Μάχη για την καρέκλα ή μήπως ο ουρανός έχει ήδη γίνει γαλανός....

Μετά την ανακοίνωση του Παναγιώτη Χριστόφα  και του συνδυασμού "Τολμάμε για το Αιγαίο"  σήμερα ήρθε και η ανακοίνωση του Γιάννη Σπιλάνη και του συνδυασμού "Συμπαράταξη Πολιτών" όπου ξεκαθαρίζει με τη σειρά του ότι  δεν προτίθεται να συνεργαστεί με την Περιφερειακή Αρχή Μουτζούρη .

Και οι δύο ανακοινώσεις έχουν κατά βάθος το ίδιο ζουμί: ότι γίνονται  δηλαδή παζάρια για τις αμειβόμενες θέσεις των αντιπεριφερειαρχών.

Βέβαια ο καθένας το προσεγγίζει από τη σκοπιά του.  Ασφαλώς και στην παρούσα φάση δεν έχει νόημα η ανάλυση του παρασκηνίου αλλά το τι θα γίνει από 1η Σεπτεμβρίου. Αν κανείς λάβει υπόψη ότι ο συνδυασμός της Χ. Καλογήρου έχει μείνει ακέφαλος μιας και η ίδια είναι πλέον Γ. Γ. Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής τότε εύκολα μπορεί να καταλάβει κάποιος ότι ίσως έχει ανοίξει ένας άλλος πιο εύκολος δρόμος... Η συνεργασία του Κώστα Μουτζούρη με το συνδυασμό της Χριστιάνας Καλογήρου! Κάτι που πριν από τις εκλογές ήταν αδιανόητο. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι έχουν την ίδια κομματική προέλευση και σήμερα Κυβέρνηση είναι η Νέα Δημοκρατία.

----

Αναλυτικά η σημερινή ανακοίνωση του Γιάννη Σπιλάνη: 

Το μέλλον της Περιφέρειας χτίζεται με σχέδιο και όχι μόνο με την ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών

Η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ, από τη προεκλογική περίοδο επέμεινε, ότι η αντιμετώπιση των συσσωρευμένων αναπτυξιακών και δημογραφικών προβλημάτων των νησιών του Βόρειου Αιγαίου, απαιτεί όραμα με συγκεκριμένους στόχους και σχέδιο δράσης. Το ίδιο υποστηρίζει με συνέπεια από την επόμενη μέρα των εκλογών, ως προϋπόθεση για την ανάληψη των όποιων θέσεων ευθύνης, στο σχήμα διακυβέρνησης που θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις σημαντικές προκλήσεις που βιώνουμε όλοι οι κάτοικοι των νησιών μας. 

Μας προξενεί ιδιαίτερη έκπληξη να ακούμε από τα χείλη ενός μηχανικού, όπως ο κ. Μουτζούρης, να επιμένει να προχωρήσουμε χωρίς να έχουμε συμφωνήσει τι θέλουμε να πετύχουμε,  ποιο σχέδιο θα ακολουθήσουμε και τι «υλικά» θα χρησιμοποιήσουμε. 

Τι θέλουμε να πετύχουμε; Είναι το πρόβλημα του Βορείου Αιγαίου η αδυναμία των δύο βασικών παραγωγικών κλάδων, της αγροδιατροφής και του τουρισμού να είναι ανταγωνιστικοί μέσα στην εθνική και παγκόσμια αγορά; Είναι πρόβλημα ότι η κατάσταση αυτή συμπαρασύρει σε δημογραφική γήρανση και αποψίλωση; Αν ναι, πως αυτή η τάση θα αντιστραφεί; Με πιο τρόπο θα στηριχθεί η κτηνοτροφία και θα επιτευχθεί η τυποποίηση και η προώθηση των προϊόντων της, ώστε οι παραγωγοί να μείνουν ενεργοί; Πως θα αυξηθεί η ζήτηση και η τιμή του λαδιού, των τυριών, των κρασιών, του μελιού, της μαστίχας, του κρέατος, ώστε οι παραγωγοί να έχουν ικανοποιητικό εισόδημα και να συνεχίσουν να δουλεύουν; Πως θα αυξηθεί ο αριθμός των τουριστών που έρχονται στα νησιά μας; Θα επιμηκυνθεί η τουριστική περίοδος και κυρίως θα αυξηθεί η τουριστική δαπάνη; Πλήρης  σιωπή.

