Τουρισμός

16/07/2019 - 06:17

Το εργοστάσιο «Καλαμάρη» μετατρέπεται ( ; ) σε πολυτελές ξενοδοχείο

Η επένδυση που θα αλλάξει την Επάνω Σκάλα Μυτιλήνης

Μια τεράστια επένδυση που θα αλλάξει την Επάνω Σκάλα Μυτιλήνης και όχι μόνο είναι προ των πυλών. Μια επένδυση που αν όλα πάνε καλά θα διαμορφώσει νέα τουριστικά δεδομένα στο νησί μας.

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Lesvosnews.net  το  εργοστάσιο "Καλαμάρη" στην Επάνω Σκάλα Μυτιλήνης θα μετατραπεί σε ξενοδοχειακή μονάδα. 

Σύμφωνα με τις ίδιες πάντα πληροφορίες επιχειρηματίας από τον τομέα του Τουρισμού που ήδη διαθέτει μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα στην Πάρο βρίσκεται σε προχωρημένη συμφωνία με τους ιδιοκτήτες των κτηρίων στο Καλαμάρη ώστε να δημιουργηθεί πολυτελές ξενοδοχειακό συγκρότημα. Βασικό πλεονέκτημα είναι ο ήδη υψηλός συντελεστής δόμησης του ακινήτου που δίνει τη δυνατότητα στον επενδυτή να δημιουργήσει πολυώροφο κτήριο.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι στα μελλοντικά σχέδια του επενδυτή είναι να δημιουργηθεί και μια μικρή μαρίνα  μπροστά από το κτήριο που θα εξυπηρετεί τους πελάτες.  Μάλιστα την προηγούμενη εβδομάδα πραγματοποιήθηκε συνάντηση του επιχειρηματία και με πολιτικό πρόσωπο της τοπικής αυτοδιοίκησης ώστε να συζητηθούν μια σειρά από λεπτομέρειες.

Αν  όλο αυτό το σχέδιο πραγματοποιηθεί  ( αφού ξεπεραστούν μια σειρά από εμπόδια)  θα αλλάξει όλη η περιοχή της Επάνω Σκάλας και η πόλη της Μυτιλήνης θα αποκτήσει στο κέντρο της μια μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα με πολλές δυνατότητες. Προς το παρόν αυτό που έχει γίνει γνωστό είναι ότι τεχνικό γραφείο της Μυτιλήνης έχει αναλάβει τις στατικές μελέτες των κτηρίων που βρίσκονται στο συγκρότημα "Καλαμάρη"

 

Η ιστορία:

 Ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1880, σε μια περίοδο που σηματοδοτείται από τη ραγδαία οικονομική ανάπτυξη του ελληνικού πληθυσμού στη Μυτιλήνη και στον ευρύτερο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Τα περισσότερα κτίσματα του εργοστασίου Καλαμάρη αποτελούν προσθήκες, μέσα στο πέρασμα πάνω από ενός αιώνα λειτουργίας και για αυτό το λόγο το συγκρότημα χαρακτηρίζεται από μία οργανική δόμηση, που εμφανίζεται ακατάστατη και πολυποίκιλη. Το εργοστάσιο είναι μοναδικό γιατί συνδύαζε στο ίδιο συγκρότημα επεξεργασία αλεύρων και μακαρονοποιία με επεξεργασία βάμβακας και νημάτων ως κύριες χρήσεις. Ο Κυλινδρόμυλος και το Νηματουργείο είναι τα βασικά κτήρια, που εκτελούνταν η κάθε μια από τις διαδικασίες και αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα εξελιγμένης βιομηχανικής αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα. Ακόμη, για δευτερεύουσες εμπορικές χρήσεις ήταν το Ελαιοτριβείο και το Ξυλουργείο. Σταμάτησε να λειτουργεί το 1990 και το 1993 χαρακτηρίστηκε με ΦΕΚ ως διατηρητέο (πηγή: Το τέλος των γιγάντων. Βιομηχανική κληρονομιά και μετασχηματισμοί των πόλεων. Βόλος 2007).

 Σχετικά με την ιστορία των ιδιοκτητών του κτηρίου διαβάζουμε:

Σε αρχειακά έγγραφα ο Ιωάννης Γεωργιάδης αναφέρεται το 1895 ως εμποροβιομήχανος Έλληνας υπήκοος με καταγωγή από την Καρυστία και ο γιός του Σταμάτιος ως Αυστριακός υπήκοος. Κατά το 1910 οι γιοί του Σταμάτιος και Νικόλαος αναφέρονται ως βιομήχανοι με καταγωγή από την Κύμη Καρυστίας.

Οι αδελφοί Γεωργιάδη και Καλαμάρη ίδρυσαν το 1882 εμπορική εταιρία με την επωνυμία «Ιωάννης Στ. Γεωργιάδης» και έκτισαν εργοστασιακό συγκρότημα ατμοκίνητου ελαιοτριβείου, κλωστηρίου και μακαρονοποιείου στο βόρειο άκρο της τουρκικής συνοικίας (σημερινή Επάνω Σκάλα).

Η εταιρεία του Ιωάννη Γεωργιάδη είχε εμπορικές συναλλαγές με πόλεις της Μ. Ασίας (Σμύρνη, Τσεσμέ κ.ά.) και ακίνητη περιουσία στη Μυτιλήνη και στην Κρήτη. Ο ίδιος απέκτησε επτά παιδιά, δύο από τα οποία συνέχισαν την βιομηχανική δραστηριότητα μέχρι το 1911. Αργότερα η ιδιοκτησία μεταβιβάστηκε στον Ι. Καλαμάρη με την επωνυμία του οποίου είναι γνωστή μέχρι σήμερα.

Στην διπλωματική εργασία των Αθηνά Αβαγιανού /Αλέξης Τριχώνας / Ειρήνη Φρυδάκη (αρχιτέκτονες ΕΜΠ) διαβάζουμε:

Το βιομηχανικό συγκρότημα Καλαμάρης Α.Ε βρίσκεται στη Μυτιλήνη, πρωτεύουσα της Λέσβου, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα εξελιγμένης αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα . Εντάσσεται σε οικόπεδο συνολικής έκτασης 17000τ.μ. και χωρίζεται από τον παραλιακό δρόμο σε δύο τμήματα,  ενώ μοναδικό το καθιστά το γεγονός ότι συνδύαζε δύο γραμμές παραγωγής (επεξεργασία βάμβακος και επεξεργασία σιταριού).

Η σημερινή κατάσταση του συγκροτήματος είναι πολύ κακή και χαρακτηριστική είναι η εικόνα εγκατάλειψης.

Φωτογραφίες / σχέδια από τη διπλωματική εργασία των προαναφερθέντων.

 

Μοιράσου το άρθρο!