Πρωτοβουλία καθηγητών Ξένης Γλώσσας Νομού Λέσβου: Ανακοίνωση για την κατάργηση της 2ης ξένη γλώσσα
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Λίγες μέρες πριν τη λήξη του σχολικού έτους, το ΥΠΔΒΜΘ με μια αιφνιδιαστική Υπουργική Απόφαση επιβάλλει την κατάργηση της παράλληλης διδασκαλίας της Γαλλικής και της Γερμανικής Γλώσσας στα Δημοτικά Σχολεία, αποφασίζοντας ότι από το επόμενο σχολικό έτος, εκτός από τα Αγγλικά, θα διδάσκεται μόνο μία δεύτερη ξένη γλώσσα, την οποία θα επιλέξει άπαξ και διαπαντός με δήλωσή της η πλειοψηφία των γονέων και κηδεμόνων των μαθητών που θα φοιτήσουν του χρόνου στην Ε’ και Στ’ τάξη.
Η απόφαση αυτή όχιαπλώς βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με κάθε σύγχρονη επιστημονική, παιδαγωγική προσέγγιση αλλά ουσιαστικά ματαιώνει τη διδακτική πράξη της οποίας πρωταρχική κι αναγκαία προϋπόθεση είναι η συνειδητή οικοδόμηση της γνώσης από τον ίδιο το μαθητή, σ’ ένα μαθησιακό περιβάλλον που το διέπει η συνέχεια και η συνέπεια.
Από το επόμενο σχολικό έτος πάρα πολλοί μαθητές θα κληθούν να διδαχθούν μία ξένη γλώσσα την οποία δεν επέλεξαν, αλλά τούς επιβλήθηκε με καταγραφή μιας συγκυριακής αριθμητικής πλειοψηφίας. Η μαθησιακή διαδικασία καθορίζεται άραγε για το Υπουργείο με όρους «ντέρμπυ αιωνίων»;
Πώς μπορεί να χαρακτηριστεί έστω και στοιχειωδώς μαθησιακά πρόσφορο περιβάλλον ένα πολυπληθέστατο πλέον τμήμα μαθητών, όπου μεγάλος αριθμός απ’ αυτούς θα είναι «γλωσσικοί όμηροι»;
Πώς μπορεί να καλλιεργηθεί και να αναπτυχθεί η επικοινωνιακή δεξιότητα των παιδιών σε συνθήκες γλωσσικού και μαθησιακού καταναγκασμού;
Πώς θα εμφυσηθούν στους μαθητές θετικές στάσεις και συμπεριφορές, υγιείς τρόποι σκέψης και ζωής σε τάξεις καταπίεσης κι απώθησης;
Πώς μπορεί, με απλά λόγια, το Υπουργείο να εξηγήσει αυτό το διαβόητο «πρώτα ο μαθητής», στα παιδιά της φετινής Ε’ δημοτικού, τα οποία διδάχτηκαν την ξένη γλώσσα της επιλογής τους, και του χρόνου τα υποχρεώνει να διδαχτούν/υποστούν μιαν άλλη που δεν την επέλεξαν, εγκαταλείποντας αυτή που ξεκίνησαν ή συνεχίζοντάς τη εκτός σχολείου, σε βάρος του ήδη βεβαρημένου προγράμματος τους;
Απάντηση σε αυτά ασφαλώς δεν μπορεί να αποτελέσει η μετακίνηση των παιδιών σε άλλο σχολείο, στην περίπτωση που η επιλογή τους δεν είναι σύμφωνη με τη 2η ξένη γλώσσα του σχολείου φοίτησης. Το δίλημμα «γλωσσικός όμηρος» ή «γλωσσικός μετανάστης» δεν επιτρέπεται να τίθεται καν!
