Κάλεσμα στο ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ από την Αγωνιστική Παρέμβαση Καθηγητών Λέσβου

“Όταν η διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονα του, το να κάμη τότε ο λαός, ή κάθε μέρος του λαού, επανάστασιν, ν' αρπάξη τα άρματα και να τιμωρήση του τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν απ' όλα τα δίκαια του και το πλέον απαραίτητον απ' όλα τα χρέη του”.

Ρήγα Βελεστινλή, Νέα Πολιτική Διοίκησις, άρθρο 35

Συναδέλφισσες/-οι Η κυβέρνηση έχει εξαπολύσει ολομέτωπη επίθεση στην κοινωνική πλειοψηφία με βάση το «δόγμα του σοκ». Θέλει να παραλύσει τις αντιστάσεις μιας κοινωνίας που γνωρίζει πολύ καλά ότι βρίσκεται απέναντί της. Οι απανωτές αποτυχίες των επιλογών ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ και τα ολοένα και πιο βάρβαρα μέτρα είναι σημάδια χρεοκοπίας. Κυβέρνηση και Τρόικα γνώριζαν πως το δημόσιο χρέος είναι αδύνατο να αντιμετωπιστεί· ο λαός το έχει πληρώσει πολλαπλάσιο, οι τοκογλυφικοί μηχανισμοί το έχουν μεγαλώσει σε τερατώδη επίπεδα. Το χρέος ήταν το πρόσχημα για να φορτώσουν στις πλάτες της εργαζόμενης πλειοψηφίας το κόστος της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης, μετατρέποντας την Ελλάδα σε μια ζούγκλα φτηνής εργασίας. Για τη συντεχνία τραπεζών, εφοπλιστών και βιομηχάνων, η δημόσια περιουσία, τα κοινωνικά αγαθά και υποδομές, η δημόσια εκπαίδευση και υγεία, αντιπροσωπεύουν απλώς …διαφυγόντα κέρδη. Αυτή την πολιτική στηρίζουν ΝΔ, ΛΑΟΣ, μαζί με Μπακογιάννη και Κουβέλη. Εμφανίζουν όσους ψήφισαν το τερατούργημα της Διαμαντοπούλου για τα ΑΕΙ σαν ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Δεν είναι παρά όσοι κυκλοφορούν στα κρυφά, ειδικά οι υπουργοί. Είναι οι συνένοχοι που έβγαλαν λάδι το Βατοπαίδι, τη Ζήμενς, τα Υποβρύχια, τα δομημένα ομόλογα. Δεν έχουν καμιά λαϊκή νομιμοποίηση και εκπροσωπούν μόνο την κλίκα τους και τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Για την δημόσια εκπαίδευση η πολιτική ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ διαμορφώνει συνθήκες κατεδάφισης. Με τα ρετάλια του δημόσιου σχολείου και του πανεπιστημίου χτίζουν την εκπαίδευση της αγοράς. Η εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης απειλεί τέσσερα βασικά δικαιώματα:

• Την πρόσβαση στο σχολείο και στην εκπαίδευση: συγχωνεύσεις, μείωση των προσλήψεων και δαπανών, κατάργηση των δωρεάν βιβλίων, εξετασιομανία, τυποποιημένα πρότζεκτ, τιμωρία των μαθησιακών δυσκολιών... Η πρόσβαση και παραμονή στην εκπαίδευση γίνεται δύσκολη και δαπανηρή.
• Την πρόσβαση στη γνώση: το εκπαιδευτικό σύστημα μετατρέπεται σε εκπαιδευτήριο για δεξιότητες που ζητά η αγορά αντί να παρέχει γνώσεις. Εκεί οδηγούν οι ασύνδετες γνώσεις του σχολείου και η κατάργηση του πτυχίου στα ΑΕΙ-ΤΕΙ.
• Την πρόσβαση στην εργασία: εκεί εντάσσεται η επίθεση που δέχεται ο εκπαιδευτικός σαν εργαζόμενος με τις περικοπές, την υπονόμευση της μόνιμης εργασίας και την υπερεξουσία προϊσταμένων και διευθυντών· εκεί εντάσσεται η εντατικοποίηση και του μαθητή, η κατάργηση των συλλογικών δικαιωμάτων και διεκδικήσεων που βασίζονται στα κοινά μορφωτικά εφόδια των πτυχίων και απολυτηρίων.
• Τη δημοκρατική εκπαίδευση με ελευθερία: πειθάρχηση, αξιολόγηση, διοικητικός συγκεντρωτισμός, απαξίωση των συλλόγων, κατάργηση του ασύλου... Σε όλες τις βαθμίδες επιχειρείται μια οπισθοδρόμηση που μεταφέρει όλο τον αυταρχισμό του ιδιωτικού τομέα στην εκπαίδευση. Γιατί η πολιτική της κυβέρνησης θέλει να ισοπεδώσει κάθε αντίσταση κι ελευθερία σκέψης που ανθίζει στα κινήματα και τους χώρους της εκπαίδευσης, για να εδραιώσει τη δικτατορία της αγοράς.

