Προσβάλει την νοημοσύνη μας η προσπάθεια «μέρους» του τοπικού τύπου να παρουσιάσει χωρίς αντικειμενικότητα την διαφωνία του Διοικητή του Νοσοκομείου Μυτιλήνης κου Καμπούρη με την εκπρόσωπο των Ιατρών στο ΔΣ του Νοσοκομείου και Πρόεδρο των Κέντρων Υγείας Μυτιλήνης και Πλωμαρίου κα Μακρή σαν προσωπική διαμάχη πολιτευτών της Νέας Δημοκρατίας για τα «κεκτημένα» και ταυτόχρονα σαν «σωτήρες» της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) την κεντρική διοίκηση της Υγειονομικής μας Περιφέρειας και το Υπουργείο Υγείας.
Καταρχάς το «κεκτημένο» της 24ωρης εφημέρευσης του ΚΥ Μυτιλήνης από τον Σεπτέμβρη του 2015, επί «Μεταβατικής κυβέρνησης», πέρασε από «χίλια κύματα» ακόμα και πριν την έξαρση του «Προσφυγικού» και ήταν αποτέλεσμα προσφοράς και θέλησης εργαζομένων του ΚΥ Μυτιλήνης και εθελοντικής συνεισφοράς Ιατρών από τα γύρω από την πόλη Περιφερειακά Ιατρεία (ΠΙ) του ΕΣΥ και βέβαια δεν εκτιμήθηκε ουσιαστικά από καμιά μέχρι σήμερα ηγεσία της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πειραιώς και Αιγαίου (2η ΔΥΠΕ) γι’ αυτό και περισσότερο λοιδορήθηκε παρά ενισχύθηκε.
Ας μην ξεχνάμε παλιότερα την διάλυση των υπηρεσιών υγείας του ΙΚΑ που ναι μεν σωστά επιτέλους «πέρασαν» το 2014 στο ΕΣΥ αλλά από τότε μέχρι σήμερα οι μονάδες αυτές Υγείας δεν στελεχώθηκαν γιατί απλούστατα δεν έχουν οργανόγραμμα. Κοντεύουμε δηλαδή 8 χρόνια που δεν έχουν θεσμοθετηθεί οι ανάγκες αυτών των Μονάδων Υγείας της ΠΦΥ ενώ έχουν ψηφιστεί τουλάχιστον 3 σχετικά νομοσχέδια και περιμένουμε το επόμενο. Ακούμε όλες τις κυβερνήσεις να συμφωνούν περί ανάγκης αναβάθμισης της ΠΦΥ με θεσμικούς Οικογενειακούς Ιατρούς, όχι απλώς εγγεγραμμένους, που θα είναι υπεύθυνοι για περίπου 2000 πολίτες ο καθένας (πολλοί κατά την γνώμη μας) και Κέντρα Υγείας Αστικού τύπου που θα απευθύνονται πρώτα οι πολίτες για να μην συνωστίζονται στην δευτεροβάθμια φροντίδα υγείας δηλαδή στα Νοσοκομεία. Στην πράξη όμως όλες οι κυβερνήσεις έμειναν στα λόγια και άφησαν στη «μοίρα» τους τις πρώην μονάδες του ΙΚΑ, όχι ακούσια φυσικά.
Η Μυτιλήνη για παράδειγμα σύμφωνα με τον πληθυσμό της και τις εξαγγελίες θα έπρεπε να είχε τουλάχιστον 15 Οικογενειακούς Ιατρούς. Αντ’ αυτού σήμερα έχει έναν Ιατρό ΤΟΜΥ μετακινημένο Επιμελητή Γενικής Οικογενειακής Ιατρικής από ΠΙ και άλλον έναν της ίδιας ειδικότητας διορισμένο στο ΚΥ Μυτιλήνης. Όλοι οι υπόλοιποι Ιατροί που εργάζονται στο ΚΥ Μυτιλήνης είτε είναι μετακινημένοι Γενικοί Ιατροί από ΠΙ, είτε μετακινημένοι Αγροτικοί από ΠΙ, είτε συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου, είτε Ιατροί άλλων ειδικοτήτων από το πρώην ΙΚΑ οι οποίοι όμως δεν μπορούν να είναι Οικογενειακοί Ιατροί.
