Είναι αρκετά σύνηθες, ένα σημαντικό ποσοστό παιδιών να συναντά δυσκολίες στην προσαρμογή τους στο σχολείο ιδιαίτερα τις πρώτες ημέρες. Η έντονη απροθυμία τους, η άρνηση να πάνε στο σχολειό, οι αιτιάσεις για σωματικούς πόνους, η ντροπαλότητα, οι διαταραχές ύπνου και διατροφής, είναι συχνές συμπεριφορές που εκδηλώνουν τα παιδιά. Το φοβισμένο παιδί βιώνει όλο το σωματικό και ψυχικό μαρτύριο μιας αγχώδους διαταραχής. Οι γονείς με ψυχραιμία και υπομονή θα πρέπει να μην πανικοβάλλονται και να ενεργήσουν με συγκεκριμένες τακτικές.
Αυτό που αρχικά πρέπει να γίνει είναι να κάνουν την πρώτη μέρα του παιδιού τους στο σχολείο να του μείνει αξέχαστη. Πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό:
1. Προετοιμασία: Προετοιμάζουμε το παιδί για την πρώτη μέρα στο σχολείο. Του μιλάμε για την δασκάλα, τους συμμαθητές κλπ.
2. Ιστορίες: Διηγηθείτε ιστορίες από τα δικά σας παιδικά σχολικά χρόνια.
3. Ώρα για ψώνια: Πηγαίνουμε μαζί με το παιδί να αγοράσουμε τα σχολικά του είδη. Έτσι το παιδί θα έχει συμμετοχή σε αυτή τη αλλαγή.
4. Φίλοι: Προετοιμάζουμε το παιδί για το ότι θα γνωρίσει καινούργια άτομα και θα κάνει πολλούς φίλους. Του εξηγούμε ότι το σχολείο είναι η ιδανική ευκαιρία για νέες φιλίες, μεγαλύτερη παρέα και ατελείωτα παιχνίδια. Και μετέπειτα, φροντίζουμε να συναντά τους φίλους του και εκτός σχολείου.
5. Γνωριμία με το σχολείο: Η επαφή του παιδιού με το σχολείο πρέπει να έχει γίνει νωρίτερα από την κανονική έναρξη της σχολικής χρονιάς. Όταν ακόμα το σχολείο είναι κλειστό, το επισκεπτόμαστε μαζί με το παιδί προκειμένου να εξοικειωθεί με το χώρο.
6. Ακούστε τις ανησυχίες του. Ο γονιός πρέπει να επιτρέψει στο παιδί να εκφράσει την ανησυχία του και τα συναισθήματα του. Να αποσαφηνίσει τις παρανοήσεις και τις εσφαλμένες αντιλήψεις που μπορεί να έχει όσον αφορά το σχολειό. Με αυτό το τρόπο θα αποκαλυφτούν τα ζητήματα γύρω από το σχολείο. Αντιμετωπίστε ευθέως τους προβληματισμούς του, μην τον μπερδεύεται ακόμα περισσότερο.
Τέλος, την πρώτη ημέρα του σχολειού, το παιδί είναι σημαντικό να συνοδεύεται από κάποιο γονιό (ή και τους δυο). Την στιγμή του αποχωρισμού ενδέχεται το παιδί να κλάψει. Χωρίς άγχος, ένα καθησυχαστικό φιλί και μια διαβεβαίωση για την αγάπη τους και για την επιστροφή τους μετά το τέλος της σχολικής ημέρας, θα βοηθήσει τον αποχωρισμό. Αν το παιδί είναι ανήσυχο, αποφύγετε να παραμείνετε στο σχολείο μέχρι να ηρεμήσει, αυτό είναι κάτι που ενισχύει την κατάσταση και εντείνει το πρόβλημα. Όσο περισσότερο παρατείνεται η διαδικασία του αποχωρισμού, τόσο πιο δύσκολη είναι και η ολοκλήρωσή του. Εάν συνεχίσει το παιδί να κλαίει έντονα η απομάκρυνση του γονιού όσο σκληρή και να φαίνεται είναι απαραίτητη προκειμένου να μπορέσει να προσαρμοστεί στο σχολείο. Δε θα πρέπει, όμως, ο γονέας να φεύγει κρυφά, καθώς αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει στο παιδί έντονη ανασφάλεια. Συνήθως, όταν ο γονιός φεύγει με ηρεμία, τα παιδιά ηρεμούν και ευχαριστιούνται το σχολείο.
Η Μαρία Βερβέρη είναι Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος (MSc Ψυχολογία Παιδιών και Εφήβων, University of Leiden, Ολλανδία) και εργάζεται στο ιδιωτικό της γραφείο, Καβέτσου 17, Μυτιλήνη (τηλ. 2251048933, 6945447016). Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφτείτε το http://mariaververi.blogspot.gr
Η Μαρία Βερβέρη αρθρογραφεί κάθε δεύτερη Δευτέρα στο Lesvosnews.net
