Skip to main content
|

Σκύλοι και παιδιά: Μια ευαίσθητη ισορροπία

SHARE

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟ

Χρόνος ανάγνωσης :
2'

Σε έναν κόσμο όπου τα σκυλιά αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας και η σχέση ανθρώπου και ζώου φέρνει συχνά χαρά, συντροφιά και αίσθηση ασφάλειας, κρύβονται και κίνδυνοι.

Με αφορμή κάποια περιστατικά επιθέσεων σκύλων σε παιδιά, ο παιδίατρος Αντώνης Δαρζέντας δημοσίευσε το παρακάτω κείμενο :

"Τον τελευταίο καιρό δυστυχώς έχω δει πολλά τραύματα παιδιών από σκυλιά. Μάλιστα την τελευταία εβδομάδα είχα δύο παρόμοια περιστατικά. Δύο μεγάλα, κατά τα άλλα φιλικά σκυλιά επιτέθηκαν ΑΠΡΟΚΛΗΤΑ σε παιδιά που μάλιστα ΕΙΧΑΝ ΞΑΝΑΔΕΙ. Εφιστώ την προσοχή ότι δεν αφήνουμε ποτέ τα παιδιά εκτεθειμένα ή μόνα ιδίως κοντά σε μεγάλα σκυλιά.

Αυτη τη στιγμή υπάρχουν στον κόσμο περίπου 700 εκατ με 1 δις σκυλιά.

Καθώς η σχέση των ανθρώπων με των σκυλιών είναι εξαιρετικά συχνή τα δαγκώματα σκύλων είναι ένα σημαντικό ζήτημα δημόσιας υγείας.

Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες (ΗΠΑ), υπολογίζεται ότι συμβαίνουν 4,5 εκατομμύρια δαγκώματα σκύλων κάθε χρόνο. Από αυτά τα 885 χιλιάδες αναζητούν ιατρική βοήθεια και 370 χιλιάδες επισκέπτονται τα επείγοντα νοσοκομείων.

Οι θάνατοι ποικίλουν ανά έτος από 15 έως και 50 στις ΗΠΑ.

Συνεπώς:

1. Κάθε χρόνο στις ΗΠΑ δαγκώνεται από σκύλο 1 στους 73 Αμερικανούς

2. Το 50 % αυτών είναι παιδιά κυρίως 5 με 9 των και κάνουν τραύματα σε πολύ μεγαλύτερη συχνότητα σε κεφάλι πρόσωπο και λαιμό ενώ τα παιδιά είναι το 70 % των θανάτων.

3. Το 70 % των δαγκωμάτων γίνονται ΑΠΟ ΜΗ ΣΤΕΙΡΩΜΕΝΑ ΑΡΣΕΝΙΚΑ.

4. Το 70 % των θανατηφόρων περιστατικών ΔΕΝ είναι από τα σκυλιά της οικογένειας αλλά από ξένα σκυλιά.

5. Ενώ τα Pitbulls και τα Rottweilers είναι μόνο το 6% των σκυλιών στις ΗΠΑ είναι υπεύθυνα για το 60- 77% ΤΩΝ ΘΑΝΑΤΩΝ.

Σημαντικό εύρημα είναι η μελέτη της συνεργασίας των επιστημόνων Erin E. Hecht , Jeroen B. Smaers , William D. Dunn , Marc Kent , Todd M. Preuss και David A. Gutman του Harvard και του Emory Atlanta στο Journal of NeuroSciense οπου με Μαγνητικές Τομογραφιες σε οικόσιτους σκύλους διαπίστωσαν ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ Νευροανατομική Διακύμανση στους εγκεφάλους τους ΣΧΕΤΙΚΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΗΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥΣ.

ΔΗΛΑΔΗ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΥΠΕΡΤΡΟΦΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΤΩΝ ΣΚΥΛΙΩΝ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΗΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥΣ συνέπεια της επι πολλές γενεές εκτροφής τους με βαση αυτην την συμπεριφορά.

Αυτό έρχεται σε συμφωνία και με προηγούμενη μελέτη όπου έγινε σύγκριση μεταξύ των πολύ φιλικών BORDER-COLLIES και των εργατικών HUSKIES οπου διαπιστώθηκε ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ στην κοινωνική αλληλεπίδραση των δυο ειδών όταν τους χορηγήθηκε ΟΚΥΤΟΚΙΝΗ-OXYTOCIN.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

Η συνηθισμενη άποψη ότι φταίει ο ιδιοκτητης ΜΟΝΟ (που σίγουρα φταίει) και οχι ο σκύλος είναι λαθος. Συγκεκριμένες ράτσες που έχουν επιλεγεί για την επιθετικότητα τους ΔΕΝ ειναι επιθετικα μόνο λογω της εκπαίδευσης τους ή λόγω της παραμέλησης τους αλλα υπαρχουν συγκεκριμενα μερη του εγκεφαλου τους που "διευκολύνουν " επιθετικες συμπεριφορές.

Αυτο σε συνδυασμο με την σωματικη τους ρώμη και την δυναμη των σαγονιών τους μπορει να ειναι ενας θανατηφορος συνδυασμός.

Αυτός ειναι ο λόγος που σε αρκετες χώρες έχουν απαγορευτει συγκεκριμενες φυλές σκύλων ή επιτρέπονται μονο με ειδική άδεια."

 

SHARE

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟ

Διαβάστε επίσης
Άρθρα απο την ίδια κατηγορία
Όλες οι προσεχείς εκδηλώσεις