Συνένωση Γενικής Γραμματείας Αιγαίου με την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου – Αντιδράσεις εργαζομένων
Με ιδιαίτερη έκπληξη ακούσαμε δια στόματος του Υπουργού Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής κου Θεόδωρου Δρίτσα από το βήμα της βουλής κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων, να αναφέρεται στην «Αναβάθμιση της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, για τη δημιουργία ενός ισχυρού διοικητικού φορέα με την απαιτούμενη δομή και τους αναγκαίους πόρους, για την πλήρη εφαρμογή της Ρήτρας Νησιωτικότητας και εν γένει της Νησιωτικής Πολιτικής με συγχώνευση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου.». Προφανώς και θα περιμένουμε ως εργαζόμενοι στο νησιωτικό χώρο, να δούμε εν τοις πράγμασι τη ρήτρα Νησιωτικότητας και τη νησιωτική πολιτική σε όλους τους τομείς της ζωής των νησιωτών.
Κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων ωστόσο δεν έγινε ουδεμία νύξη για τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, ούτε από τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης κο Βερναρδάκη, ούτε βέβαια από τον Υπουργό κο Κουρουμπλή πλην την αναφορά που έκανε ο κος Θ. Δρίτσας για τις σκέψεις του Υπουργείου Ναυτιλίας σχετικά με τη συνένωση της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής!!!
Σύμφωνα με τα όσα γνωρίζαμε από την προηγούμενη κυβέρνηση του Ιανουαρίου 2015-Σεπτεμβρίου 2015 και τότε οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις είχαν την «τιμητική» τους με αντιφατικές δηλώσεις περί κατάργησής τους ή κατακερματισμού τους από επτά σε δεκατρείς με έδρα τις έδρες των αιρετών περιφερειών, για να φτάσουμε τελικά στην νομοθέτηση για την δημιουργία επτά θέσεων «Συντονιστή» των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων σε αντικατάσταση των επτά θέσεων των διορισμένων Γενικών Γραμματέων (άρθρο 28 του ν. 4325/2015) καθώς και στην από 27-7-2015 κατάθεση στη βουλή του σχεδίου νόμου για τον ελεγκτή νομιμότητας των αποφάσεων των ΟΤΑ.
Πέραν τούτων ουδέν νεότερον, πλην της αναφοράς του κου Θ. Δρίτσα που παραπάνω αναφέρουμε κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων.
Από πού προέκυψε ωστόσο αυτή η πρόταση για «συνένωση» των δύο εντελώς διαφορετικών δομών της δημόσιας διοίκησης;
Η πρόταση αυτή έγινε από το σύλλογο εργαζομένων της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου προς τον τότε υπουργό εσωτερικών κο Ν. Βούτση και στο υπουργό Ναυτιλίας κο Θ. Δρίτσα. Μια εισήγηση – πρόταση που βασιζόταν σε μη πραγματικά οικονομικά και διοικητικά στοιχεία, σχετικά με το κόστος ενοικίων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και στην έλλειψη αντικειμένου της Γ.Γ. Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής.
Με ομόφωνη απόφαση της γενικής μας συνέλευσης, είχαμε απορρίψει την πρόταση του συλλόγου εργαζομένων της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το αντικείμενο των δύο δομών δεν είναι συμβατό αφενός διότι οι αρμοδιότητες των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων όπως αυτές οριοθετούνταν από το ν. 3852/2010 δεν μπορούν να συγχωνευθούν σε άλλη δομή, αφετέρου διότι οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και οι αρμοδιότητες τους δεν είναι γεωγραφικές αλλά θεματικές – περιφερειακές αρμοδιότητες των υπουργείων. Η σύσταση των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων έγινε για να αναλάβουν βασικές αρμοδιότητες των Περιφερειών, μετά την καθιέρωση των τελευταίων ως αυτοδιοικούμενων οργανισμών. Πρόκειται για αρμοδιότητες που, είτε λόγω των διατάξεων του Συντάγματος είτε λόγω του χαρακτήρα τους, αποφασίστηκε να μην περάσουν στην τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά να παραμείνουν στην ευθύνη του κράτους. Ειδικότερα, οι Δασικές υπηρεσίες, οι υπηρεσίες αγροτικής ανάπτυξης, οι υπηρεσίες μετανάστευσης-πολιτογράφησης, οι υπηρεσίες υδάτων, οι υπηρεσίες τεχνικού ελέγχου ποιότητας δημοσίων έργων και υλικών, οι υπηρεσίες φυσικών πόρων, οι υπηρεσίες ΠΕΧΩ, οι υπηρεσίες ελέγχου νομιμότητας των αποφάσεων ΟΤΑ Α΄ και Β΄ βαθμού κοκ δηλαδή κατεξοχήν ελεγκτικές ως προς την εφαρμογή των αποφάσεων της νομοθετικής εξουσίας, δεν μπορούν να έχουν γεωγραφική αναφορά και γεωγραφική εποπτεία και να είναι υπό τον έλεγχο μιας γεωγραφικής Γενικής Γραμματείας, για ευνόητους και πασιφανείς λόγους, ούτε βέβαια της αυτοδιοίκησης.
Οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις επτά στο σύνολό τους (Α.Δ.- Αττικής –Μακεδονίας Θράκης –Ηπείρου Δυτικής Μακεδονίας- Θεσσαλίας Στερεάς Ελλάδας-Πελοποννήσου Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου – Αιγαίου και Κρήτης) ή θα ενσωματωθούν στα θεματικά υπουργεία ή θα πρέπει να παραμείνουν ως ανεξάρτητες δομές της δημόσιας διοίκησης όπως όριζε άλλωστε και ο ιδρυτικός τους νόμος. Είναι ασύμβατο για μια σύγχρονη δημόσια διοίκηση να εκχωρηθούν κρατικές – θεματικές αρμοδιότητες σε γεωγραφικές δομές της δημόσιας διοίκησης. Δεν μπορεί να μεταφερθούν αρμοδιότητες όπως αυτές που εκ του συντάγματος και του νόμου ανήκουν στο κράτος και στις Α.Δ. και που παραπάνω αναφέρουμε, επιλεκτικά σε μια γεωγραφική δομή ενώ οι υπόλοιπες έξι Α.Δ. θα υπάγονται στα θεματικά υπουργεία και στο Υπουργείο Εσωτερικών. Είναι προφανές εξάλλου ότι ούτε το συνταγματικό, ούτε το νομικό πλαίσιο μπορεί να λειτουργεί κατά το δοκούν και με λογικές που απορρέουν από τη βούληση και τις προθέσεις του κάθε υπουργού για το υπουργείο του όπως γινόταν τα τελευταία σαράντα χρόνια χαράσσοντας έτσι τις δομές της Δημόσιας Διοίκησης.
Οι όποιες αλλαγές στη δημόσια διοίκηση θα πρέπει να γίνονται με ιδιαίτερη προσοχή και όχι προσπαθώντας ο κάθε υπουργός να εξυπηρετήσει τις «ανάγκες» του υπουργείου του. Προφανώς και πρόκειται για μια ατυχής πρόταση του κου Θ. Δρίτσα που δεν συνδέεται σε καμιά περίπτωση με οποιαδήποτε λογική συγκρότησης μιας σύγχρονης δημόσιας διοίκησης που θα είναι στην υπηρεσία των πολιτών.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΑΙΓΑΙΟΥ (ΠΕΡΙΟΧΗ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ)
