Ποιος είναι ο μεγάλος τοκογλύφος της Λέσβου...
Τόκος καθυστέρησης 22,5% από τη ΔΕΥΑΛ, για όσους δεν πληρώνουν εμπρόθεσμα τους λογαριασμούς τους!
Ο μεγάλος τοκογλύφος
της Μαρίνας Πολλάτου / εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ
Επιτόκιο που, ειδικά στην παρούσα συγκυρία της κρίσης, εύκολα βαφτίζεται ως «ληστρικό», χρησιμοποιεί η Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης - Αποχέτευσης Λέσβου (ΔΕΥΑΛ) στους λογαριασμούς των οποίων η εξόφληση καθυστερεί. Μάλιστα, ενώ ο ίδιος τόκος καθυστέρησης ισχύει ήδη απ’ το 1990 (αποφασίστηκε επί εποχής Μακίδη, όπως μας ειπώθηκε χαρακτηριστικά), μόλις την τελευταία διετία έγινε αισθητός και έχουν πολλαπλασιαστεί τα παράπονα των δημοτών, που αντιδρούν στην επιβολή του. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, κάποιοι να καταφύγουν και δικαστικά προκειμένου να απαλλαγούν απ’ την πρόσθετη επιβάρυνση, την οποία χαρακτηρίζουν ως παράνομη.
Αναγνώστης μας που όφειλε στη ΔΕΥΑΛ 114,5 ευρώ για το τρίμηνο Φεβρουάριος - Απρίλιος 2013, επιβαρύνθηκε με τόκο καθυστέρησης για ένα εξάμηνο ύψους 13,96 ευρώ. Έτσι, όταν πήγε να εξοφλήσει το λογαριασμό του πριν από λίγες μέρες, αντί για το Μάιο που έληγε η προθεσμία, πλήρωσε μαζί και με το χαρτόσημο 129 ευρώ, ή 14,5 ευρώ παραπάνω απ’ ό,τι χρωστούσε στη ΔΕΥΑΛ.
Στη διαμαρτυρία του για την πρόσθετη επιβάρυνση των τόκων, ενημερώθηκε απ’ το αρμόδιο γραφείο της Επιχείρησης πως με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου τής ΔΕΥΑΜ εδώ και πολλά χρόνια, ήδη απ’ το 1990, ισχύει για τους λογαριασμούς που δεν πληρώνονται εμπρόθεσμα, τόκος καθυστέρησης με μηνιαίο επιτόκιο 1,5% και ετήσιο επιτόκιο 22,5%.
Δηλαδή ένας συνήθης λογαριασμός στη Μυτιλήνη αξίας περί τα 100 ευρώ, αν δεν πληρωθεί μέσα σε ένα χρόνο, επιβαρύνεται με 22,5 ευρώ τόκο.
Μπορεί να ανακληθεί…
«Μόλις τα τελευταία δύο χρόνια, όταν εξ αιτίας της κρίσης αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε την αξία του ευρώ, αυξήθηκαν οι διαμαρτυρίες των πολιτών για τον τόκο καθυστέρησης», μας είπε ο προϊστάμενος του Τμήματος Καταναλωτών τής ΔΕΥΑΛ, Βασίλης Τσαγκάρης, σημειώνοντας ότι το ίδιο διάστημα έχει αυξηθεί και ο αριθμός των λογαριασμών που εξοφλούνται εκπρόθεσμα.
«Προσωπικά έχω εισηγηθεί κατ’ επανάληψη, δεχόμενος πολλές παρόμοιες διαμαρτυρίες, τη μείωση του επιτοκίου, αλλά έως τώρα δεν έχει έρθει το θέμα προς συζήτηση στο διοικητικό συμβούλιο της ΔΕΥΑΛ, ίσως γιατί μέχρι σήμερα δεν έχει αναδειχθεί», συνέχισε ο κ. Τσαγκάρης, παραδεχόμενος πως τόκοι καθυστέρησης επιβάλλονται ακόμη και στις περιπτώσεις που έχει γίνει ρύθμιση-διακανονισμός οφειλέτη με την Επιχείρηση, για κάποιον ή κάποιους λογαριασμούς του.
