Αγαπάμε τον συνάνθρωπο στη στεριά, στη θάλασσα τον πνίγουμε
Γράφει ο Δημήτρης Χρήστου *
Την περασμένη εβδομάδα ψηφίστηκε ο νέος νόμος του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Ν. Μηταράκη, που περιλάμβανε μεταξύ άλλων μια διάταξη η οποία ποινικοποιεί τη διάσωση στο Αιγαίο, στοχοποιώντας όποια οργάνωση, διασώστη ή πολίτη επιχειρεί να διασώσει πρόσφυγες ή να καταγράψει(!) πώς αντιμετωπίζονται στην περιοχή από το ελληνικό Λιμενικό.
Χρειάζεται να τριπλοτσεκάρεις ότι δεν είναι fake news, καθώς φαίνεται τόσο εξωφρενικό πώς μπορεί μια χώρα της Ε.Ε., και μάλιστα με την ιστορική βαρύτητα της Ελλάδας, να παρουσιάζει μια φασιστικού χαρακτήρα διάταξη και την κάνει, μέσω της αγέλης των βουλευτών της, νόμο.
Δηλαδή εάν ένας ψαράς από τη Λέσβο συναντήσει τρία παιδάκια σε μια μισοβυθισμένη βάρκα, αν υπακούσει στα διδάγματα του χριστιανικού ουμανισμού, θα κριθεί παράνομος και θα τιμωρηθεί; Και γιατί απαγορεύεται η καταγραφή των δράσεων του Λιμενικού όταν αντιμετωπίζει πρόσφυγες στη θάλασσα;
Ο Ιάσονας Αποστολόπουλος δεν φάνηκε να εκπλήσσεται από αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία. Εξάλλου, έπεσε ο ίδιος θύμα των ίδιων πολιτικών πολύ πρόσφατα, με την ακύρωση της παρασημοφόρησής του από τη φοβισμένη Πρόεδρο της Δημοκρατίας!
«Είναι στην πραγματικότητα η ίδια λογική. Ακύρωσαν την παρασημοφόρηση ενός διασώστη γιατί έκανε κριτική στο Λιμενικό. Δεν θέλουν μάρτυρες των ενεργειών τους. Θέλουν ασφυκτικό έλεγχο όλων των οργανώσεων που επιχειρούν σε θάλασσα και στεριά. Όλοι οι πρόσφυγες που έχουν βιώσει επαναπροωθήσεις λένε ότι η πρώτη κίνηση που κάνουν οι άνδρες του Λιμενικού είναι να τους πάρουν κινητά και κάμερες ώστε να εξαφανίσουν κάθε στοιχείο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον τους. Οι επιχειρήσεις είναι σχεδιασμένες να μείνουν κρυφές γιατί γίνονται απίστευτες παρανομίες» λέει ο Ι. Αποστολόπουλος, που υποστηρίζει πως ο νόμος έρχεται σε συνέχεια μιας σειράς ενεργειών προς αυτή την κατεύθυνση.
Επιβεβαιώνοντας τις καταγγελίες του Ιάσονα Αποστολόπουλου, ο δικηγόρος Δημήτρης Χούλης από τη Σάμο σε συνέντευξή του στο tvxs κατήγγειλε ότι «οι άνδρες του Λιμενικού εξαφανίζουν κάθε λίγο πρόσφυγες αφού προηγουμένως τους έχουν ληστέψει πορτοφόλια και κινητά και τους έχουν ξυλοκοπήσει. Έχουμε δεκάδες αποδεικτικά στοιχεία και μαρτυρίες στα χέρια μας και γνωρίζουμε ότι κάθε βάρκα κουβαλάει 6.000 ευρώ. Είναι οι οικονομίες τους. Οι ένστολοι λειτουργούν σαν ληστές του κοινού Ποινικού Δικαίου».
Και αντί μια δημοκρατική Πολιτεία να δηλώσει σοκαρισμένη και έτοιμη να εξετάσει όσα καταγγέλλονται, απάντησε με νόμο που απαγορεύει τη διάσωση και την καταγραφή των δράσεων του Λιμενικού. Δηλαδή ομολογεί ότι πράγματι αυτά συμβαίνουν και θα επιτρέψει να συμβαίνουν. Ότι υπάρχουν στο Λιμενικό, με την άδειά τους, ληστές και φονιάδες!
Ουδόλως ανησύχησαν ή ενοχλήθηκαν από το χαστούκι της αρμόδιας επιτρόπου Ντούνια Μιγιάτοβιτς που εγκάλεσε την Ελλάδα για βέβαιη και σκοπούμενη παραβίαση των διεθνών συμβάσεων και συνθηκών με αφορμή τη συγκεκριμένη διάταξη.
Η εικόνα της χώρας στην Ευρώπη δεν τους απασχολεί. Τα ανθρώπινα δικαιώματα τους είναι αδιάφορα. Όσοι νόμοι δεν εξυπηρετούν τα σχέδιά τους καταργούνται. Δεν θα περάσει κουνούπι πρόσφυγα από το Αιγαίο λένε για να ικανοποιήσουν το ακροδεξιό ακροατήριο. Πρώτο μέλημα, η παραπλάνηση και χειραγώγηση της κοινής γνώμης.
Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν οι άρχοντες της ελληνικής Εκκλησίας τιμούσαν τη διδασκαλία του λατρευτού τους θεανθρώπου; Αν δεν κρύβονταν στους ναούς αδιάφοροι για το τι συμβαίνει έξω από αυτούς, σχεδιάζοντας τρόπους να διατηρήσουν και να προστατεύσουν τα έσοδά τους από την ύφεση που προκάλεσε η πανδημία;
Όταν ο Ιησούς είπε "αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν", εννοούσε μόνο όταν είναι στη στεριά; Αν τον συναντήσεις στη θάλασσα και χρειάζεται ένα χέρι βοηθείας, δεν ισχύει η ρήση;
Η υποκρισία των αρχιερέων που υποδέχονται στους ναούς τους πολιτικούς άρχοντες, τείνουν το χέρι τους για ασπασμό, τους ευλογούν πάντα με την παρουσία φωτογράφων κι ας έχουν αυτοί οι πολιτικοί άρχοντες όλες τις αμαρτίες του κόσμου, χωρίς ποτέ να νιώθουν την ανάγκη να εξομολογηθούν.
Η συνεργασία του σκότους συνεχίζεται. Ο λαός καθηλώνεται στη άγνοια και την παραλυτική υπομονή τής δοκιμασίας για τη μετά θάνατο αιώνια ζωή, ασχέτως αν όλοι αυτοί, οι συνεργαζόμενοι άρχοντες, ουδόλως νοιάζονται για μια ζωή χωρίς εξουσία, σεξ και χρήμα.
* από την εφημερίδα Η ΑΥΓΗ