Πως θα το πετύχουμε; Η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ, σε όλη τη προεκλογική περίοδο, επισήμαινε ότι η ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών και η ποιότητα ζωής των κατοίκων, αποτελούν την μόνη διέξοδο για να βελτιώσουμε την ελκυστικότητα των νησιών ως τόπων επιχειρηματικότητας και κατοικίας. Καμία συζήτηση δεν γίνεται επί μιας ιδιαίτερα κρίσιμης επιλογής που δεν αφορά έναν τομέα, αλλά το σύνολο των παρεμβάσεων σε όλους τους τομείς ευθύνης της Περιφέρειας. Το μόνο που έχουμε ακούσει, αφορά και πάλι  έργα υποδομής, που ναι μεν είναι χρήσιμα,  αλλά όπως έχουμε διαπιστώσει από τις πολιτικές που ασκήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, δεν φέρνουν αποτελέσματα.    

Τι υλικά θα χρησιμοποιήσουμε; Θα παραμείνουμε στα φτηνά εισαγωγής (πχ. γάλα Βουλγαρίας, μέλι Κίνας, ανειδίκευτο ανθρώπινο δυναμικό κλπ) ή θα προωθήσουμε ντόπια και ποιοτικά που εξασφαλίζουν και τη μοναδικότητα της παραγωγής; Η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ επιμένει ότι πολιτισμός και περιβάλλον είναι τα δυνατά χαρτιά του Βορείου Αιγαίου και πρέπει να αξιοποιηθούν κατάλληλα και όχι να σπαταληθούν στη λογική της φτηνής μαζικής παραγωγής. Εδώ οι επιλογές πρέπει να είναι ξεκάθαρες και οι συνεργασίες μεταξύ των τομέων της αγροτικής ανάπτυξης, του τουρισμού, του πολιτισμού, του περιβάλλοντος, της δια βίου εκπαίδευσης και των υποδομών είναι προϋπόθεση για να υπάρξει επιτυχία. 

Αντί αυτού παρακολουθούμε αυτές τις ημέρες μέσα από τις σελίδες των περιφερειακών ΜΜΕ διαγκωνισμούς μεταξύ των συμβούλων της παράταξης Μουτζούρη για το ποιος θα καταλάβει μια από τις αμειβόμενες θέσεις των αντιπεριφερειαρχών, με μεθοδεύσεις που δεν τιμούν συνολικά το πολιτικό προσωπικό και μας προσβάλουν όλους. Το τι θα κάνει ο καθένας που διεκδικεί μια θέση φαίνεται να είναι άνευ σημασίας, αφού ο στόχος της προσωπικής φιλοδοξίας θα έχει επιτευχθεί και η θέση αυτή θα χρησιμοποιηθεί για την επίτευξη της προσωπικής στρατηγικής και όχι της ικανοποίησης των αναγκών των νησιωτών.

Η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ επέμεινε μέχρι και σήμερα σταθερά στην αναγκαιότητα μιας προγραμματικής συμφωνίας, μιας συμφωνίας που θα αφορά το πως η ομάδα που θα καταλάβει τις θέσεις ευθύνης θα κινηθεί συντεταγμένα πάνω σε ένα σχέδιο και με βάση συγκεκριμένους κανόνες λειτουργίας προς τους στόχους που θα έχουν τεθεί χωρίς την ελάχιστη ανταπόκριση. Τώρα είναι υποχρεωμένη να διακόψει τη προσπάθεια δημιουργίας κατάλληλου πλαισίου μέσω προσωπικών διαβουλεύσεων.  Επειδή όμως στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, όλα θα κριθούν στο Περιφερειακό Συμβούλιο (ΠΣ) που είναι το όργανο που κατά τον νόμο λαμβάνει αποφάσεις, τις οποίες εκτελούν ο Περιφερειάρχης και οι Αντιπεριφερειάρχες, στους τομείς ευθύνης τους. Και όχι το αντίθετο, που όπως φαίνεται  πιστεύουν πολλοί από τους προσωπικούς συμβούλους του κ.Μουτζούρη, και δείχνει  να τον έχουν πείσει.

Η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ, ακόμη και χωρίς να αναλάβει θέσεις ευθύνης, δεν αποποιείται της πολιτικής της ευθύνης να εργαστεί, ώστε να επηρεάσει τις αποφάσεις του ΠΣ προς την κατεύθυνση που θεωρεί σωστή για το κοινό συμφέρον. Κάθε ένας και κάθε μια από μας έχει βάλει ως υπέρτατο στόχο την αλλαγή της πορείας της Περιφέρειας του Β. Αιγαίου και όχι μια καρέκλα και ένα κουστούμι. Η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ θα τιμήσει την υπόσχεση που έδωσε στους πολίτες του Β. Αιγαίου, να στηρίξει τα δικά τους μακροχρόνια συμφέροντα μέσα από μια δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη, δείχνοντας αλληλεγγύη προς τις ομάδες του πληθυσμού που δοκιμάζονται και αξιοποιώντας όλες τις δημιουργικές δυνάμεις των τοπικών κοινωνιών.