανατολικά του ομώνυμου χωριού.
Η Καλλονή έχει το όνομα της Λευκοθέας Καλλονής, για την οποία οι αναφορές του Πιττακού του Μυτιληναίου, του Μυρσίλου του Μηθυμναίου, του Αντικλείδη του Αθηναίου και οι καταγραφές του ιστορικού και βιογράφου Πλουτάρχου σημειώνουν:
Το 1054 π. Χ. όταν οκτώ έποικοι Αιολο-Βοιωτοί βασιλείς με αρχηγό τον Εχέλαο, τον δισέγγονο του Αγαμέμνονα, έφθασαν στο "Μεσόγειον Έρμα" της Λέσβου, δηλαδή στον Όρμο εις το Μέσσον της γης της νήσου, στον κατά την Αρχαϊκή εποχή αποκαλούμενο "Πυρραίων Εύριπο", στον σήμερα ονομαζόμενο "Κόλπο Καλλονής", προκειμένου να εποικίσουν την Λέσβο, που μέχρι τότε δεν είχε συγκροτημένες πόλεις, υποχρεώθηκαν να ακολουθήσουν τον χρησμό της Νεράϊδας-θεάς Αμφιτρίτης, της γυναίκας του Ποσειδώνα, σύμφωνα με τον οποίο έπρεπε να θυσιάσουν ένα ταύρο για τον ίδιο τον Ποσειδώνα και για την Αμφιτρίτη μία παρθένο-καλλονή, μιας και εκείνη δεν ανεχόταν να υπάρχει καμία καλλονή πιο ωραία από αυτή. Οι επτά από τους οκτώ βασιλείς είχαν παρθένες κόρες, εκτός από τον Εχέλαο και έτσι, μετά από κλήρο, θυσίασαν την κόρη του Σμινθέα, ρίχνοντάς την στα νερά. Τότε όμως ο νεαρός Αιολός Έναλος που την αγαπούσε, έπεσε στη θάλασσα για να τη σώσει αλλά χάθηκε μαζί της. Αργότερα εκείνος παρουσιάστηκε στην ακτή βοηθούμενος από ένα δελφίνι και διηγήθηκε ότι η, από το λευκό της θαλάσσης αποκαλούμενη Λευκοθέα-Καλλονή, έγινε Νεράϊδα, ενώ εκείνος έβοσκε τα αλογάκια του Ποσειδώνα, όσο ήταν στη θάλασσα.
Στη φωτογραφία εικονίζεται η Λευκοθέα-Καλλονή, η θεά-Νεράϊδα, η Αφροδίτη της Λέσβου, σε ένα νόμισμα της Πύρρας, από τον κατάλογο Νομισμάτων του Βρετανικού Μουσείου, του 1894, όπου αναγράφεται: «ΠΥΡΡΑ, 4ος αιώνας π. Χ., μπρούντζος, γυναικεία κεφαλή (Αφροδίτης;) που φορά σφενδόνη, σκουλαρίκια και περιδέραιο και στην πίσω πλευρά Αίγα και τα αρχικά ΠΥΡ».
Επίσης η κατά το 2ο μ. Χ. αιώνα αναφερομένη Αίγα από τον Λόγγο στο πρώτο ελληνικό βουκολικό μυθιστόρημα "Δάφνις και Χλόη", η θηλάζουσα τον Δάφνι, παραπέμπει στην Αίγα του παραπάνω νομίσματος της Πύρρας, του 4ου π. Χ. αιώνα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η εικονιζόμενη Λευκοθέα-Καλλονή φορεί σφενδόνη, σκουλαρίκια και περιδέραιο όπως απαιτούσε ο χρησμός της Αμφιτρίτης που αναφέρει ότι: "την εστόλισαν λοιπόν με χρυσά κοσμήματα και ωραία φορέματα, και, όταν έφθασαν εις τον ορισθέντα τόπον έμελλον να προσευχηθούν και να την ρίψουν εις την θάλασσαν". Αυτή τη λεπτομέρεια ακολουθούν, στο πανάρχαιο έθιμο της θυσίας του ταύρου, οι Λέσβιοι στα χωριά της Επαρχίας Μηθύμνης, όταν πριν τον θυσιάσουν, τον στολίζουν και καλούν τον ιερέα να διαβάσει την ευχή.
Όπως φαίνεται σε χάρτες, το όνομα της θεάς-Νεράϊδας, της Λευκοθέας-Καλλονής διατηρείται: 1) στον Κόλπο, 2) στη Βραχονησίδα, έξω από την είσοδό του, που έχει και το όνομα Γαρμπιάς 3) στο Ακρωτήρι, ανατολικά της εισόδου, 4) στο Λεκανοπέδιο, 5) στη Σκάλα, την ονομαζόμενη παλιότερα Αγία Άννα, 6) στις Αλυκές, 7) στο από το 1334 ιστορικά καταγραφόμενο Κάστρο της καταστραφείσης το 1445 από τον Μπαλτάογλου ευδαίμονος πόλεως Καλλονής, 8) στα επτά χωριά της Καλλονής και 9) στην ομώνυμη Κωμόπολη, την μέχρι την απελευθέρωση του 1912 πρωτεύουσα των επτά χωριών της Καλλονής, την παλιότερη Αχερώνη, που μετονομάστηκε σε Καλλονή.
Μετά την ιστορική άνοδο της ομάδας οι κάτοικοι των χωριών που ζουν από τον Κόλπο της Καλλονής, αλλά και οι υπόλοιποι Λέσβιοι που θα επωφελούνται τα καλά και τα κάλλη της Καλλονής μπορούν να συνθηματολογούν: Με την Καλλονή στην Α' Εθνική, είμαστε όλοι Καλλονιάτες!
Υστερόγραφο: Το παραπάνω κείμενο αφιερώνεται στην μνήμη του πατέρα μου Στυλιανού Κυριαζή που διετέλεσε επί σειράν ετών πρόεδρος του Ποδοσφαιρικού και Γυμναστικού Συλλόγου "Αρισβαίος Καλλονής"
aelk.gr
