Την Κυριακή 31 Ιανουαρίου, στις 11:00, στο συνεδριακό κέντρο «Ιωάννης Παυλακέλλης» του Επιμελητηρίου Λέσβου, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση για την κοπή της βασιλόπιτας του Επιμελητηρίου Λέσβου και του Εμπορικού Συλλόγου Μυτιλήνης.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με την ομιλία του προέδρου του Επιμελητηρίου Λέσβου κ. Ευάγγελο Μυρσινιά, ο οποίος κάνοντας τον απολογισμό της δύσκολης χρονιάς που πέρασε, αναφέρθηκε στις θυσίες της ελληνικής κοινωνίας και κυρίως των επιχειρήσεων που κατάφεραν να επιβιώσουν στο δυσμενές οικονομικό περιβάλλον που αναγκάζονται να λειτουργούν. Ενώ και οι προβλέψεις για το 2016 δεν προβλέπονται ευοίωνες μιας και θα πρέπει να παρθούν σημαντικές αποφάσεις που αφορούν σε οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα. Τρανταχτά παραδείγματα είναι το ασφαλιστικό για το οποίο ήδη υπάρχουν ισχυρές αντιδράσεις από τους επαγγελματικούς και επιστημονικούς φορείς και η αύξηση για μια ακόμη φορά των φορολογικών επιβαρύνσεων για τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες. Το οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον προβλέπεται να συνεχίσει να είναι ασταθές πράγμα ολέθριο για την επιχειρηματικότητα.
Σε τοπικό επίπεδο είναι απαραίτητος ένας οραματικός αναπτυξιακός σχεδιασμός που απαιτεί τη συμμετοχή και τη συνεργασία όλων των φορέων: επαγγελματικών και επιστημονικών, της τοπικής αυτοδιοίκησης και των δύο βαθμών, της ακαδημαϊκής κοινότητας, της παροικίας, ακόμη και της ομογένειας. Είναι απαραίτητη όσο ποτέ άλλοτε η δημιουργία ενός αναπτυξιακού οράματος για το πώς θέλουμε τον τόπο μας και η χάραξη της στρατηγικής για την πραγμάτωσή του. Πώς θέλουμε να προωθήσουμε τα προϊόντα μας, σε ποιους νέους παραγωγικούς κλάδους να στρέψουμε και να κατευθύνουμε παλιούς αλλά και νέους επιχειρηματίες, ποια τουριστική ανάπτυξη επιθυμούμε, ποιες μορφές επενδύσεων να προσπαθήσουμε να προσελκύσουμε αλλά και πώς όλα αυτά θα γίνουν πράξη. Σε αυτήν την προσπάθεια πρωτεργάτης, δεν μπορεί παρά να είναι το Επιμελητήριο Λέσβου ως ο μοναδικός και κύριος φορέας έκφρασης της επιχειρηματικότητας μιας και σταθερή πεποίθηση μας είναι και γι’ αυτό κάλεσε όλους σε συνένωση και συνεργασία.
Επίσης ο πρόεδρος το Επιμελητηρίου Λέσβου υπογράμμισε την επιτακτική ανάγκη από πλευράς πολιτείας να λάβει αντισταθμιστικά μέτρα για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων του μεταναστευτικού / προσφυγικού ζητήματος. Μέτρα ανακούφισης της κοινωνίας και των επιχειρήσεων που βάλλονται καθημερινά και ειδικά των ασχολούμενων με τον τουρισμό. Ειδική αναφορά έκανε στην ιδιαίτερα πληγείσα περιοχή του Μολύβου.
