ΕΔΩ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΦΡΕΣΚΑ ΨΑΡΙΑ
γράφει ο Στρατής Νικολάου
Μια φορά κι έναν καιρό ο Κασσελάκης σκέφτηκε να καθετοποιήσει την επιχείρηση με τα αστακοκάραβά του και έτσι άνοιξε ένα ψαράδικο για να πουλά τα ψάρια και τους αστακούς που πιάνει. Αφού έφτιαξε το μαγαζί πήρε μια σκάλα κι έγραψε πάνω από την είσοδό του. ΕΔΩ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΦΡΕΣΚΑ ΨΑΡΙΑ. Μετά κατέβηκε από τη σκάλα και έμεινε να κοιτάζει την πινακίδα μήπως ήθελε διόρθωση. Εκείνη την στιγμή πέρναγε ο Χότζας από μπροστά του, οπότε τον ρωτάει δείχνοντάς την με το χέρι του.
- Πως την βλέπεις Χότζα μου καλή είναι;
Την κοιτάζει ο Χότζας και του απαντά.
- Καλή είναι αλλά χρειάζεται μια διόρθωση.
-Τι διόρθωση Χότζα μου; Ρωτά ο Στέφανος.
- Το μαγαζί φαίνεται, τα τελάρα φαίνονται, τα ψάρια φαίνονται, όλα είναι εδώ κι αφού είναι εδώ δεν είναι αλλού, άρα το ΕΔΩ στην πινακίδα είναι πλεονασμός. Πρέπει να το σβήσεις.
- Δίκιο έχεις Χότζα μου, λέει ο Στέφανος. Κι έτσι σβήνει το ΕΔΩ.
Έπειτα ξαναρωτά τον Χότζα. Τώρα πως σου φαίνεται, είναι καλή;
- Τώρα που την κοιτάζω του λέει ο Χότζας και το ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ νομίζω ότι πρέπει να το σβήσεις.
- Τι λες βρε Χότζα μου; Θα δίνω τα ψάρια και τους αστακούς που πιάνω τζάμπα;
- Όχι βέβαια, απαντά ο Χότζας. Αλλά όλοι ξέρουν ότι τα ψάρια στα ψαράδικα πωλούνται και δεν δίνονται τζάμπα. Άρα είναι πλεονασμός να το γράφεις.
- Πως δεν το είχα σκεφτεί, λέει ο Στέφανος και για μια ακόμα φορά ανέβηκε στη πάνω στη σκάλα κι έκανε την διόρθωση. Η πινακίδα πια έγραφε ΦΡΕΣΚΑ ΨΑΡΙΑ.
- Ε, τώρα Χότζα μου τελειώσαμε. Κάνε λιγάκι πιο πέρα να μαζέψω τη σκάλα.
- Περίμενε του λέει ο Χότζας. Νομίζω ότι πρέπει να σβήσεις και τη λέξη ΦΡΕΣΚΑ. Αν τα ψάρια σου είναι πράγματι φρέσκα γιατί το γράφεις; Υπερτονίζοντάς το δημιουργείς εύλογες υποψίες στον υποψήφιο πελάτη ότι μπορεί να μην είναι φρέσκα. Σβήστο καλύτερα να μην μπερδεύεις τον κόσμο.
Εδώ ο Στέφανος το σκέφτηκε πολύ το πράγμα αλλά στο τέλος το βρήκε σωστό κι έτσι ανέβηκε στην σκάλα και έσβησε τη λέξη ΦΡΕΣΚΑ.
Η πινακίδα τώρα έγραφε με μεγάλα γράμματα σκέτο ΨΑΡΙΑ.
Την κοίταξε ο Στέφανος γεμάτος ικανοποίηση και μετά γυρίζει και λέει στον Χότζα που στεκόταν ακόμα δίπλα του.
- Άντε Χότζα τελειώσαμε. Πήγαινε τώρα στο καλό να μαζέψω την σκάλα.
- Μια στιγμή του λέει ο Χότζας, με ένα πονηρό χαμόγελο. Τώρα που κοιτάζω την πινακίδα η γνώμη μου είναι πως και τη λέξη ΨΑΡΙΑ πρέπει να τη σβήσεις.
- Τι λες βρε Χότζα μου, σου έστριψε; Δεν πρέπει να διαβάζουν οι περαστικοί τι έχει μέσα το μαγαζί;
- ¨Οχι δεν χρειάζεται, απαντά ο Χότζας, γιατί έτσι όπως το κάνατε βρωμάει από διακόσια μέτρα μακριά κι έτσι όλοι ξέρουν τι έχει μέσα!