Αυτό το εκπαιδευτικό μοντέλο, που εδώ και χρόνια επιβάλλουν βήμα-βήμα οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στα πλαίσια των κατευθύνσεων της ΕΕ, αντιστοιχεί στο κοινωνικό μοντέλο της ΟΝΕ και του Ευρώ που χρεοκοπεί στην Ελλάδα και όχι μόνο. Ως εκπαιδευτικοί και εργαζόμενοι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα σοβαρό δίλημμα: ή θα καταδικάσουμε τη νέα γενιά δεσμεύοντάς την στο εκπαιδευτικό σύστημα μιας κοινωνίας που βουλιάζει ή θα παλέψουμε για μια εκπαίδευση στέρεης γενικής παιδείας, που διαμορφώνει ελεύθερο φρόνημα, συλλογική στάση, δημοκρατικούς και ενεργούς πολίτες· για ένα ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο, ένα σχολείο για όλα τα παιδιά που στοχεύει στη μόρφωση και τη χειραφέτηση της νέας γενιάς· για μια εκπαίδευση που θα αντιστοιχεί σε μια κοινωνία που παλεύει να βγει από τη φτώχεια, την καταπίεση και το πνευματικό σκοτάδι· για μια εκπαίδευση στην προοπτική μιας χειραφετημένης από τα δεσμά της εκμετάλλευσης και του καπιταλιστικού κέρδους εργασίας. Αυτό το σχολείο δεν έχει καμία σχέση με το σημερινό απαξιωμένο, υποταγμένο στη λογική των πανελληνίων εξετάσεων φροντιστηριακό σχολείο. Η απάντηση η δική μας δεν μπορεί να είναι με όρους και «υλικά» του χτες, αναπολώντας το παλιό «κοινωνικό» κράτος, αλλά μια πορεία σύγκρουσης με ό,τι εμπορευματοποιεί και αφαιρεί τον κοινωνικό χαρακτήρα του δημοσίου. Το σχολείο αυτό το βλέπουμε ενταγμένο σε ένα δημόσιο τομέα υπηρεσιών, προσανατολισμένο στις κοινωνικές ανάγκες, ενάντια στο κέρδος, τη διαφθορά, τη συναλλαγή με τα ιδιωτικά συμφέροντα και τις κυβερνήσεις που κατασυκοφάντησαν την έννοια του δημόσιου.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ!

ΑΝ ΔΕΝ ΦΥΓΟΥΝ ΘΑ ΜΑΣ ΤΑ ΠΑΡΟΥΝ ΟΛΑ!

Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή πρέπει να μας διδάξει πολλά το γεγονός ότι κυβέρνηση και ΕΕ, μαζί με τα πολιτικά και δημοσιογραφικά τους εξαπτέρυγα, μπορούν και αλλάζουν· εγκατέλειψαν τη δήθεν αφοσίωση στη δημοκρατία, τα μεγάλα λόγια για «ισχυρή Ελλάδα» και «κοινωνική ευημερία», για «εκσυγχρονισμό» και «πρόοδο». Τώρα μιλάνε με τη γλώσσα των ΜΑΤ, απειλούν τους φτωχούς με απολύσεις και το μόνο τους όραμα είναι πια η σταθερότητα του ευρώ και των τραπεζών.Πρέπει να αλλάξουμε και εμείς λοιπόν! Δεν θα νικήσουμε αν δεν αγωνιστούμε. Δεν φτάνει η αγανάκτηση, χρειάζεται συλλογικός αγώνας. Αγώνας πανεκπαιδευτικός, όλων, μόνιμων και μη, παλιών και νέων, όλων των βαθμίδων, εκπαιδευτικών, φοιτητών, γονιών και μαθητών. Αγώνας πανεργατικός, διακλαδικός. Ενωμένοι με τον εργαζόμενο λαό, δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους, άνεργους και νεολαία απέναντι στον κοινό εχθρό. Να συναντηθούμε με τα υπόλοιπα μαχόμενα κομμάτια του Δημοσίου (υγεία, ΟΤΑ, ΔΕΚΟ κλπ) αλλά και της κοινωνίας και της νεολαίας, των φοιτητικών καταλήψεων. Να χωριστούμε από τη «δήθεν αντίσταση» των πουλημένων συνδικαλιστών ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Σε αυτή τη μάχη πρωταγωνιστές δεν μπορεί παρά να είναι οι εργαζόμενοι. Δρόμος για αυτό είναι οι συνελεύσεις των πρωτοβάθμιων σωματείων και ο συντονισμός τους. Μόνο έτσι μπορεί να διαμορφωθούν οι όροι για τον συντονισμένο απεργιακό αγώνα που θα φέρει τη νίκη. Αυτό που μας αναλογεί είναι η δευτεροβάθμια εκπαίδευση να μη λείψει από τη σύγκρουση, να είναι παρούσα με λογική αγώνα για τη νίκη. Συμμετέχουμε στη 48ωρη όχι για να επαναλάβουμε έναν κύκλο από απεργίες-διαμαρτυρίες ανά δίμηνο, όπως πέρσι, όπως μεθοδεύουν οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ για να αποδειχτεί ότι ο κλάδος δεν τραβάει. Η απεργία πρέπει να πετύχει, να έχει μαζικές συγκεντρώσεις και πρωτοβουλίες δράσης και ενημέρωσης για τις διεκδικήσεις μας, μαχητικές εκδηλώσεις, όπως καταλήψεις εφοριών, τραπεζών, περιφερειών, δημαρχείων μαζί με τα κινήματα των πλατειών, της νεολαίας, των ανέργων. Τη δεύτερη μέρα με μαζικές συνελεύσεις να δείξουμε αποφασιστικότητα με κλιμάκωση του απεργιακού αγώνα στη κατεύθυνση της σύγκρουσης με διάρκεια. Η επιτυχία της 48ωρης και η μαζική συμμετοχή στις συγκεντρώσεις, τις συνελεύσεις, τις απεργιακές επιτροπές είναι η εγγύηση για τη συνέχεια και την επιτυχία του αγώνα. Να αναδείξουμε ότι ο αγώνας μας είναι κοινός για κατακτήσεις και δικαιώματα όλης της κοινωνίας.

ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ–ΔΝΤ– ΕΕ!

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ!

