Η Ανάσταση των αθώων του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη
«Έτυχε ν' αγρυπνώ σ' όλη μου τη ζωή». Πάνος Θασίτης.
Ανάσταση του πάσχοντος Θεανθρώπου, τηρώντας αδιάλειπτα μια παράδοση που ξεκινάει από τους βράχους του Καυκάσου με τον Προμηθέα Δεσμώτη και τις σπηλιές της Σαμοθράκης με τον Καβείριο Διόνυσο και φτάνει μέχρι τις μέρες μας στο διαβασίδι των αιώνων.
Στο άγγελμα της νίκης, του «θανάτω θάνατον πατήσας» η κοινωνία και ο άνθρωπος παίρνει μια βαθιά μεταφυσική ανάσα και αντιμετωπίζει, πρόσκαιρα έστω, με αισιοδοξία το οντολογικό τρέμουλο που προκαλεί η θέαση του επέκεινα.
Η βαριά ατμόσφαιρα που καταπλακώνει τη χώρα εδώ και χρόνια, το πένθος της κρίσης, ο θρήνος για την εποχή που έφυγε αμετάκλητα και η απουσία ελπίδας για μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή ζωή, είναι ο καμβάς μέσα στον οποίο διαγράφεται η καθημερινότητα εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που δεν μετείχαν καθ' οιονδήποτε τρόπο στο γλεντοκόπι της εποχής της αμεριμνησίας.
Δίπλα στην αιμάσσουσα και σπαρασσόμενη κοινωνία των αντιμαχόμενων μέχρι εσχάτων φατριών των ισχυρών, των συντεχνιών, των αυλοκολάκων και των σφουγγοκωλάριων της εκάστοτε εξουσία, υπάρχει μια άλλη κοινωνία, η κοινωνία των αθώων.
Είναι η κοινωνία εκείνη στην οποία μετέχουν οι αδύναμοι, οι απροστάτευτοι, οι άνθρωποι του μόχθου και του κάματου, της προσπάθειας και της δημιουργίας, εκείνοι που σηκώνουν στους ώμους τους το βάρος του παρόντος και του μέλλοντος του τόπου, μακριά και πέρα από την ιδιοτέλεια, το φθόνο και την απληστία των ισχυρών και των παρατρεχάμενων τους.
Αυτή η κοινωνία των αθώων είναι που υποφέρει πιο πολύ απ' όλους από τις επιπτώσεις της κρίσης.
Αυτή η κοινωνία των αθώων είναι που μάχεται για την επιβίωση από τις πλέον δυσμενείς θέσεις, αφού δεν διαθέτει τα αποθεματικά λίπους και μετρητών που διαθέτουν οι καταφερτζήδες και επιτήδειοι παντός καιρού, καθεστώτος και εποχής.
Αυτή η κοινωνία των αθώων στενάζει από τα άδικα βάρη, τα οποία είναι υποχρεωμένη να καταβάλει προς σωτηρίαν εκείνων που εξακολουθούν να βρίσκονται στο απυρόβλητο του πανίσχυρου πελατειακού κράτους.
Αυτή η κοινωνία των αθώων είναι που την μεταχειρίζονται ως υποζύγιο για τη μεταφορά του σταυρού του μαρτυρίου, εντελώς ανυπεράσπιστοι απέναντι στην αυθαιρεσία των ισχυρών, της εξουσίας και των συντεχνιών.
Αυτή η κοινωνία των αθώων είναι το άλλοθι που επικαλούνται οι διεφθαρμένοι έμποροι των ελπίδων και των προσδοκιών, για να αυγατίσουν το κεφάλαιο τους και να καρπωθούν το ιστορικό τους κέρδος.
Αυτή η κοινωνία των αθώων, αγόγγυστα περιμένει τη δική της Ανάσταση. Την Ανάσταση της ελπίδας, την Ανάσταση της λύτρωσης, την Ανάσταση της ίδιας της ζωής.
Αυτής της κοινωνίας των αθώων την Ανάσταση προσδοκώ κι εγώ.
Lesvosnews.net
Δεκάδες ευχές και σε τοπικό επίπεδο απο πολιτικά πρόσωπα, κόμματα, φορείς, οργανώσεις κτλ
Κλασικές ευχές που με τα σημερινά δεδομένα μόνο ως υποκρισία μπορούν να θεωρηθούν.
Δεν μπορούν άνθρωποι που στην καθημερινότητά τους διατελούν ως φυλαχτά δομών που οδηγούν στην εξαθλίωση των συνανθρώπων τους να διαλαλούν τώρα το μήνυμα της ανάστασης.
Δεν μπορούν εκπρόσωποι φορέων και οργανισμών που στην καθημερινότητα τους είναι βουτηγμένοι στο μίζερο εγωισμό τους να μιλάνε για το μεγαλείο του Θείου δράματος.
Η ανάσταση - αν κάποτε έρθει και αν υπάρχει - θα είναι η ανάσταση των Ανθρώπων που πιστεύουν ότι η λύτρωση δεν είναι κάτι που θα έρθει σε μια άλλη ζωή αλλά στο τώρα!
Γιατί ρε γαμώτο την ανάσταση θα την κάνεις με σάρκα και αίμα.
Χρόνια Πολλά σε όλους.