Η Διοίκηση του Επιμελητηρίου Λέσβου, ομόφωνα αποφάσισε τη διάθεση ενός σημαντικού ποσού για την αγορά υλικού για την κάλυψη αναγκών του προσωπικού του Λιμενικού Σώματος, σαν ελάχιστη επιβράβευση για την προσφορά τους στο θέμα των προσφυγικών / μεταναστευτικών ροών και στην διάσωση ανθρώπινων ζωών που βρίσκονται σε κίνδυνο στη θάλασσα.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους, εκπρόσωποι της εκκλησίας, ο Γ. Γραμματέας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής κύριος Γιαννέλλης, ο Δήμαρχος Λέσβου κύριος Γαληνός, ο Αντιπεριφερειάρχης κύριος Βαλσαμίδης, ο Διοικητής της 98 ΑΔΤΕ, Υποστράτηγος κύριος Τοπούζης, ο Λιμενάρχης κύριος Βάρθης, ο Αστυνομικός Υποδιευθυντής κύριος Μπριλάκης, ο Εκτελεστικός Γραμματέας της Περιφέρειας κύριος Καμπούρης, οι Αντιδήμαρχοι κύριοι Τζιμής, Καρασάββας, Αντωνέλλη, ο προϊστάμενος του ΟΑΕΕ κύριος Τριανταφύλλου, ο πρόεδρος του ΕΟΑΕΝ κύριος Καλλογρίδης, ο Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Καλλονής κύριος Χρυσίδης, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Ενοικιαζόμενων Δωματίων Λέσβου κύριος Αμπουλός, καθώς και εκπρόσωποι από το Σύλλογο Αιμοδοτών Λέσβου. Επίσης την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους οι Διοικήσεις και μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων του Επιμελητηρίου Λέσβου και του Εμπορικού Συλλόγου Μυτιλήνης καθώς και μέλη των φορέων.
-----------------
ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΛΕΣΒΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΠΙΤΑΣ 31.1.2016
Η χρονιά που πέρασε αδιαμφισβήτητα ήταν από τις δυσκολότερες που βίωσε η Ελλάδα. Μια χρονιά που χαρακτηρίστηκε από πολιτικές εξελίξεις που προκάλεσαν έντονες αναταράξεις στην οικονομική ζωή του τόπου.
Δύο εκλογικές αναμετρήσεις, πολύμηνες διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς, δημοψήφισμα, capital controls. Η κοινωνία είναι πλέον στα όρια της και μαζί και οι εναπομείνασες επιχειρήσεις που για άλλη μια χρονιά αναγκάστηκαν να λειτουργήσουν σε ένα δυσμενέστατο οικονομικό περιβάλλον. Η ύφεση συνεχίστηκε παρά το γεγονός ότι κατά το 2014 είχε διαφανεί η προοπτική μιας ισχνής μεν, αλλά ενδεικτικής οτι οι κόποι και οι θυσίες της ελληνικής κοινωνίας θα άρχιζαν να έχουν αποτέλεσμα, ανάκαμψης της οικονομίας.
Θεωρούμε ότι και το 2016 δεν θα είναι μια εύκολη χρονιά, αφού πρέπει να παρθούν σημαντικές αποφάσεις που αφορούν σε οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα. Τρανταχτά παραδείγματα είναι το ασφαλιστικό για το οποίο ήδη υπάρχουν ισχυρές αντιδράσεις από τους επαγγελματικούς και επιστημονικούς φορείς και η αύξηση για μια ακόμη φορά των φορολογικών επιβαρύνσεων για τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες. Το οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον προβλέπεται να συνεχίσει να είναι ασταθές πράγμα ολέθριο για την επιχειρηματικότητα.
Το αδιανόητο όμως και συνάμα θλιβερό είναι η παντελής έλλειψη ενός σχεδιασμού προκειμένου να ξεπεράσουμε την κρίση και να εισέλθουμε σε μια περίοδο ανάπτυξης, που θα φέρει πλούτο και κατ’ επέκταση την ευημερία των πολιτών. Αυτό για να συμβεί απαιτείται μια Εθνική Στρατηγική Ανάπτυξης η οποία θα εφαρμόζεται μεθοδικά και συστηματικά.