«Πράγματι ισχύει αυτό που σας κατήγγειλαν, αλλά γίνεται προσπάθεια, και σύμφωνα με την ενημέρωση που έχω απ’ την Οικονομική μας Υπηρεσία πολύ σύντομα θα εφαρμοστεί νέο σύστημα, όπου οι καταναλωτές δε θα πληρώνουν τόκους για το ποσό της οφειλής τους που έχει γίνει διακανονισμός, αρκεί φυσικά να εξυπηρετούν κανονικά τις συμφωνημένες δόσεις», εξήγησε ο αρμόδιος υπάλληλος.
Πάντως όπως ανέφερε ο αναγνώστης μας που διαμαρτυρήθηκε, «δεν μπορεί μια δημοτική επιχείρηση να εισπράττει τόκο πολλαπλάσιο απ’ τις τράπεζες», ενώ συμπλήρωσε πως παρ’ ότι πλήρωσε την επιβάρυνση, σκέφτεται σοβαρά να προσφύγει και στη Δικαιοσύνη.
Τι συμφέρει για τα κλειστά σπίτια, ώστε να μην επιβαρυνθούν με πάγια κατανάλωσης
Αφαίρεση αντί διακοπής
Ένα ακόμη ζήτημα που καθημερινά αντιμετωπίζει το Τμήμα Καταναλωτών, αφορά στην επιβάρυνση των ιδιοκτητών κλειστών σπιτιών με τα πάγια κατανάλωσης, ακόμη και των υδρομετρητών για τους οποίους έχει γίνει διακοπή.
Πολλοί ιδιοκτήτες κλειστών διαμερισμάτων θεώρησαν, όπως και με το χαράτσι τής ΔΕΗ, πως δε θα πληρώσουν πάγιο για το νερό αν έχει γίνει διακοπή της σύνδεσης.
Όμως, σύμφωνα με τον ισχύοντα κανονισμό τής ΔΕΥΑΛ, προβλέπεται η καταβολή παγίου κατανάλωσης ακόμη και σε συνδέσεις που έχουν διακοπεί. Έτσι, μόλις κάποιος πάει να επανασυνδέσει το νερό, καλείται να πληρώσει και τα πάγια κατανάλωσης για όλη την περίοδο που είχε διακόψει την παροχή και ανέρχονται σε 18,5 ευρώ το τρίμηνο.
Δηλαδή για μια κατοικία κλειστή για δυο χρόνια στην οποία έγινε διακοπή νερού, για να επανασυνδεθεί, εκτός απ’ το τέλος επανασύνδεσης που ανέρχεται σε 21,49 ευρώ, ο ενδιαφερόμενος πρέπει να εξοφλήσει και τα πάγια, ύψους 148 ευρώ (18,5 ευρώ x οκτώ τρίμηνα).
Ο μόνος τρόπος για να μη χρεωθεί ένας υδρομετρητής με πάγιο κατανάλωσης, είναι να αφαιρεθεί, τονίζει ο κ. Τσαγκάρης, που συνιστά στους δημότες, αν ερωτηθεί ως υπηρεσία, αντί για διακοπή να κάνουν αφαίρεση. Το τέλος επανατοποθέτησης είναι 21,49 ευρώ, το ίδιο με το τέλος επανασύνδεσης, οπότε ο ενδιαφερόμενος δεν επιβαρύνεται τα πάγια κατανάλωσης.
Στις περιπτώσεις που ο καταναλωτής παρανομήσει και προχωρήσει μόνος του σε επεμβάσεις εν αγνοία τής ΔΕΥΑΛ, τότε η Επιχείρηση μόλις διαπιστώσει το άνοιγμα της παροχής, χρεώνει για την επανασύνδεση και επανατοποθέτηση αντίστοιχα 30 (μειώθηκε φέτος, απ’ τα 36 που ήταν πέρυσι) και 43 ευρώ.
