yle="text-align: justify;">Γράφει η Ειρήνη Χατζηαναγνώστου*
Αυτό που σίγουρα βιώνετε είναι δυσκολίες και προβλήματα σε όλους τους τομείς της ζωής σας. Νιώθετε ίσως πως δεν μπορείτε να αντεπεξέλθετε στα προβλήματα σας μόνος/η σας. Αντιθέτως, θεωρείτε πως είναι καλύτερα αν κάποιος άλλος το κάνει για σας. Θεωρείτε, δηλαδή, πως οι άλλοι άνθρωποι μπορούν να σας φροντίσουν καλύτερα απ’ ότι μπορείτε εσείς οι ίδιοι να το κάνετε για τον εαυτό σας.
Οι σκέψεις σας συνήθως εμπεριέχουν το στοιχείο της αποτυχίας. «Εγώ δεν θα μπορέσω να τα καταφέρω», «Αυτό είναι δύσκολο για μένα», «Θα αποτύχω», «Δεν θα μπορέσω να ανταποκριθώ στις υποχρεώσεις μου» κ.ά. Απ’ την άλλη, μπορεί να φοβάστε ότι θα χάσετε το άτομο εκείνο από το οποίο εξαρτάστε. Αντίστοιχα, μπορεί να σκέφτεστε «Τι θα κάνω χωρίς αυτόν;», «Πως θα τα καταφέρω μόνος/η μου;». Αυτές οι σκέψεις σας κάνουν συνήθως να νιώθετε απογοήτευση ή πανικό. Έτσι, οτιδήποτε σχεδιάζετε στη ζωή σας, το σκέφτεστε με τη βασική προϋπόθεση να είναι πάντα κάποιος κοντά σας. Ένα από τα βασικά σας χαρακτηριστικά είναι η αναποφασιστικότητα. Και φυσικά! Αφού ο άλλος μπορεί να πάρει τη σωστή απόφαση, ενώ εσείς όχι! Έτσι ζητάτε πάντα συμβουλές από τους άλλους για το τι να κάνετε στη ζωή σας. Συνέπεια; Οι άλλοι να καθορίζουν τη ζωή σας.
Όλο αυτό που περιέγραψα παραπάνω είναι αυτό που απλά αποκαλούμε εξάρτηση. Εσείς, δηλαδή, που σκέφτεστε και συμπεριφέρεστε με τον τρόπο που ανέφερα, είστε εξαρτημένοι είτε από τους γονείς σας, είτε από τους φίλους σας, είτε από τον σύντροφο σας. Μπορεί αυτό και να εναλλάσσεται από τον έναν στον άλλο. Το αποτέλεσμα είναι ότι κάθε περίοδο στη ζωή σας είστε εξαρτημένοι από κάποιον.
Όλο αυτό μπορεί να γεννήθηκε σε σας είτε από γονείς υπερπροστατευτικούς, είτε από γονείς υποπροστατευτικούς. Οι υπερπροστατευτικοί γονείς ενθαρρύνουν την εξαρτητική συμπεριφορά. Τα έκανα ίσως όλα πριν από σας για σας. Και τι σας έλεγαν με αυτή τους τη συμπεριφορά; Ότι «δεν μπορείς να τα καταφέρεις εσύ, γι’ αυτό το κάνω εγώ για σένα». Απ’ την άλλη πάλι πλευρά, εσείς που ίσως μεγαλώσατε με γονείς υποπροστατευτικούς, μάθατε να λειτουργείτε μόνοι σας και να δείχνετε αυτόνομοι, έχετε όμως πολύ έντονα την ανάγκη της εξάρτησης από κάποιον. Ευτυχώς, οι περισσότεροι γονείς πετυχαίνουν κάτι το ενδιάμεσο και τα περισσότερα παιδιά αναπτύσσουν ένα φυσιολογικό βαθμό αυτονομίας.
Η εξάρτηση αυτή μπορεί να επηρεάσει ακόμη και τη στάση σας απέναντι στη δουλειά σας. Ίσως σας κάνει να αποφεύγετε ευθύνες και πρωτοβουλίες που απαιτούνται για να εξελιχθείτε. Μπορεί πάλι η τάση σας για εξαρτημένες σχέσεις να σας δημιουργεί και πρόβλημα στη σχέση σας με το σύντροφο σας ή τους φίλους σας. Μπορεί απλά να σας λένε ότι τους πνίγετε, χωρίς να καταλαβαίνετε το γιατί.
Αν μέσα απ’ αυτό το κείμενο διαπιστώσετε πως κάτι από αυτά που ανέφερα είναι σα να αναφέρεται σε σας και είναι κάτι που τελικά αποτελεί εμπόδιο στο να ζήσετε τη ζωή σας απελευθερωμένοι από τον εγκλωβισμό που δημιουργεί η εξάρτηση, αλλά και να κάνετε πιο υγιείς και ισορροπημένες σχέσεις, μη διστάσετε να ζητήσετε τη βοήθεια που ίσως χρειάζεστε και τελικά μπορεί να έχετε ανάγκη. Έχετε το δικαίωμα και την υποχρέωση προς τον εαυτό σας να απεγκλωβιστείτε.
* Η Ειρήνη Χατζηαναγνώστου είναι Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια παιδιών- εφήβων- ενηλίκων, και εξειδικευμένη στη Νόσο Alzheimer. Εργάζεται στο δικό της Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχοθεραπείας «Ψυχή & Λόγος» στην οδό Καβέτσου 13, Μυτιλήνη. Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2251104284. Περισσότερες πληροφορίες στο eirinichatzianagnostou.blogspot.gr
Η κα Χατζηαναγνώστου Ειρήνη αρθρογραφεί κάθε Παρασκευή στο Lesvosnews