Μετά από αυτά, τουλάχιστον θυμηδία μπορούν να προκαλέσουν οι «δεσμεύσεις» του Υπουργείου Παιδείας για σύνδεση της διδασκαλίας της 2ης ξένης γλώσσας στο δημόσιο σχολείο με την απόκτηση διπλώματος/ πιστοποίησης. Είναι κάτι περισσότερο από προφανές ότι με τις αποφάσεις αυτές, και σε συνδυασμό με τις αντίστοιχες που προαλείφονται για το γυμνάσιο κι ανακοινώθηκαν για το λύκειο, η 2η ξένη γλώσσα ουσιαστικά αποπέμπεται από το δημόσιο σχολείο, αφού αίρονται όλες οι αναγκαίες προϋποθέσεις για την εκμάθησή της. Ούτε λόγος, βέβαια, για τις κενού, τελικά, περιεχομένου διακηρύξεις του Υπουργείου περί ενίσχυσης και καλλιέργειας της πολυγλωσσίας και διαπολιτισμικής διάστασης της εκπαίδευσης. Για πολλοστή φορά, οι μαθητές και οι γονείς τους, αυτή τη φορά στην πιο δεινή φάση της σύγχρονης ιστορίας του τόπου, υποχρεώνονται να αναζητήσουν εκτός δημόσιου σχολείου μόρφωση και δεξιότητες απαραίτητες σ’ ένα απαιτητικό και διαρκώς μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον. Η «αριστεία» όπως και τα άλλα πικρά αστεία της ηγεσίας του Υπουργείου είναι κυνισμός κι εμπαιγμός!
Το Υπουργείο Παιδείας βρίσκεται υπόλογο απέναντι σε μαθητές, γονείς, και εκπαιδευτικούς να εξηγήσει – μεταξύ πολλών άλλων – με ποια κριτήρια εκπονεί κι εφαρμόζει εν τέλει εκπαιδευτική πολιτική. Κι οφείλει να το κάνει όχι πλέον με μυθολογήματα κι εξωραϊσμούς, ούτε με καταιγισμό παραπλανητικών συνθημάτων που συγκαλύπτουν αλλότριους σχεδιασμούς. Καλείται να μιλήσει μία γλώσσα για το κρίσιμο θέμα της εκπαίδευσης και να εγκαταλείψει οριστικά τη διγλωσσία που οδηγεί σε σύγχυση, μαρασμό και κατάρρευση το δημόσιο σχολείο. Να βγάλει την παιδεία από την προκρούστεια κλίνη της ανηλεούς περικοπής δαπανών – η οποία αποτελεί πλέον τον πραγματικό κι αποκλειστικό γνώμονα των αποφάσεων του – και να αντιληφθεί ότι η λογική «τόσα μάς κοστίζει ο καθηγητής, τόσα περισσεύουν να μάθει ο μαθητής» είναι εξαθλίωση και παρακμή στην οποία η εκπαιδευτική κοινότητα αρνείται να συναινέσει.
Ζητάμε την άμεση ανάκληση της αντιπαιδαγωγικής αυτής απόφασης και τη διατήρηση του ισχύοντος καθεστώτος ελεύθερης επιλογής και παράλληλης διδασκαλίας της δεύτερης ξένης γλώσσας, καθεστώτος που σέβεται την προσωπικότητα, την ισορροπία και τις μαθησιακές ανάγκες των μαθητών μας.
Καλούμε τους γονείς να αρνηθούν να συναινέσουν στο να υποβληθούν τα παιδιά τους σε μια τέτοια απαράδεκτη διαδικασία εξαναγκασμού που υπονομεύει την ανάπτυξη της προσωπικότητα τους, την αντίληψη τους για το σχολείο και το ενδιαφέρον τους για τη γνώση. Τους καλούμε να αναπτύξουν και να στηρίξουν κάθε πρωτοβουλία για την αποτροπή μιας τέτοιας αρνητικής εξέλιξης.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΓΑΛΛΙΚΗΣ & ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΝΟΜΟΥ ΛΕΣΒΟΥ
