Προς: 1. Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης
2.Γ.Γ. Νησιωτικής Πολιτικής
Ο δάκος στο νησί μας, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες μπορεί να γίνει μάστιγα για την ελαιοπαραγωγή. Μια παραγωγή που πριν τριάντα χρόνια ήταν πηγή ζωής και πλούτου για το νησί μας, μια καλή παραγωγή ήταν ευλογία. Μια παραγωγή που δέχτηκε τα τελευταία χρόνια επίθεση και οδήγησε στην απαξίωση, στη συρρίκνωση και προχωρά στην ολική καταστροφή. Με σκοπό τη θέση του ελαιολάδου στην κατανάλωση, να την καλύψουν τα διάφορα εισαγόμενα σπορέλαια αμφιβόλου διατροφικής αξίας και αποδεδειγμένα πολύ χαμηλής ποιότητας σε σύγκριση με το ελαιόλαδο. Ας θυμηθούμε τα ακατάλληλα σπορέλαια που πλημμύρησαν τα ράφια των σούπερ μάρκετ. Τα τελευταία χρόνια επιδιώκεται το τελειωτικό χτύπημα στην ελαιοκαλλιέργεια και κατ επέκταση στη ζωή του νησιού μας, αφού απαξίωσαν και εξευτέλισαν την τιμή του λαδιού. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να δοθεί η χαριστική βολή, από το βιομηχανικό ελαιόλαδο, όπως ονομάζουν τα υψηλόβαθμα λάδια τα προσβλημένα από το δάκο. Και ο τρόπος για να επιτευχθεί αυτό, είναι να περιορισθεί σταδιακά η καταπολέμηση του δάκου, με προοπτική την κατάργησή της. Έτσι ο δάκος θα είναι πλέον ελεύθερος για την καθολική καταστροφή της ποιότητας, ώστε δεν θα υπάρχει ενδιαφέρον πλέον από κανέναν για την περισυλλογή γιατί με την επίδραση του δάκου στα οξέα, το λάδι γίνεται βιομηχανικό άρα και μηδαμινής αξίας. Τα νέα μέτρα που παίρνει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, είναι μάλλον μέτρα αγροτικής καταστροφής της ντόπιας παραγωγής, που στοχεύουν στην περαιτέρω απαξίωση του ελαιολάδου. Σταματήστε τον πόλεμο ενάντια στην ελαιοπαραγωγή. Προστατέψτε το ελαιόλαδο που ήταν και είναι ένα από τα ποιοτικά προϊόντα του τόπου μας. Πάρτε μέτρα προστασίας και όχι καταστροφής. Το λάδι για το νησί μας ήταν και μπορεί να αποτελέσει τη βαριά βιομηχανία στον πρωτογενή τομέα παραγωγής μαζί με το γάλα και βασική πηγή εσόδων και από την άλλη Ελλάδα, αλλά και από το εξωτερικό
