Κατήφορος χωρίς τέλος στην τιμή του λαδιού!
του Δημήτρη Μαριδάκη Χανιώτικα Νέα
Δεν έχει τέλος ο κατήφορος στην τιμή του λαδιού με επιχειρήσεις και συνεταιριστικές οργανώσεις στην Κρήτη να αγοράζουν έξτρα παρθένο ελαιόλαδο ακόμα και με 1,85 ευρώ το κιλό!
Την ίδια στιγμή ζητούμενο παραμένει η τυποποίηση του ελαιολάδου αλλά και η διάθεσή του από κοινού από εμπόρους και ελαιοτριβεία, σε μεγάλες ποσότητες και μέσω δημοπρασιών, που θα μπορούσε να εξασφαλίσει καλύτερες τιμές.
Στο θέμα των τιμών αλλά και την ανάγκη λήψης μέτρων ώστε να σταματήσει η κατρακύλα της τιμής αναφέρθηκε χθες ο εκτελεστικός διευθυντής του Συνδέσμου Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης (ΣΕΔΗΚ) Δρ. Νίκος Μιχελάκης μιλώντας σε δημοσιογράφους.
Ο κ. Μιχελάκης τόνισε αρχικά ότι «δυστυχώς οι τιμές του ελαιολάδου στην Κρήτη και την υπόλοιπη Ελλάδα αντί να βελτιώνονται συνεχώς επιδεινώνονται» και πρόσθεσε ότι ήδη έχουν πέσει κάτω από το ψυχολογικό φράγμα των 2 ευρώ: «Ήδη έπεσαν κάτω από το ψυχολογικό φράγμα των 2 ευρώ και έχουν κατρακυλήσει στο 1,85. Υπάρχουν επιχειρήσεις και συνεταιρικές οργανώσεις στην Κρήτη που αγοράζουν 1,85. Αυτό σημαίνει ότι η τιμή για το ελαιόλαδο έξτρα παρθένο που αντιστοιχεί στην οξύτητα των 8 γραμμών είναι 1,70».
Ο κ. Μιχελάκης τόνισε σχετικά ότι η τιμή του 1,70 είναι χαμηλότερη από το όριο αναφοράς στο οποίο αρχίζει να εφαρμόζεται η ιδιωτική αποθεματοποίηση και πρόσθεσε ότι «επομένως θα πρέπει να ζητηθεί από τα ελαιοπαραγωγά κράτη μέλη της Ε.Ε. η εφαρμογή του μέτρου της ιδιωτικής αποθεματοποίησης ώστε να μην εξωθηθούν οι τιμές ακόμα περισσότερο προς τα κάτω».
«Βέβαια θα πρέπει να πούμε ότι την εβδομάδα που μας πέρασε, υπάρχουν επιχειρήσεις που δίνουν καλύτερες τιμές και στην Κρήτη που κυμένονται από 1,85 έως 2,05, ενώ στην Πελοπόννησο όπως πάντα είναι κάπως υψηλότερες από 2 έως 2,20, στη Λέσβο από 1,90 έως 2 και στην Ισπανία είναι περίπου στα ίδια επίπεδα ή και χαμηλότερα από ό,τι οι τιμές στην Κρήτη και κυμαίνονται κατά μέσον όρο στο 1,85 με μέγιστη τιμή το 1,93. Έχουμε δηλαδή μια πτώση της τάξεως σχεδόν του 20% σε σχέση με τις προηγούμενες εβδομάδες. Επίσης, και στην Ιταλία υπάρχει πτώση αλλά είναι χαμηλότερη καθώς είναι της τάξεως του 1,5 με 6% και οι τιμές κυμαίνονται από 2,20 έως και 4 ευρώ σε ορισμένες περιοχές», τόνισε ο κ. Μιχελάκης.
"Προσοχή στις φήμες"
Συνεχίζοντας ο εκτελεστικός διευθυντής του ΣΕΔΗΚ υπογράμμισε ότι το κατρακύλισμα των τιμών «προκαλείται από διάφορες τεχνικές που εφαρμόζουν οι μεγάλοι αγοραστές μέσα στις οποίες περιλαμβάνεται και η διάδοση διαφόρων φημολογιών ότι οι τιμές θα πέσουν χαμηλότερα και επομένως "τρέξτε και πουλήστε" και από την άλλη μεριά υπάρχουν διάφορα δημοσιεύματα τα οποία εκπορεύονται από τις ίδιες πηγές και μιλούν για πτώση της κατανάλωσης και των τιμών και προετοιμάζουν κατά κάποιο τρόπο ψυχολογικά τους ελαιοπαραγωγούς ότι οι τιμές πάνε προς τα κάτω».
