up date 04/05/2011
__________________________________
H απάντηση Κονδυλούδε σε ΣΕΜΜΕΛ
Στη Λέσβο υπάρχει ένα
Σωματείο-φάντασμα, που εδώ και δύο μήνες το 5μελές ΔΣ του δεν διαθέτει ούτε τύποις Πρόεδρο (αφού η κ. Θάλεια Βουγδή έχει παραιτηθεί από τον Ιανουάριο), που δεν διαθέτει ούτε Γενικό Γραμματέα (αφού ο κ. Νικόλαος Κασκαράς εδώ και 9 μήνες έχει αποχωρήσει από τη Λέσβο), που δεν διαθέτει ούτε Ταμία (αφού ο κ. Αβραάμ Θρασύβουλος έγινε… εργοδότης - ιδιοκτήτης της κλεψίτυπης εφημερίδας “Τα ΝΕΑ της Λέσβου” και αυτοδικαίως έχασε την ιδιότητα του εργαζομένου-μέλους του Σωματείου). Πρόκειται για το
Σωματείο-σφραγίδα (πλέον) που πριν 13 μήνες, έγινε o “καθοδηγητής” στο κλείσιμο μιας υγιούς εκδοτικής επιχείρησης με πάνω από 20 εργαζομένους. Το Σωματείο που προκειμένου να εξυπηρετήσει τις προφανείς σε βάρος μιας ιστορικής εφημερίδας σκοπιμότητές του, εξέθεσε ανεπανόρθωτα σε μεγάλη μερίδα εργαζομένων μελών του, με συνέπεια εδώ και εννέα μήνες να
αδρανοποιηθεί πλήρως. Άλλωστε το 80% των μελών του έγιναν (κατά δήλωσή τους) εργοδότες-εργαζόμενοι εκδίδοντας “συνεταιρικά” την
κλεψίτυπη εφημερίδα “Τα ΝΕΑ της Λέσβου”. Απόδειξη της πλήρους αδρανοποίησής του Σωματείου είναι ότι επί ένα χρόνο
ΟΥΔΕΜΙΑ ουσιαστική παρέμβαση είχε υπέρ των εργαζομένων μελών του (πέραν της έκδοσης ανέξοδων ανακοινώσεων για συμμετοχή σε πανελλαδικές απεργίες).
Θέλοντας, λοιπόν, το περί ου ο λόγος
Σωματείο Εργαζομένων ΜΜΕ Λέσβου (ΣΕΜΜΕΛ), να απαντήσει στη δημόσια πρόκλησή μου, (ότι
κρυπτόμενο μεθοδεύει “βιομηχανία εις βάρος μου ψηφισμάτων”, παραπλανώντας συνδικαλιστικές ηγεσίες σωματείων), εξέδωσε χθες, (ασορτί με την μέρα της Πρωταπριλιάς), Δελτίο Τύπου όπου
επιβεβαιώνοντας ότι είναι ακέφαλο και ουσιαστικά αδρανοποιημένο, θέτει στο τέλος (αντί τα ονόματα του Προέδρου και του Γενικού γραμματέα που δεν υπάρχουν), την “υπογραφή”: “ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ” χωρίς ο ένας και μοναδικός συντάκτης του να τολμήσει να θέσει το ονοματεπώνυμο και την υπογραφή του.
Στο Δελτίο Τύπου αυτό,
«χαιρετίζει πανηγυρικά (sic)
την πρώτη νίκη των απολυμένων εργαζόμενων στα Αιολικά Νέα», από την Δικαιοσύνη, κατά του πρώην εργοδότη τους. Ξεχνώντας βέβαια ότι το
«Πρώτη νίκη των εργαζομένων» και
«Κονδυλούδης - εργαζόμενοι 0-1», είχε παρουσιαστεί από μερίδα του τοπικού τύπου (με δική τους ψευδή πληροφόρηση) η…
εις βάρος τους έκβαση της δίκης των ασφαλιστικών μέτρων εναντίον μου!!!
