«Χάσαμε» το λαδοτύρι – Όλοι πουλάνε «μαϊμού» λαδοτύρι αφού οι τοπικοί παράγοντες της Λέσβου κοιμούνται!
Γράφει ο Στρατής Σαμιώτης / εφημερίδα Τα ΝΕΑ της Λέσβου
- Ενώ καμία άλλη περιοχή της Ευρώπης πλην της Λέσβου δεν νομιμοποιείται να παράγει προϊόν με την ένδειξη "λαδοτύρι", έχει κατακλυστεί η αγορά της Ελλάδας από λαδοτύρια-μαϊμού, τα οποία εξάγονται μέχρι τη Σαουδική Αραβία, "χωρίς να ιδρώνει το αφτί κανενός"
Αν και η Μυτιλήνη έγινε γνωστή ανά την Ελλάδα, εκτός από τα προσκυνήματά της, για το ούζο της και το λαδοτύρι, μάλλον θα πρέπει να αρχίσουμε να το παίρνουμε απόφαση ότι τα δύο αυτά προϊόντα δεν θα αποτελούν ακόμα για πολύ "μυτιληνιό" προνόμιο, καθώς θα μας ανταγωνίζονται, αν όχι και θα μας ξεπεράσουν άλλες περιοχές της χώρας μας.
Για το ούζο είναι γνωστό πως τα τελευταία χρόνια έχουν μπει δυναμικά στην αγορά ποτοποιίες άλλων περιοχών, εφόσον δεν υπάρχει λεσβιακό μονοπώλιο στο συγκεκριμένο προϊόν. Με το λαδοτύρι όμως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά, καθώς και εδώ έχουμε το μονοπώλιο, αλλά λόγω της ολιγωρίας των συναρμόδιων Υπουργείων και κυρίως της αδιαφορίας των τοπικών παραγόντων, "το χάνουμε μέσα από τα χέρια μας".
Την ώρα που καμία άλλη περιοχή στην Ευρώπη δεν έχει το δικαίωμα να διαθέσει στην αγορά τυροκομικά προϊόντα με την ένδειξη "λαδοτύρι" στις ετικέτες, η εγχώρια αγορά κατακλύζεται από "λαδοτύρια" άλλων περιοχών, ενώ οι τοπικές τυροκομικές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν αθέμιτο ανταγωνισμό και στην προσπάθειά τους να εξάγουν.
Ταυτόχρονα νησιά, όπως η Ζάκυνθος, που έχουν εντάξει στην τοπική τους γαστρονομία τυροκομικά προϊόντα που ωριμάζουν στο ελαιόλαδο και τα οποία προσέφεραν σε μικρές ποσότητες στην εστίαση αλλά και σε μικρές γυάλινες συσκευασίες στους τουρίστες υπό την ανοχή εδώ και χρόνια της ελληνικής πολιτείας, βλέποντας την απήχηση έχουν πλέον μπει δυναμικά στο εμπόριο κλείνοντας συνεργασίες με γνωστές επιχειρήσεις των Αθηνών, της Θεσσαλονίκης και άλλων μεγαλουπόλεων στην Ελλάδα, οι οποίες διαθέτουν τα προϊόντα τους.
Το λαδοτύρι Ζακύνθου το βρήκαμε χθες σε τιμή 13 ευρώ το κιλό (ενδεχομένως ακριβότερα από το λαδοτύρι Μυτιλήνης) σε επιχειρήσεις στο κέντρο της Αθήνας, όπως η επιχείρηση "Αρ. Μπαταγιάννης & ΣΙΑ ΟΕ" στην οδό Σωκράτους. Πρόκειται για την "κορυφή του παγόβουνου", καθώς ψάχνοντας κανείς θα εκπλαγεί δυσάρεστα διαπιστώνοντας ότι υπάρχουν καταστήματα που διαθέτουν λαδοτύρια άλλων περιοχών της Ελλάδας, χωρίς να έχουν στα ράφια τους το λαδοτύρι Μυτιλήνης!