Υπάρχει μια απλή αλήθεια που, δυστυχώς, ακόμη και τώρα μετά από τόσα χρόνια ύφεσης, αποφεύγουμε να συζητήσουμε. Ότι για να ευημερήσει ένας λαός -και ειδικά στο παγκοσμοιοποιημένο οικονομικό περιβάλλον που ζούμε- απαιτείται, πρώτα, να παραχθεί πλούτος και μετά αυτός να διανεμηθεί με δίκαιο τρόπο αμβλύνοντας τις όποιες πιθανές κοινωνικές ανισότητες. Και πλούτος για να παραχθεί χρειάζεται ανάπτυξη της οικονομίας, που όμως πραγματοποιείται διαμορφώνοντας φιλικό επιχειρηματικό κλίμα και αυτό διαμορφώνεται υπό τις κατάλληλες συνθήκες, όπως είναι η πολιτική σταθερότητα, η μειωμένη γραφειοκρατία και η αποτελεσματική διοίκηση, το σταθερό φορολογικό, νομοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο, η χαμηλή φορολογία, το σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον, καθώς και η ομαλή και εύκολη πρόσβαση στη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων από το τραπεζικό σύστημα, συνθήκες στις περισσότερες των οποίων, η χώρα μας είναι ουραγός στην Ευρώπη, σε αντίθεση με ακόμη και γειτονικές χώρες οι οποίες προσπαθούν με κάθε τρόπο να προσελκύσουν επιχειρήσεις και επενδύσεις, κάποιες δε, το κάνουν με ιδαίτερα μεγάλη επιτυχία.
Το τελευταίο διάστημα ασχολούμαστε με την διαφύλαξη του εισοδήματος και του επιπέδου διαβίωσης των συνταξιούχων και των δημοσίων λειτουργών. Κοινωνικών ομάδων οι οποίοι σαφώς και έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση σε πολύ μεγάλο βαθμό, όπως όλοι μας άλλωστε. Όμως, τα εκατομμύρια των ανέργων προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα. Άνθρωποι που το εισόδημά τους όχι απλώς μειώθηκε, αλλά μηδενίστηκε. Αυτό πρέπει επιτέλους να αλλάξει. Πρέπει να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας, να αυξήσουμε την απασχόληση. Για να γίνει αυτό πρέπει να δημιουργήσουμε πλούτο, να αναπτύξουμε την οικονομία μας έτσι ώστε και θέσεις εργασίας να δημιουργηθούν αλλά και για να μπορούν να συνεχίσουν να πληρώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις στο μέλλον. Για να υπάρξει όμως η πολυπόθητη ανάπτυξη σε μια χώρα, δεν αρκεί να επιβιώσει ο δημόσιος υπάλληλος και ο συνταξιούχος. Χρειάζεται να δημιουργηθεί το κατάλληλο περιβάλλον ώστε οι επιχειρήσεις να λειτουργούν και να αναπτύσσονται απρόσκοπτα, να υπάρξουν επενδύσεις, να σταματήσει η φυγή των επιχειρήσεων που γίνεται άλλες φορές για να μειώσουν το κόστος λειτουργίας τους, και άλλες για να μπορέσουν να αποφύγουν τη βαριά φορολογία και την οικονομική αστάθεια αναζητώντας ευνοϊκότερο περιβάλλον μακριά από την κυριολεκτικά εμμονικά εχθρική αντιμετώπιση από το Ελληνικό κράτος. Και ανάπτυξη μπορεί να υπάρξει μόνο με την ενδυνάμωση και την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας.
Σε τοπικό επίπεδο είναι απαραίτητος ένας οραματικός αναπτυξιακός σχεδιασμός που απαιτεί τη συμμετοχή και τη συνεργασία όλων των φορέων: επαγγελματικών και επιστημονικών, της τοπικής αυτοδιοίκησης και των δύο βαθμών, της ακαδημαϊκής κοινότητας, της παροικίας, ακόμη και της ομογένειας. Είναι απαραίτητη όσο ποτέ άλλοτε η δημιουργία ενός αναπτυξιακού οράματος για το πώς θέλουμε τον τόπο μας και η χάραξη της στρατηγικής για την πραγμάτωσή του. Πώς θέλουμε να προωθήσουμε τα προϊόντα μας, σε ποιούς νέους παραγωγικούς κλάδους να στρέψουμε και να κατευθύνουμε παλιούς αλλά και νέους επιχειρηματίες, ποιά τουριστική ανάπτυξη επιθυμούμε, ποιές μορφές επενδύσεων να προσπαθήσουμε να προσελκύσουμε αλλά και πώς όλα αυτά θα γίνουν πράξη. Σε αυτήν την προσπάθεια πρωτεργάτης, δεν μπορεί παρά να είναι το Επιμελητήριο Λέσβου ως ο μοναδικός και κύριος φορέας έκφρασης της επιχειρηματικότητας μιας και σταθερή πεποίθηση μας είναι και γιαυτό καλούμε όλους να συνενωθούμε και να συνεργαστούμε. Η πρόσκληση απευθύνεται σε όλους και κανένας δεν πρέπει να λείψει από την προσπάθεια αυτή.
