Ασφαλιστικό ώρα μηδέν - Με επιτυχία η εκδήλωση στην Εργατική Λέσχη Λέσβου
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα 1η Φλεβάρη στην Εργατική Λέσχη Λέσβου εκδήλωση συζήτηση με θέμα: «Εργαζόμενοι και ασφαλιστικό σύστημα. Ώρα Μηδέν». Στην εκδήλωση μίλησαν εργαζόμενοι από σωματεία και συλλογικότητες από το δημόσιο και εργατικό τομέα τόσο ως ομιλητές από το πάνελ όσο και με παρεμβάσεις τους κατά τη διάρκεια της πλούσιας συζήτησης που αναπτύχθηκε μετά τις εισηγήσεις.
Ειδικότερα, ο Ανδρέας Μπάλλας από την ΕΛΜΕ Λέσβου έκανε ενδελεχή παρουσίαση της ιστορίας του ασφαλιστικού συστήματος στη χώρα μας. Αναφέρθηκε στους τρόπους με τους οποίους κράτος και κεφάλαιο λεηλάτησαν τα αποθεματικά των ταμείων από τη δεκαετία του ’50 μέχρι σήμερα (άτοκες καταθέσεις, χρηματιστήριο, δομημένα ομόλογα κ.λ.π) και στον τρόπο που αποσπάσθηκε η συναίνεση των εργαζομένων σε αυτό το πλιάτσικο. Περιέγραψε αναλυτικά τον τρόπο με τον οποίο αλλάζει μορφή η κοινωνική ασφάλιση στη χώρα μας και από συλλογικό δικαίωμα γίνεται ατομική υπόθεση που οδηγεί στην ιδιωτική ασφάλιση και στην παραπέρα κερδοφορία του κεφαλαίου σε βάρος των εργαζομένων. Με παραστατικό τρόπο έδωσε συγκεκριμένα παραδείγματα για τις καταστροφικές εξελίξεις ιδιαίτερα για τους νέους εργαζόμενους, ιδιαίτερα αυτούς με ελαστικές σχέσεις εργασίας και ανέργους αν περάσει το νομοσχέδιο που επεξεργάζεται η κυβέρνηση.
Ο Γιώργος Αλεξίου από τους εργαζόμενους ΟΤΑ Λέσβου επεσήμανε με τη σειρά του κι αυτός τις αρνητικές εξελίξεις για τους εργαζομένους από το νομοσχέδιο, εξέφρασε την πεποίθησή του ότι οι εργαζόμενοι ενωμένοι πρέπει να αντιμετωπίσουν την επίθεση και την αναγκαιότητα για αγωνιστικές δράσεις από την πλευρά τους ενώ περιγράφοντας τους στόχους του συνδικαλιστικού κινήματος επεσήμανε ότι πρέπει να αποσυρθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι που έχουν φέρει το ασφαλιστικό σύστημα στη σημερινή του κατάντια.
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Θράσος Αβραάμ από το σωματείο εργαζομένων στο χώρο των ΜΜΕ (ΣΕΜΜΕΛ). Αφού υπογράμμισε κι αυτός τον τρόπο με τον οποίο λεηλατήθηκαν τα ασφαλιστικά ταμεία στάθηκε ιδιαίτερα στο ζήτημα της εισφοροδιαφυγής από την πλευρά των εργοδοτών και της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας. Αναφέρθηκε στον αγώνα και τις καταγγελίες του σωματείου του και την αβελτηρία και την κάλυψη εκ μέρους των ελεγκτικών μηχανισμών (επιθεώρηση εργασίας, ΙΚΑ) προς την εργοδοσία προκειμένου να μην τιμωρηθούν συγκεκριμένοι ιδιοκτήτες ΜΜΕ στη Λέσβο για παραβίαση της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας, καταδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο την διαχρονική υποκρισία των κυβερνήσεων όταν επιχειρούν να φορτώσουν το κατάντημα του ασφαλιστικού στους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους.
Καταθέτοντας την εμπειρία της από το «σκοτεινό κόσμο» της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας στο χώρο του επισιτισμού η Χριστίνα Βρεττού μέλος της συνέλευσης μαγείρων, σερβιτόρων περιέγραψε γλαφυρά την κατάσταση που επικρατεί στο χώρο αυτό τονίζοντας βέβαια ότι οι εξελίξεις δείχνουν ότι αυτή η κατάσταση επεκτείνεται καθημερινά σε όλο και περισσότερους εργασιακούς χώρους. Η ίδια μίλησε για την ανάγκη τα σωματεία να ενισχύσουν τους εργαζόμενους να δράσουν και να αντισταθούν ιδιαίτερα στους χώρους που η συνδικαλιστική δράση εξαιτίας της αντίδρασης των εργοδοτών είναι αδιανόητη αφού όπως επεσήμανε αν η σημερινή νεολαία εργάζεται σε αυτές τις συνθήκες ή είναι άνεργη πως θα χρηματοδοτηθούν συντάξεις και κοινωνική ασφάλιση;
Και οι τέσσερις εισηγητές κάλεσαν σε μαζική συμμετοχή στην απεργία της 4ης Φεβρουαρίου καθώς και στην απεργιακή συγκέντρωση ενώ στη συνέχεια αναπτύχθηκε πλούσιος προβληματισμός από εργαζόμενους στο χώρο της εκπαίδευσης, της υγείας - πρόνοιας, των ΜΜΕ κ.α. Ενδεικτικά ο Δημήτρης Καράμαλης από τον ΟΤΕ ανέφερε για την ραγδαία ανάπτυξη και καθιέρωση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων σε όλο το φάσμα τα παραγωγής και τις συνακόλουθες επιπτώσεις της στο ασφαλιστικό σύστημα, ο Στρατής Παυλής από την Ένωση Γιατρών ΕΣΥ Λέσβου περιέγραψε την ταξικά μεροληπτική υπέρ του κεφαλαίου πολιτική και της σημερινής κυβέρνησης και επεσήμανε ότι το τελικό ερώτημα είτε για τους μισθωτούς, είτε για τους ελεύθερους επαγγελματίες είτε για τους αγρότες θα είναι «….μέσα στην Ε.Ε. με συντάξεις πείνας και χωρίς παροχές ασφάλισης και με Ευρώ ή έξω από την Ε.Ε. χωρίς ευρώ αλλά με αξιοπρεπείς συντάξεις και ασφαλιστικές παροχές που θα επιβληθούν από τους αγώνες των εργαζομένων σε βάρος των κερδών του κεφαλαίου».
Κλείνοντας να επισημάνουμε ότι μεγάλο μέρος των παρεμβάσεων κατά τη διάρκεια της συζήτησης αφορούσε τη στάση των σωματείων απέναντι στους ελαστικά εργαζόμενους τη δυνατότητά τους να εγγράφονται στα σωματεία και να εκπροσωπούνται από αυτά ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας που έχουν με τον εργοδότη τους καθώς και την αναγκαιότητα για ένα εργατικό κίνημα ταξικό, διεκδικητικό που δεν θα αναπαράγει τις παθογένειες που οδήγησαν στην γραφειοκρατικοποίησή του και τη συναίνεση με τον ταξικό αντίπαλο.