Το συγκεκριμένο προϊόν που εντοπίσαμε στην οδό Σωκράτους προβάλλεται ως εξής: «Νικά ακόµα και την κοπανιστή, σε αψάδα και ωριµότητα. Είναι από τα πιο πικάντικα τυριά που παράγονται στη χώρα µας και σαφώς απευθύνεται σε λίγους. Είναι όµως και µια σπάνια λιχουδιά που αξίζει οπωσδήποτε µια δοκιµή. Φτιάχνεται από αιγοπρόβειο τυρί που "ψήνεται" ώσπου να αποκτήσει µια υπερώριµη γεύση, µε επίγευση που καίει τον ουρανίσκο. Τυρί για τσίπουρο», αναφέρει η διαφήμιση για το προϊόν που παράγεται από την εταιρεία "Γαλακτοκομική Ζακύνθου".
Για όσους αναγνώστες δεν έχουν καταλάβει ενδεχομένως μία σημαντική λεπτομέρεια, αξίζει να σημειώσουμε ότι η λέξη "λαδοτύρι" δεν μπορεί να βρίσκεται πάνω σε καμιά ετικέτα τυροκομικού προϊόντος στην Ευρώπη αν δεν υπάρχει δίπλα και η λέξη "Μυτιλήνης", δηλαδή το προϊόν να παράγεται σε τυροκομεία της Λέσβου. Το λαδοτύρι Μυτιλήνης είναι κατοχυρωμένο ως προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ), δυστυχώς όμως στην Ελλάδα ακόμα και στην προ κρίσης εποχή τα συναρμόδια υπουργεία στην Αθήνα "έκαναν πως δεν βλέπουν", προφανώς για να μην δυσαρεστήσουν Βουλευτές άλλων περιοχών της χώρας μας οι οποίες διαθέτουν παράτυπα στην αγορά τυροκομικά προϊόντα με την ένδειξη "λαδοτύρι".
Χειρότερη όμως είναι η αδράνεια των τοπικών παραγόντων στη Λέσβο, οι οποίοι αν και γνωρίζουν, παρακολουθούν ως απλοί θεατές αντί να απαιτήσουν την εφαρμογή της νομιμότητας. Γι’ αυτό πλέον φτάνουμε στο σημείο να προβάλλονται προκλητικά από επιχειρήσεις λαδοτύρια άλλων περιοχών ως προϊόντα ΠΟΠ (!!!), όπως η επιχείρηση "Κρεοτεχνείο Γεωργιάδης" στο Πικέρμι που λειτουργεί κρεοπωλείο, παντοπωλείο και εστιατόριο προβάλλοντας το λαδοτύρι και διαφημίζοντας ότι προσφέρει λαδοτύρι Ζακύνθου ΠΟΠ. Πρόκειται για σοβαρή - πιστοποιημένη επιχείρηση στην οποία έχουν κάνει ρεπορτάζ γνωστά εξειδικευμένα έντυπα, όπως το περιοδικό "Γαστρονόμος" κ.ά. και η προβολή του προϊόντος Ζακύνθου ενδεχομένως να οφείλεται σε άγνοια ότι μόνο το λαδοτύρι Μυτιλήνης είναι κατοχυρωμένο.
Υπάρχει όμως και μία ακόμη λεπτομέρεια: Η ίδια επιχείρηση διαθέτει και λαδοτύρι Μυτιλήνης από δύο εταιρείες του νησιού μας, ενώ το "μαϊμού"-λαδοτύρι Ζακύνθου διατίθεται σε ακριβότερη τιμή από το γνήσιο Μυτιληνιό! Συγκεκριμένα ενώ οι τιμές για το λαδοτύρι Μυτιλήνης κυμαίνονται στα 13,50 ευρώ - 16 ευρώ το κιλό, το λαδοτύρι Ζακύνθου πωλείται προς 17,40 ευρώ!
Από όλα τα παραπάνω ενδεχομένως κανείς να συμπεράνει ότι το πρόβλημα καπηλείας του λαδοτυριού Μυτιλήνης να εστιάζεται μόνο στην περιοχή της Ζακύνθου, δυστυχώς όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. Τυροκομικά προϊόντα με την ονομασία λαδοτύρι που παράγονται σε άλλες περιοχές έχουν κατακλύσει την αγορά και ενδεικτικά να αναφέρουμε τη Νάξο, την Κεφαλονιά και την Κρήτη.
