Εξωστρέφεια και συμβολική κατάληψη Υπουργείου στην Αθήνα για το μεταναστευτικό προτείνει ο Πάνος Πίτσιος
Πριν από ένα περίπου μήνα, είχα δημοσιοποιήσει μία ανοιχτή επιστολή, η οποία αναφερόταν στη μεγάλη κινητοποίηση που είχε πραγματοποιηθεί το Νοέμβριο του 2017 σχετικά με το μεταναστευτικό πρόβλημα και η οποία ουσιαστικά αποτελούσε μία προσέγγιση, για το πώς πρέπει να δρομολογηθούν τα πράγματα σήμερα.
Δεδομένου ότι η πρόταση αυτή δεν είχε κατατεθεί ευθέως, παρά μόνο εμμέσως και ενδεχομένως να μην είχε τύχει της απαιτούμενης προσοχής, ενώ η διαφαινόμενη διαίρεση των δημοτών των δύο νέων Δήμων είναι προ των πυλών (γνωστό το πανάρχαιο τέχνασμα του “διαίρει και βασίλευε”), επανέρχομαι εκ νέου με σαφή τοποθέτηση:
Πέραν των λαϊκών κινητοποιήσεων στη Μυτιλήνη και στην Καλλονή, οι οποίες ασφαλώς κι’ αυτές έχουν τη χρησιμότητά τους, προτείνω την εντατικοποίηση των κινητοποιήσεων και τη μετάθεσή τους στα κέντρα λήψης των αποφάσεων στην Αθήνα, με μία δυναμική συγκέντρωση διαμαρτυρίας από δημότες της Λέσβου και τους απόδημους της πρωτεύουσας.
Η εν λόγω προτεινόμενη κινητοποίηση, στην οποία βεβαίως θα συμμετάσχουν αντίστοιχα δημότες και απόδημοι και των άλλων νησιών που πλήττονται, θα πρέπει να λάβει πολύ μεγάλη διάσταση, με την ενεργοποίηση όλων των Συλλόγων των νησιωτών στην Αθήνα, καθώς και των μεμονωμένων αποδήμων, ενώ η προσπάθεια θα είναι να λάβει ακόμη και πανελλαδική εμβέλεια, με την ενεργοποίηση των ομογενών όλης της χώρας.
Μόνο αν “καταληφθεί” το αρμόδιο Υπουργείο από τους διαμαρτυρόμενους πολίτες, έστω και για κάποιες ώρες, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο, το θέμα να λάβει μέσω του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου, αλλά και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, πανελλήνια, πανευρωπαϊκή και παγκόσμια διάσταση και οι έχοντες την εξουσία να δώσουν την απαιτούμενη προσοχή στους νησιώτες.
Ως μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της αντίστοιχης κινητοποίησης που οργανώσαμε στην Αθήνα προ διετίας ακριβώς, με περιορισμένη επιτυχία (οφείλω να ομολογήσω), πιστεύω ότι με την εμπειρία που αποκτήθηκε, θα μπορέσουν να αποτραπούν οι οιαδήποτε λάθος χειρισμοί είχαν γίνει τότε και η νέα προσπάθεια θα πραγματοποιηθεί με τη δέουσα οργανωτική επάρκεια, ώστε να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα και να στεφθεί από μεγάλη επιτυχία.
Η δρομολόγηση της παραπάνω προσέγγισης, ασφαλώς από μόνη της δεν θα επιλύσει το πρόβλημα. Δεδομένης όμως της παντελούς αγνόησης της βούλησης της τοπικής αυτοδιοίκησης και της εγκατάλειψης των νησιωτών από το αθηνοκεντρικό κράτος, το οποίο αρχίζει να επιδίδεται σε μακιαβελικές μηχανορραφίες (στροφή του ενός Δήμου, κατά του άλλου), οπωσδήποτε θα προσδώσει μια εξωστρεφή διάσταση στο θέμα, η οποία είναι πασιφανές ότι σήμερα δεν υπάρχει.
Επιπλέον θα συμβάλλει τα μέγιστα στη διατήρηση της απαραίτητης “ενότητας” των δύο μερών (Ανατολική Λέσβος vs Δυτική Λέσβος), η οποία σήμερα δείχνει να απειλείται όσο ποτέ.
Σε διαφορετική περίπτωση, πολύ φοβούμαι ότι ουσιαστικά θα “επιτρέψουμε” να μετατραπεί η Λέσβος, από το νησί της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης, σε “νησί φυλακή” και ουσιαστικά θα “αποδεχθούμε” τη λήψη αποφάσεων για τη Λέσβο, ερήμην των κατοίκων της, οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές και υπονομεύουν την κοινωνική συνοχή και το μέλλον του τόπου.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧ. ΠΙΤΣΙΟΣ
π. Πρόεδρος Δ/Κ Μυτιλήνης (2014 – 2019)
& (τιθέμενος σε αργία) επανεκλεγείς
Πρόεδρος Δ/Κ Μυτιλήνης, πλειοψηφών όλων των συνδυασμών, των κοινοτικών εκλογών του 2019