• Κάτω ο συνασπισμός κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ. Όχι στη νέα «κατοχή». Ανατροπή της κυβέρνησης κι όλων των κυβερνητικών παραλλαγών άσκησης αυτής της πολιτικής, μέσα από μαζικούς κοινωνικούς αγώνες. Παλεύουμε για την ανατροπή του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου, της κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για την αποπομπή της Τρόικας. • Δε χρωστάμε! Δεν πληρώνουμε! Δεν αναγνωρίζουμε το ληστρικό-τοκογλυφικό χρέος. Κατάργηση και όχι «επαναδιαπραγμάτευση» των Μνημονίων κυβέρνησης Ε.Ε-ΔΝΤ. Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων. • Έξοδος από την ΕΕ, το ευρώ και το μηχανισμό της ΟΝΕ. Η ΕΕ δεν είναι η λύση, είναι το πρόβλημα! • Δεν πουλάμε! Δεν παραχωρούμε το δημόσιο πλούτο! Ο δημόσιος πλούτος ανήκει στο λαό. Γιατί χωρίς δημόσια-υγεία, παιδεία, δημόσιες τηλεπικοινωνίες, ταχυδρομεία, παραγωγή ρεύματος, νερό δεν υπάρχει καμία δυνατότητα αξιοπρεπούς κοινωνικής οργάνωσης. • Εκπαίδευση για τις ανάγκες και τα δικαιώματα της νεολαίας και της κοινωνίας. Όχι στο σχολείο της αγοράς! Δημόσιο, δωρεάν σχολείο στο οποίο θα έχει πρόσβαση κάθε παιδί στη γειτονιά και το χωριό του, με όλη την απαραίτητη υποδομή. Αγώνας για ένα ενιαίο 12χρovo σχολείο, δημόσιο και δωρεάν, με εκπαιδευτικούς μόνιμους, με σταθερή εργασία, ουσιαστική επιμόρφωση αξιοπρεπείς αποδοχές και ασφάλιση, με παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία για όλους, μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς χωρίς διοικητικές παρεμβάσεις. Δίχρονη δημόσια επαγγελματική εκπαίδευση μετά το 12χρονο σχολείο. Μαζικές προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών με βάση τα κενά και μετατροπή αναπληρωτών/ωρομισθίων/ΕΣΠΑ σε μόνιμους. Σταθερή κάλυψη των λειτουργικών αναγκών. Δωρεάν βιβλία για όλα τα παιδιά. . Όχι στο εκτρωματικό σχέδιο νόμου για την Διοίκηση της εκπαίδευσης. Κατάργηση των νομοθετημάτων της Διαμαντοπούλου για όλες τις βαθμίδες ξεκινώντας με το νόμο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. • Όχι στο κλείσιμο και τη συγχώνευση των υπηρεσιών, στην εργασιακή εφεδρεία–απόλυση, στις υποχρεωτικές μετατάξεις. Αρνούμαστε το νέο μισθολόγιο, απαιτούμε επιστροφή τώρα όλων των κλεμμένων! Όχι στη δημιουργία ενός «ατομικού» μισθού με τη σύνδεσή του με «στόχους» και την αξιολόγηση-πειθάρχηση. Σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες και στα 60 για τους άντρες. 1400 € κατώτερο καθαρό μισθό για όλους, μείωση των ωρών εργασίας. Όχι στο δουλοκτητικό συμβόλαιο «πρώτης πρόσληψης» για τους νέους και τα προγράμματα «Κοινωφελούς Εργασίας». Μαζικές προσλήψεις ανέργων σε θέσεις πλήρους απασχόλησης σε δημόσια, δωρεάν παιδεία, υγεία, πρόνοια, συγκοινωνία, δημοτικές υπηρεσίες.

ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΧΑΡΑΤΣΙ ΣΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ–ΕΕ–ΔΝΤ!

Οι ΕΛΜΕ να καλέσουν σε ανυπακοή στα χαράτσια, καλύπτοντας τη συμμετοχή στο ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ των εκπαιδευτικών, μαζί με τους συνταξιούχους και αδιόριστους συναδέλφους της περιοχής τους, αλλά και κάθε έναν που έχει ανάγκη την ομπρέλα του συλλογικού φορέα. Λαϊκό βέτο σε κάθε κυβέρνηση που επιχειρήσει να διατηρήσει τα χρέη από τα χαράτσια.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΛΥΣΗ

ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΟΣ!

ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ! Είναι τα 600 δισ. των ελλήνων καπιταλιστών κρυμμένα στα σεντούκια της Ελβετίας και στους άλλους φορολογικούς παράδεισους. Είναι η μείωση της φορολογίας του κεφαλαίου από 24% σε 20%, με αποτέλεσμα μείωση των κρατικών εσόδων κατά τουλάχιστον 535 εκατομμύρια ευρώ. Είναι τα τρις που μάζεψαν από την δική μας υπερεκμετάλλευση, στις τράπεζες και τα χρηματιστήρια και τα έκαναν «τραπεζικά προϊόντα» φούσκες. Είναι τα 62 δισεκατομμύρια ευρώ για τόκους και χρεολύσια, μόνο το 2011. Χωρίς αυτά το χρέος, το «έλλειμμα» των 20 δις του προϋπολογισμού θα γινόταν «πλεόνασμα»! Είναι τα τρις που πάνε για τους πολεμικούς εξοπλισμούς και την καταστολή. Δεν υπάρχει σήμερα πιο ρεαλιστικό πράγμα στον κόσμο από την δυνατότητα να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, να δουλεύουμε πολύ λιγότερες ώρες και να δουλεύουμε όλοι, να έχουμε δημόσια παιδεία και υγεία για τον καθένα, να ζούμε σε ανθρώπινες πόλεις και περιβάλλον.