Εδώ και 6 χρόνια η 24ωρη λειτουργία του ΚΥ Μυτιλήνης όχι μόνο δεν ενισχύθηκε αλλά συνεχώς υποβαθμίζεται από την κεντρική διοίκηση. Γιατί άραγε δεν μπορούν να λειτουργήσουν σε 24ωρη βάση το αιματολογικό και το ακτινολογικό εργαστήριο; Γιατί «έφυγαν» Νοσηλεύτριες και Ειδικοί Ιατροί, οι περισσότεροι απ’ αυτούς που «έστησαν» εθελοντικά τη νέα μονάδα του ΠΕΔΥ στην Επάνω Σκάλα τη διετία 2014-15; Γιατί δεν απαντήθηκαν ποτέ οι έγγραφες αναφορές και οι προτάσεις Ιατρών προς τη 2η ΔΥΠΕ;
Δεν θέλει λοιπόν κανένας κάτοικος της Μυτιλήνης, ούτε επαγγελματίας Υγείας, ούτε Διοικητής, ούτε Πρόεδρος να σταματήσει η 24ωρη λειτουργία του ΚΥ Μυτιλήνης. Απλώς είναι ανθρωπίνως αδύνατον οι ίδιοι ή και λιγότεροι Ιατροί, κουρασμένοι πια από την πανδημία που δυσκολεύονται να πάρουν και τις άδειες τους που είχαν ανασταλεί για μήνες γιατί δεν επαρκούν αριθμητικά για τα προγράμματα εφημεριών, χωρίς νέους μόνιμους διορισμούς, να συνεχίζουν να στελεχώνουν ταυτόχρονα το ήδη επιβαρυμένο πρόγραμμα των Επειγόντων του Νοσοκομείου, τα επείγοντα «covid» τις κλινικές «covid», την αίθουσα υποδοχής επειγόντων του ΚΥ Μυτιλήνης και των άλλων ΚΥ του νησιού, τα εμβολιαστικά κέντρα του Νοσοκομείου, του ΚΥ Μυτιλήνης και των άλλων ΚΥ, …..
Δεν πρόκειται όμως ποτέ να βγει άκρη όσο αποσιωπώνται από τον «τύπο» τα πραγματικά προβλήματα και προβάλλονται δήθεν προσωπικές αντιπαραθέσεις, όταν δεν υπάρχει κοινή λογική, συνεννόηση και συντονισμός των Μονάδων Υγείας, όταν προέχει η «κομματική γραμμή», δεν εκθέτονται τα προβλήματα αλλά απλώς «διαχειρίζονται» και δεν διεκδικούνται ουσιαστικές λύσεις, όταν η κεντρική πολιτική δεν σκέφτεται την υγεία του πολίτη και τον εργαζόμενο αλλά την εφήμερη μείωση του κρατικού κόστους εφαρμόζοντας ψυχρά τις προεκλογικές εξαγγελίες συρρίκνωσης των δημόσιων δομών που τις βαπτίζει «εξορθολογισμό» του υγειονομικού χάρτη της χώρας, υπέρ φυσικά των ιδιωτικών δαπανών και συμφερόντων.
Δεν πρόκειται να υπάρξει καμιά βελτίωση των δημόσιων δωρεάν υπηρεσιών υγείας για τον πολίτη αν δεν γίνουν, εκτός βέβαια από ποιοτικές αλλαγές, και νέες προσλήψεις. Εμείς, σε αντίθεση με τον Πρωθυπουργό που «έχει κουραστεί να το ακούει», δεν θα σταματήσουμε να το φωνάζουμε και να διεκδικούμε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης και για μας και για άλλους εργαζόμενους, όπως οι πυροσβέστες που τόσο τραγικά αποκαλύπτεται η έλλειψή τους.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΙΑΤΡΩΝ ΛΕΣΒΟΥ