Τους τελευταίους μήνες τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και κατά το μεγαλύτερο ποσοστό το νησί της Λέσβου, σημαδεύτηκαν από τη ραγδαία αύξηση του μεταναστευτικού / προσφυγικού ρεύματος. Η στάση και συμπεριφορά των κατοίκων της Λέσβου στη συντριπτική τους πλειονότητα χαρακτηρίστηκε από ψυχραιμία, υπομονή και μοναδικές εκδηλώσεις αλληλεγγύης, μα και διαρκή ανησυχία που σταδιακά μετεξελίχθηκε σε αγωνία. Άρχισε να καταγράφεται ένταση από την απουσία αποτελεσματικών ενεργειών της πολιτείας. Ίσως και φόβος, για το άγνωστο μέλλον και πώς αυτό θα προδιαγραφεί.
Παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχε κάποιος σχεδιασμός για την καταγραφή και διαχείριση όλων αυτών των μεταναστών / προσφύγων, εκ του αποτελέσματος μπορούμε να κρίνουμε ότι τόσο οι κάτοικοι της Λέσβου όσο και η τοπική αυτοδιοίκηση ανταπεξήλθαν με τον δυνατό καλύτερο τρόπο με τα πενιχρά μέσα που διέθεταν σ’ αυτή την ανθρωπιστική κρίση.
Η ραγδαία αύξηση του μεταναστευτικού / προσφυγικού ρεύματος όμως, η έντονη δημοσιότητα και η καθημερινή αναφορά στα μέσα ενημέρωσης ξένα και εγχώρια, δημιούργησαν και σημαντικά προβλήματα στην οικονομική ζωή του τόπου. Υψίστης σημασίας ο τομέας του τουρισμού που πλήττεται ανεπανόρθωτα, με τις ακυρώσεις των κρατήσεων για το καλοκαίρι του 2016 να αγγίζουν πρωτόγνωρα ποσοστά και με την περιοχή του Μολύβου που αποτελεί τη ναυαρχίδα του τουρισμού του νησιού και συγκεντρώνει την πλειοψηφία των τουριστικών επιχειρήσεων και καταλυμάτων, να έχει δεχθεί ιδιαίτερα μεγάλο πλήγμα.
Όμως είναι προφανές ότι τα άλλα νησιά πλην της Λέσβου δεν έχουν πληγεί στον ίδιο βαθμό με το νησί μας. Μάλιστα κάποια μπορεί και να ωφελούνται διότι ένας ανταγωνιστικός τουριστικός προορισμός όπως η Λέσβος κυριολεκτικά εκλείπει. Η Λέσβος έχει υποβαθμιστεί ως τουριστικός προορισμός σε σχέση με τα άλλα νησιά, επομένως απαιτείται συγκριτική ενίσχυση. Ενίσχυση με ειδικές διαφημιστικές ενέργειες και δράσεις ενδυνάμωσης του τουριστικού τομέα. Κάθε νησί στο οποίο έχει γνωρίσει προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές δεν μπορεί αυτόματα να χαρακτηριστεί και νησί που έχει πληγεί σε καθοριστικό βαθμό. Και μόνον το γεγονός του ότι η Λέσβος έχει δεχτεί πάνω από το 50% των προσφυγικών ροών αποδεικνύει το συγκριτικά μεγαλύτερο πλήγμα που έχει δεχθεί το νησί μας. Είναι λοιπόν μέγιστη ανάγκη, όλοι μας, να προστατεύσουμε όσα έχουμε πετύχει με πολύ κόπο αλλά και χρήμα στον τουριστικό τομέα. Και φυσικά να διασφαλίσουμε τη λειτουργία και βιωσιμότητα των ασχολούμενων με τον τουρισμό επιχειρήσεων και τις θέσεις εργασίας που αυτές παρέχουν.
Το επίπεδο της προσπάθειας πρέπει να εστιάσει σε δράσεις με άμεσα αποτελέσματα και ένα δράσεις με μεσο-μακροπρόθεσμης στόχευσης αλλά και να απαιτήσουμε από την πολιτεία μέτρα ανακούφισης της κοινωνίας και των επιχειρήσεων.