Όσο για τη νέα “νίκη” τους ξέρουν πολύ καλά ότι είναι
“πύρρειος”. Γιατί “το ψέμα έχει
κοντά ποδάρια”…
Η ΑΤΙΜΙΑ που διέπραξε ο Νίκος Κασκαράς (ο και πρώην Γραμματέας του Σωματείου τους) την Τρίτη στο Μονομελές Πρωτοδικείο Μυτιλήνης, ισχυριζόμενος ότι
δεν έπαιρνε τα χρήματα του μισθού, που του έδινε ανά 15μερο ο εντεταλμένος προς τούτο υπάλληλος των Αιολικών Νέων (και Πρόεδρος τότε του ΣΕΜΜΕΛ!) Θρασύβουλος Αβραάμ, είναι βέβαιο ότι
θα καταρρεύσει στο Εφετείο. Κι αυτό γιατί τη Δευτέρα κιόλας καταθέτω μήνυση
για υπεξαίρεση και πλαστογραφία κατά του κ. Αβραάμ, προκειμένου να βεβαιώσει
είτε ότι όντως έδινε στους υπαλλήλους την μισθοδοσία που του παρέδιδα (και αποδεικνύεται από τις αποδείξεις πληρωμής με την υπογραφή του)
είτε ότι την… κρατούσε για τον εαυτό του!
Κι αυτό βέβαια
χωρίς να υπολογίζω στην
ΑΤΙΜΙΑ του κ. Κασκαρά και το γεγονός ότι
αρνήθηκε (…καλά να πάθω) και τα
επιπλέον “μαύρα” χρήματα που του έδινα κάθε μήνα - εγώ ο “ανάλγητος” εργοδότης - για να μπορεί να καλύπτει τα (μεγαλύτερα) έξοδα που είχε ερχόμενος να δουλέψει στα “Αιολικά Νέα”
από την Θεσσαλονίκη!
Από την άλλη μεριά έχουμε τον
φοιτητή που εκλιπαρούσε
«εργασία για ένα χαρτζιλίκι» και τον έκανα
πλήρως ασφαλισμένο υπάλληλο, για να αναδειχθεί (με κύριο “προσόν” την ένταξή του στην κομματική οργάνωση “ΑΝΤΑΡΣΥΑ”),
μέσα σε ένα μήνα από την πρόσληψή του, σε Οργανωτικό Γραμματέα του ΣΕΜΜΕΛ
! Τον συντάκτη του τελευταίου Δελτίου Τύπου
κ. Στρατή Σκουτιανέλλη που εκπροσωπεί
- εν αγνοία των υπολοίπων μελών του Σωματείου - εργολαβικά πλέον το ΣΕΜΜΕΛ και προαλείφεται για νέος Πρόεδρος του
! Τον αμετροεπή “συνδικαλιστή” που θέλοντας να
επηρεάσει την Δικαιοσύνη που θα δικάσει την προσεχή εβδομάδα τον
βόρβορο των εναντίον μου συκοφαντιών, από 15 πρώην εργαζόμενους στα “Αιολικά Νέα”,
μεθόδευσε μια βιομηχανία ψηφισμάτων υποστήριξης, από συνδικαλιστικές ηγεσίες που
δεν μπήκαν καν στον κόπο να ενημερωθούν για το αδίκημα (των συναδέλφων τους) στο οποίο θέλησαν να γίνουν συμπαραστάτες!
Ο πρ. Εκδότης των “ΑΙ.Ν.”
Γιώργος Κονδυλούδης
Υ.Γ. Για την ενημέρωσή σας, επισυνάπτω και το σχετικό άρθρο μου στο τελευταίο φύλλο του “ΣΥΝΗΓΟΡΟΥ του Β.Αιγαίου”
Συμπαραστάτες παρανόμων !
Μέχρι τώρα γνωρίζαµε περιπτώσεις συνδικαλιστών, που εκµεταλλευόµενοι την δύναµη των “πολλών” που έχουν πίσω τους, προέβαιναν σε αυθαίρετες, άδικες (για πολλούς άλλους) ή
παράνομες πράξεις, (κατέβασµα των διακοπτών της ΔΕΗ, κλείσιµο Εθνικών αρτηριών, βιαιοπραγίες ή φθορά κρατικής και όχι µόνο περιουσίας), οι οποίες αν και όποτε κατέληγαν στην Δικαιοσύνη προκαλούσαν συχνά
αντιδράσεις συμπαράστασης από άλλους συνδικαλιστές – υποστηρικτές!
