Ερώτηση ΣΥΡΙΖΑ για τα προβλήματα στη σύσταση φορολογικής αποθήκης από τις ποτοποιείες της Λέσβου

προς τους Υπουργούς · Οικονομικών · Περιφερειακής Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και ΝαυτιλίαςΘέμα: «Σύσταση φορολογικής αποθήκης από τις ποτοποιίες της Λέσβου»Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν πάνω από 300 μικρές και μεγάλες μονάδες παραγωγής ούζου. Όμως, μόνο το ούζο από τις περιοχές Πλωμαρίου και Μυτιλήνης της Λέσβου χαρακτηρίστηκε με Υπουργική Απόφαση ως «Προϊόν Γεωγραφικής Ένδειξης (Π.Γ.Ε.)», μοναδική διάκριση σήμερα σε όλη την Ελλάδα για ούζο ανώτερης ποιότητας. Εύκολα γίνεται αντιληπτή η δυναμική που έχει το αλκοολούχο ποτό «ούζο» καθώς και η σπουδαιότητά του για την τοπική οικονομία του νησιού, αλλά και την εθνική οικονομία, σαν εξαγώγιμο προϊόν. Όμως, μια σειρά νομικών «κακοτεχνιών» έρχονται να περιπλέξουν το νομικό πλαίσιο και ανακλαστικά να δημιουργήσουν μια σειρά από αναιτιολόγητα προβλήματα εκεί όπου δε θα έπρεπε να υπάρχουν προβλήματα, αλλά βοήθεια. Η αιθυλική αλκοόλη είναι σχεδόν το 50% της συνολικής ποσότητας του ούζου. Η αλκοόλη (φυσικό προϊόν απόσταξης), επιβαρύνεται με σειρά από φόρους που καταλήγουν βέβαια να καταβάλλονται από τον τελικό καταναλωτή και κοστίζει στην ποτοποιία πολύ ακριβά. Για να αγοράσει μια ποτοποιία την ποσότητα αλκοόλης που χρειάζεται για τις παραγωγικές ανάγκες της, οφείλει να προκαταβάλει την αξία των φόρων (Ε.Φ.Κ. & Λοιποί Φόροι) στην Τελωνιακή Αρχή της έδρας του προμηθευτή και έπειτα να εισπράξει το αντίστοιχο ποσόν από τους πελάτες της.Για να διευκολύνει όμως τις ποτοποιίες ο Νομοθέτης προέβλεψε δύο ακόμη δυνατότητες πληρωμής των Φόρων: 1. Με εγγυητική επιστολή Τραπέζης, λήξης τριών μηνών 2. Με υπαγωγή της ποτοποιίας σε καθεστώς Φορολογικής Αποθήκης, με την εκχώρηση Άδειας Εγκεκριμένου Αποθηκευτή Στη δεύτερη περίπτωση η ποτοποιία αγοράζει το προϊόν αφορολόγητο. Καταβάλει δε τους φόρους μόνο όταν εκδώσει Τιμολόγιο Πώλησης και μόνο για την ποσότητα που τιμολογεί κάθε φορά. Όπως προβλέπεται στο άρθρο 1, παρ. 1, του Φ.Ε.Κ. Β΄1872/13.10.1999 «Όροι και προϋποθέσεις χορήγησης άδειας εγκεκριμένου αποθηκευτή», ανάμεσα στα προαπαιτούμενα δικαιολογητικά που περιγράφονται είναι και «Αποδεικτικά στοιχεία για άσκηση εμπορικής δραστηριότητας για ένα τουλάχιστον χρόνο πριν την υποβολή της αίτησης» καθώς και «Σχετική εγγύηση». Στο άρθρο 4 (Όροι και προϋποθέσεις χορήγησης άδειας εγκεκριμένου αποθηκευτή) , εδάφιο γ΄ (Αλκοόλη και αλκοολούχα ποτά με εξαίρεση τον ζύθο), παράγραφος Ι (Φορολογική αποθήκη Παραγωγού ή Μεταποιητή) περιγράφεται με απόλυτη σαφήνεια το ύψος της σχετικής εγγύησης, ως ακολούθως: Εγγύηση ίση με το 5% του καταβληθέντος κατά το προηγούμενο έτος, συνολικού ποσού Ε.Φ.Κ. με ελάχιστα όρια κατά περίπτωση, ως ακολούθως: ·Για όσους κατά το προηγούμενο έτος παρήγαγαν ή παρέλαβαν για οποιαδήποτε επεξεργασία ποσότητα μέχρι 10.000 λίτρα άνυδρης αιθυλικής αλκοόλης, εγγύηση 5.000.000 δρχ. (14.674,00 €). ·Το ελάχιστο αυτό ποσό εγγύησης προσαυξάνεται κατά 5.000.000 δρχ., για κάθε επιπλέον ποσότηα 10.000 λίτρων άνυδρης αιθυλικής αλκοόλης και μέχρι του ποσού των 75.000.000 δρχ. Αντ’ αυτού, οι Ποτοποιίες της Λέσβου, οι οποίες ενδιαφέρονται να συστήσουν φορολογική αποθήκη, παραπέμπονται στο ίδιο Άρθρο 4, αλλά στο εδάφιο ε΄ (Προϊόντα που παράγονται, μεταποιούνται ή κατέχονται από πρόσωπα που δεν έχουν ετήσια δραστηριότητα σ’ αυτά), παρ. Ι (Φορολογική αποθήκη Παραγωγού ή Μεταποιητή) που απαιτεί: «Εγγύηση ίση με το 5% του Ε.Φ.Κ. που αναλογεί στα προϊόντα που κατά δήλωσή του ενδιαφερόμενου θα παραχθούν ή μεταποιηθούν κατά το πρώτο έτος άσκησης της δραστηριότητας του, με ελάχιστο όριο για τα αλκοολούχα προϊόντα οικονομικής εγγύησης 50.000.000 δρχ. (146.735,00 €).» Ως αποτέλεσμα, οι Ποτοποιίες Ούζου της Λέσβου - που στην πλειοψηφία τους λειτουργούν συνεχώς επί δεκαετίες - εφόσον θελήσουν να συστήσουν φορολογικές αποθήκες αντιμετωπίζονται σαν να μην έχουν ετήσια δραστηριότητα! Με δεδομένο το μέγεθός τους, η δυνατότητά τους να πληρώσουν το ύψος της εγγύησης που τους ζητείται είναι ανύπαρκτη, με συνέπεια να είναι υποχρεωμένες να προκαταβάλλουν υπέρογκους φόρους οι όποιοι προφανώς επιβαρύνουν το κόστος παραγωγής τους, με αποτέλεσμα να μην είναι ανταγωνιστικές ούτε στην εσωτερική ούτε στην εξωτερική αγορά από τη στιγμή που στερούνται των δυνατοτήτων να τιμολογούν χωρίς φορολογικές επιβαρύνσεις, τόσο στις εξαγωγές τους, όσο και σε μεγάλα δίκτυα διανομής στην εσωτερική αγορά. Επειδή:

