Εξευτελιστικές τιμές λαδιού και γάλακτος - Αυτό είπαν όλοι στη Μαρία Κομνηνάκα
Το πρωί της προηγούμενης Κυριακής η βουλευτής Νομού Λέσβου του ΚΚΕ παραβρέθηκε στη γιορτή του κάστανου στην Αγιάσο και το απόγευμα της ίδιας μέρας περιόδευσε, συνοδευόμενη από μέλη της Τομεακής Επιτροπής Λέσβου, στα χωριά Κλειού, Πελόπη και Κάπη.
Τα προβλήματα που ειπώθηκαν από τους περισσότερους κατοίκους των χωριών ήταν οι εξευτελιστικές τιμές του λαδιού και του γάλακτος.
«Με 5 κιλά γάλα αγοράζεις ένα κιλό σαρδέλες ενώ ταυτόχρονα αυξάνει η τιμή στα εφόδια που χρειαζόμαστε. Δεν πάει άλλο. Έχουμε απελπιστεί. Τελικά κανένας δεν ενδιαφέρεται για μας τους μικροπαραγωγούς. Ενώ οι τιμές που πουλιούνται τα προϊόντα μας, που με τόσο κόπο και ιδρώτα παράγουμε, από τους εμπόρους είναι τριπλάσιες και ακόμα παραπάνω. Θέλουν να μας τελειώσουν. Να αφήσουμε τη γη και τα κοπάδια μας και να αναζητήσουμε άλλη δουλειά. Αλλά που;» Και άλλοι πάλι οι ξωμάχοι της δουλειάς μας τόνισαν για τη σύνταξη που δε φτάνει «ούτε για φάρμακα». « Εγώ ξεκίνησα να δουλεύω από 15 χρόνων, δίπλα στον πατέρα μου. Τώρα είμαι 75 αλλά η σύνταξη που μου δίνουν δε φτάνει να ζήσω και αναγκάζομαι να πηγαίνω ξανά για δουλειά. Μέχρι πότε όμως; Τι θα γίνει μετά;».
Η βουλευτής αφού τους άκουσε αναφέρθηκε στις αιτίες που οι φτωχοί αγρότες και κτηνοτρόφοι δεν μπορούν να ζήσουν αυτοί και οι οικογένειές τους, από την παραγωγή τους, με αξιοπρέπεια.
Αναφέρθηκε στις κατευθύνσεις της ΚΑΠ της ΕΕ που στόχο έχουν να φύγει η γη και η παραγωγή από τα χέρια τους και να συγκεντρωθεί στα χέρια λίγων.
Τους τόνισε επίσης ότι θα πρέπει οι ίδιοι μέσα από τους αγροτικούς τους συλλόγους και την Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου να κινητοποιηθούν και να διεκδικήσουν τη ζωή που τους ανήκει. Ακόμα τους τόνισε ότι «το μόνο Κόμμα που φέρνει στη βουλή τα πραγματικά προβλήματα των αγροτοκτηνοτρόφων και διεκδικεί λύσεις είναι το ΚΚΕ.
Όπως είναι και το μόνο Κόμμα που βρίσκεται μπροστάρης, συμπαραστάτης στους καθημερινού αγώνες του αγροτικού κινήματος και τους κάλεσε, πέρα από τις επιμέρους διαφορές που μπορεί να έχει κανείς να συμπαραταχθούν μαζί του ώστε να μπορέσουν κάποια στιγμή να αλλάξει χέρια η εξουσία και μαζί με την εργατιά να γίνουν αυτοί οι κυρίαρχοι του πλούτου που παράγουν.