Είναι σωστή και ανεκτή µια τέτοια πρακτική σε µια δηµοκρατική χώρα, όπου ο νόµος ισχύει, υποτίθεται, ασχέτως αν στην παράνοµη πράξη προβαίνουν ταυτόχρονα ένας ή πολλοί;
Η απάντηση από
το 95% των πολιτών αυτής της χώρας είναι βέβαιο ότι θα είναι
αρνητική. Αντίθετη άποψη θα εξέφραζαν
μόνο όσοι πιστεύουν στην αναρχία ή στην
δικτατορία του προλεταριάτου, για τους οποίους… «νόµος είναι το δίκιο του εργάτη»!
Περιπτώσεις όµως συµπαράστασης σε παράνοµες πράξεις κατά
μεμονωμένων πολιτών είχαµε µέχρι τώρα µόνο στην περίπτωση των
τρομοκρατών της 17 Νοεμβρη, που βρήκαν απειροελάχιστους δηµόσιους συµπαραστάτες µόνο από κάποιους οπαδούς της ένοπλης πάλης από το χώρο της επαναστατικής Αριστεράς(;) και του Αναρχισµού.
Να όµως που στη Λέσβο, την τελευταία εβδοµάδα, είχαµε για
πρώτη φορά το φαινόµενο µια σειρά από συνδικαλιστικές οργανώσεις µε επικεφαλής συνδικαλιστές όλου του ιδεολογικού φάσµατος να βγαίνουν µε ανακοινώσεις
συμπαράστασης στους συνδικαλιστές που φέρονται (µε την έννοια ότι έχει ασκηθεί εις βάρος τους ποινική δίωξη) να έχουν διαπράξει
ποινικό αδίκημα εις βάρος ενός μεμονωμένου πολίτη!
Είναι άραγε θεµιτό στα πλαίσια της κακώς νοούµενης συναδελφικής αλληλεγγύης να ζητείται «
να σταματήσει η δίωξη κατά των εργαζοµένων – συνδικαλιστών» καταλύοντας κάθε έννοια κράτους δικαίου; Είναι δυνατόν έτσι, ελαφρά τη καρδία, να παίρνει κανείς το µέρος των παρανόµων απλά γιατί είναι
“πολλοί” απέναντι στον
“έναν”;
Αν δεν είναι
φασισμός µια τέτοια νοοτροπία, άραγε τι είναι;
Το
τραγελαφικό µάλιστα της υπόθεσης είναι πως οι παρανοµίσαντες συνδικαλιστές, για πρώτη φορά στα χρονικά δεν έχουν βγει δηµόσια να ζητήσουν συµπαράσταση (!) αλλά
κρυπτόμενοι στο παρασκήνιο, στέλνουν έτοιµα προς υπογραφή τα ψηφίσµατα συµπαράστασης σε συναδέλφους τους συνδικαλιστές, απαιτώντας και παίρνοντας άκριτα το «ναι» στην
καταδίκη του θύματος που τους έχει µηνύσει!
Και όλα αυτά µε προφανή στόχο, όχι µόνο να δηµιουργήσουν εντυπώσεις στην κοινή γνώµη αλλά
να φοβίσουν και να εκβιάσουν την δικαιοσύνη που πρόκειται τις επόµενες µέρες να δικάσει τις παράνοµες πράξεις των κρυπτόµενων θρασύδειλων συκοφαντών.
Αν ήταν όµως να εκβιάζεται έτσι η δικαιοσύνη θα ήταν προτιµότερο να ζούσαµε στον… καθαρό αέρα µιας
ζούγκλας! Δυστυχώς όµως για κάποιους «πρώην εργαζόµενους» που έκλεισαν µε την ανήθικη στάση τους, πριν ένα χρόνο, µια υγιή εκδοτική επιχείρηση,
διαλύοντας στην πορεία και το συνδικαλιστικό Σωµατείο τους για να γίνουν
μαϊμού εκδότες μιας κλεψίτυπης εφημερίδας, η Δικαιοσύνη δεν µπορεί να γίνει παιχνιδάκι στα άνοµα σχέδια τους.
Όσο για τους «συµπαραστάτες» συνδικαλιστές είναι βέβαιο ότι όσοι εξ αυτών έχουν
λίγη τσίπα ανθρωπιάς και δηµοκρατικότητας, θα κοκκινίσουν από ντροπή για την πράξη τους, όταν φροντίσουν να µάθουν (πράγµα που δυστυχώς
δεν έκαναν µέχρι τώρα) σε πιο αδίκηµα θέλησαν να γίνουν συµπαραστάτες –
συνένοχοι.
Ο Εκδότης
Γιώργος Κονδυλούδης 