• το θέμα αφορά στις περισσότερες ποτοποιίες της Λέσβου, και οι ίδιοι οι ποτοποιοί κάνουν έκκληση σε όλους τους ενδιαφερόμενους να ενισχύσουν την προσπάθειά τους ώστε το θέμα να λυθεί με ευνοϊκό τρόπο για αυτούς,
•  εμφανώς υπάρχει πραγματικό πρόβλημα με τη διατύπωση και την ερμηνεία του Νόμου, και για αυτό απαιτείται σχετική ερμηνευτική εγκύκλιος,

Με βάση τα παραπάνω, Ερωτώνται οι κ.κ.Υπουργοί Θα προχωρήσουν οι υπηρεσίες του υπουργείου στην έκδοση ερμηνευτικής εγκυκλίου στην οποία θα αναφέρεται ότι οι Ποτοποιίες Ούζου της Λέσβου, οι οποίες αποδεδειγμένα έχουν συνεχή δραστηριότατα επί δεκαετίες και ενδιαφέρονται να συστήσουν «φορολογική αποθήκη», θα εντάσσονται στην περίπτωση του άρθρου 4 (Όροι και προϋποθέσεις χορήγησης άδειας εγκεκριμένου αποθηκευτή) , εδάφιο γ΄ (Αλκοόλη και αλκοολούχα ποτά με εξαίρεση τον ζύθο), παρ. Ι (Φορολογική αποθήκη Παραγωγού ή Μεταποιητή), στο οποίο περιγράφεται με απόλυτη σαφήνεια η περίπτωση τους και συγκεκριμένα: Εγγύηση ίση με το 5% του καταβληθέντος κατά το προηγούμενο έτος, συνολικού ποσού Ε.Φ.Κ. με ελάχιστα όρια κατά περίπτωση, ως ακολούθως: ·Για όσους κατά το προηγούμενο έτος παρήγαγαν ή παρέλαβαν για οποιαδήποτε επεξεργασία ποσότητα μέχρι 10.000 λίτρα άνυδρης αιθυλικής αλκοόλης, εγγύηση 5.000.000 δρχ. (14.674,00 €). ·Το ελάχιστο αυτό ποσό εγγύησης προσαυξάνεται κατά 5.000.000 δρχ., για κάθε επιπλέον ποσότητα 10.000 λίτρων άνυδρης αιθυλικής αλκοόλης και μέχρι του ποσού των 75.000.000 δρχ. Οι ερωτώντες Βουλευτές Θοδωρής Δρίτσας Α΄ Πειραιά & Νησιών Παναγιώτης Λαφαζάνης Β΄ Πειραιά Δημήτρης Παπαδημούλης Β΄ Αθήνας Ηρώ Διώτη Λάρισσας