Ο κ. Μιχελάκης επεσήμανε ότι «αυτή η χειραγώγηση της αγοράς δεν θα πρέπει να περνάει εύκολα και οι παραγωγοί θα πρέπει να κλείσουν τα αυτιά τους σε αυτές τις φημολογίες», ενώ πρόσθεσε πως «όσοι τουλάχιστον μπορούν πρέπει να μην ενδίδουν και να πωλούν σε αυτές τις χαμηλές τιμές το ελαιόλαδό τους διότι αυτό συντελεί στο να κατέβουν οι τιμές ακόμη παρακάτω».
"Χρειάζονται μέτρα"
Ο κ. Μιχελάκης τόνισε ότι για να αναστραφεί αυτή η κατάσταση θα πρέπει σε πρώτη φάση να εφαρμοστεί το μέτρο της ιδιωτικής αποθεματοποίησης σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.
«Η Ε.Ε. πρέπει να πάρει τα μέτρα εκείνα που μπορεί να πάρει. Και ένα από τα μέτρα αυτά είναι η λεγόμενη ιδιωτική αποθεματοποίηση η οποία ακόμα και αν εφαρμοστεί φαίνεται να είναι δύσκολο να έχει στην Ελλάδα συμμετοχή. Όμως εάν υπάρξει συμμετοχή από την Ισπανία, η οποία είναι η μεγαλύτερη ελαιοπαραγωγός χώρα και έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή και φέτος, τότε αυτό πιθανόν να βελτιώσει τις τιμές κατά κάποιο τρόπο», επεσήμανε ο κ. Μιχελάκης και πρόσθεσε πως μέτρα θα πρέπει να ληφθούν και σε εθνικό επίπεδο σε ό,τι αφορά την εσωτερική αγορά.
«Δεν μπορούν να συνεχίζουν να πωλούν 650 έμποροι, ιδιώτες, συνεταιρισμοί και ελαιοτριβεία στην Κρήτη. Αυτό επιτρέπει στους αγοραστές αν δεν βρίσκουν την τιμή που θέλουν στον έναν να τη βρίσκουν στον άλλο. Γι’ αυτό πρέπει να υπάρξει μια συγκέντρωση της αγοράς που μπορεί να γίνει κατά δύο τρόπους: Ο ένας τρόπος είναι να αλλάξει ο τρόπος πώλησης του ελαιολάδου από τα ελαιοτριβεία ή και τους εμπόρους και να πωλούν σε μεγάλες ποσότητες με δημοπρασίες όπως κάνουν σε αρκετές περιπτώσεις στην Πελοπόννησο. Ποσότητες της τάξεως των 100 τόνων και όχι βυτίο -βυτίο όπως λένε, δηλαδή 20 τόνους», σημείωσε ο εκτελεστικός διευθυντής του ΣΕΔΗΚ και συμπλήρωσε ότι παράλληλα θα μπορούσε μέσω της συνεννόησης των διαφόρων ελαιοτριβείων, ιδιωτικών ή συνεταιρικών, να πωλείται από κοινού το ελαιόλαδό τους με διαγωνισμούς.
«Αυτό θέλει κάποια μέτρα, θέλει ενημέρωση αλλά θα πρέπει και οι ελαιοτριβείς να καταλάβουν ότι συνεχίζοντας με τον σημερινό τρόπο δεν οδηγούν τα πράγματα στην καλή κατεύθυνση και αυτό θα ζημιώσει και αυτούς τους ίδιους», ανέφερε ο κ. Μιχελάκης, ενώ υπογράμμισε ότι θα πρέπει επίσης να ενταθούν οι προσπάθειες τυποποίησης του ελαιολάδου με κατεύθυνση τη δημιουργία μεγάλων μονάδων. Κι αυτό διότι -όπως εξήγησε- οι εξαγωγές στο εξωτερικό δεν μπορούν να γίνουν από μικρές βιομηχανίες τυποποίησης.
«Πρέπει να είναι μεγάλες και όταν λέμε μεγάλες εννοούμε την οικονομική τους επιφάνεια ώστε να μπορούν να κάνουν προβολή και διαφήμιση και να πλησιάσουν τις μεγάλες διατροφικές αλυσίδες οι οποίες ελέγχουν γενικά το εμπόριο σε όλο τον κόσμο», είπε καταλήγοντας ο κ. Μιχελάκης.