Στην Αθήνα, δύο κεντρικά καταστήματα στις οδούς Ξενοφώντος και Χαριλάου Τρικούπη διαθέτουν τυροκομικό προϊόν, το οποίο στην ετικέτα γράφει "λαδοτύρι Κεφαλονιάς". Η εταιρεία που το παράγει είναι ένα από τα παλαιότερα τυροκομεία της Κεφαλονιάς, που ανήκει στην Παναγιώτα Γιαννάκη. Επικοινωνήσαμε, χθες, τηλεφωνικά με την έδρα της επιχείρησης και ζητήσαμε να μας ενημερώσουν σε ποιες επιχειρήσεις μπορούμε να βρούμε το λαδοτύρι τους, διαπιστώνοντας ότι έχουν ένα μεγάλο δίκτυο διακίνησης. Το ρεπορτάζ όμως έχει και συνέχεια…
Μέχρι τη Σαουδική Αραβία!
Η εξαγωγική εταιρεία LIVITRA LTD μεταξύ άλλων προϊόντων με την ονομασία "LYRA" διακινεί τυροκομικό προϊόν "λαδοτύρι Κρήτης", καλύπτοντας την αγορά της Βορείου Ελλάδος, κυρίως όμως εξάγοντας σε χώρες του εξωτερικού. Επικοινωνήσαμε με τον εκπρόσωπο της εταιρείας και δηλώσαμε ότι ενδιαφερόμαστε να αγοράσουμε 10 τεμάχια "λαδοτύρι Κρήτης" ως καταναλωτές. Ο ίδιος προθυμοποιήθηκε να μας εξυπηρετήσει, με την προϋπόθεση της μετάβασής μας στην έδρα της εταιρείας για να μας έδινε από την αποθήκη, όπως είπε.
Όταν διευκρινίσαμε ότι τον καλούσαμε από νησί ζητώντας να μας υποδείξει κάποιο κατάστημα λιανικής μας απάντησε ότι «το προϊόν θα το βρείτε μόνο σε σούπερ-μάρκετ της Βορείου Ελλάδας, καθώς οι μεγαλύτερες ποσότητες εξάγονται σε χώρες, όπως η Σαουδική Αραβία, από τις οποίες υπάρχει ενδιαφέρον».
Θα βγάλουν το δικό μας ιμιτασιόν!
Έχει όμως ενδιαφέρον να δούμε πώς προβάλλεται το… λαδοτύρι Κρήτης: «Παραδοσιακό γνήσιο κι αγνό Λαδοτύρι Κρήτης χωρίς συντηρητικά, αρώματα, χρωστικές και χημικά. Είναι παλαιωμένο τυρί (γραβιέρα ή και κεφαλοτύρι) σε κομμάτια, εμποτισμένο σε έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Ιδιαίτερα γευστικό λόγω της παλαίωσης και του ποιοτικού ελαιολάδου. Από γνήσιο φρέσκο γάλα κι όχι από σκόνες και κατεψυγμένα γάλατα. Χωρίς να αφαιρείται καμία θρεπτική ουσία, παραγόμενο με το μεράκι του τυροκόμου. Τρώγεται με όλους τους τρόπους».
Κι όπως στρώσαμε…
Τα παραπάνω παραδείγματα είναι απλώς ενδεικτικά μιας ανεξέλεγκτης κατάστασης που δυστυχώς διογκώνεται χρόνο με το χρόνο αντί να περιοριστεί, καθώς τα συναρμόδια Υπουργεία προφανώς και δεν επιθυμούν να "ανοίξουν μέτωπα" με τους Βουλευτές και την Αυτοδιοίκηση περιοχών της Ελλάδας, οι οποίες δυστυχώς καπηλεύονται ένα προϊόν που είναι κατοχυρωμένο μόνο για τη Μυτιλήνη. Το ερώτημα ωστόσο είναι ποιες ενέργειες κάνουν οι Βουλευτές, η Περιφέρεια, ο Δήμος, το Επιμελητήριο και οι συνεταιριστικοί φορείς για την προστασία του ΠΟΠ προϊόντος του νησιού μας, ώστε να μην καταστεί μελλοντικά "φτωχός συγγενής" όταν θα μας έχουν προσπεράσει τόσο στην εγχώρια αγορά, όσο και στην εξαγωγική δραστηριότητα τα προϊόντα άλλων περιοχών της χώρας και μάλιστα ενώ η διακίνησή τους με το γράμμα του νόμου δεν επιτρέπεται στην αγορά!
