Πολιτισμός

26/02/2016 - 10:38

Gadjo Dilo, Υπάρχουν Ακόμα Γελαστοί Τσιγγάνοι

yle="text-align: justify;">΄Μ Π Ο Υ Ρ Ι Ν Ι΄ cinema για όλoυς Δευτέρα 29.2.2016 , ώρα 20.00΄ Θεόφιλου Χατζημιχαήλ 11, Καλλιθέα, τηλ. 22510.28368

ΓΚΑΤΖΟ ΝΤΙΛΟ: ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΓΕΛΑΣΤΟΙ ΤΣΙΓΓΑΝΟΙ ( Ύμνος για τα ελεύθερα πνεύματα αυτού του κόσμου)

GADJO DILO 1997 | Έγχρ. | Διάρκεια: 100' . Γαλλική ταινία (παραγωγή: Ρουμανία - Γαλλία) σε σκηνοθεσία Τόνι Γκατλίφ με τους: Ρομέν Ντιρίς, Ρόνα Χάρντερ, Ιζιντόρ Σερμπάν .

Ένας Γάλλος μουσικολόγος γίνεται αποδεκτός από μια κοινότητα Τσιγγάνων στη Ρουμανία, χάρη στη φιλία του μ' ένα γέρο-Τσιγγάνο που τον παίρνει υπό την προστασία του. . Η ταινία έχει εκπληκτική τσιγγάνικη μουσική, εξάλλου ο Ιζιντόρ Σερµπάν που πρωταγωνιστεί είναι αυθεντικός λαουτάρης και η μουσική αποτελεί το ψωμί του. Αν και γνήσια Ρουμάνα (µε ελληνικό αίμα στις φλέβες της), η Ρόνα Χόρτνερ εκπέμπει μια πυρηνική ενέργεια κι αποτελεί αναμφίβολα τη μεγάλη αποκάλυψη αυτής της ταινίας. . Η ταινία "γκάτζο ντιλο" που στη γλώσσα των τσιγγάνων σημαίνει "τρελός ξένος" μάς μεταφέρει μια διαφορετική εικόνα για τη φυλή των Ρομ, αυθεντική, ποιητική και πετυχαίνει να αποτυπώσει σε αρκετά μέτρα φιλμ αυτό που αποκαλούμε "τσιγγάνικη ψυχή".

 

Ο πολυβραβευμένος, τσιγγάνικης καταγωγής, Γαλλοαλγερινός σκηνοθέτης Μισέλ Νταχμανί -κατά κόσμον Τόνυ Γκάτλιφ ,γεν. 1948, στη μεσαία φωτο- καταγράφει με ντοκυμαντερίστικη αμεσότητα τα συναισθήματα των χαρακτήρων του, παρασύροντάς μας στη μαγεία μιας διαφορετικής παραγματικότητας. . Η ταινία, ένας ποταμός τσιγγάνικης μουσικής, μεσα από μια παγανιστική λατρεία για τη ζωή, έχει αποσπάσει 10 βραβεία και 4 υποψηφιότητες σε φεστιβάλ. . Το Γκάτζο Ντίλο, είναι το τελευταίο μέρος μιας τριλογίας (οι άλλες δύο ταινίες είναι το Les Princes-Οι Πρίγκηπες, 1983 και Latcho Drom-Ασφαλές Ταξίδι, 1993), ένας ύμνος στην τσιγγάνα μουσική ψυχή.

 

Στη χώρα μας παίχτηκε με τον τίτλο: Γκάτζο Ντίλο: Υπάρχουν ακόμα γελαστοί Τσιγγάνοι. Σαν να βλέπουμε ντοκιμαντέρ, η κάμερα ακολουθεί τους ανθρώπους, τρέχει, καλπάζει, απογειώνεται, ενώ οι πιο πολλοί από όσους συμμετέχουν δεν είναι ηθοποιοί. .Ωστόσο δεν πρόκειται για ντοκουμέντο με τη στενή έννοια του όρου. . Τα πλάνα είναι οργανωμένα, υπάρχει υποτυπώδης πλοκή και όλα αυτά που βλέπουμε - υπερβολικά και ψεύτικα για εμάς τα μέλη μιας "πολιτισμένης" και οργανωμένης κοινωνίας - είναι το κλειδί που κρατάει ζωντανή εδώ και αιώνες μια φυλή που δεν θέλησε να ενταχθεί σε κράτη, απαξίωσε να καταγράψει γλώσσα, ήθη, έθιμα και μουσική, περιφρονεί θεωρώντας ξένο και ανάξιο λόγου ό,τι δεν ανήκει στους κόλπους της, γελάει και την άλλη στιγμή μοιρολογά, βρίζει χυδαία, προκαλεί και μετά ανταλλάσσει γλυκόλογα, μισεί και συγχωρεί με την ίδια ευκολία.

 

 

Μοιράσου το άρθρο!