Γράφει ο Αχιλλέας Πεκλάρης
Είναι αυτό που πάντα όλοι αναρωτιόμασταν: Τί θα συμβεί αν ένα αυθεντικά Αριστερό κόμμα (όπως ήταν ο Συριζα πριν το '15) εκλεγεί κυβέρνηση σε μια χώρα; Θα μπορέσει στ' αλήθεια να εφαρμόσει αυτά που πιστεύει; Ή μήπως η Αριστερά σήμερα μπορεί να λειτουργήσει μόνο ως ο γνωστός "μοχλός πίεσης των αδύναμων" από τη θέση της αντιπολίτευσης;
Η απάντηση, που πλέον την μάθαμε, είναι ξεκάθαρα "όχι". Δεν μπορεί. Ας μην γελιόμαστε. Ειδικά εν έτει 2019, όπου ο νεοφιλελευθερισμός ελέγχει σχεδόν τα πάντα. Και ακόμα ειδικότερα, αν η χώρα για την οποία μιλάμε είναι η υπό κατάρρευση, καταχρεωμένη, στοχοποιημένη και υπό διεθνή επιτήρηση Ελλάδα, ως μέλος μιας ακραία νεοφιλελεύθερης Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αδύνατον.
Ο Σύριζα, μη έχοντας άλλη επιλογή, εξαναγκάστηκε από τη σκληρή πραγματικότητα να κάνει αυτά ακριβώς που έβριζε. Ο Τσίπρας αναγκάστηκε να βγει ψεύτης, άλλα να λέει πριν κι άλλα μετά. Προφανώς, δεν ειπχΚαι βέβαια αυτό έπληξε καίρια την πολιτική φύση του, την εικόνα του και τη σχέση του με την εκλογική του βάση, με αποτέλεσμα τη χθεσινή μεγάλη ήττα.
Συμπέρασμα: Αν η Αριστερά θέλει να ξανακυβερνήσει, στην Ελλάδα ή αλλού στη Δύση (με τους παρόντες διεθνείς πολιτικούς συσχετισμούς δυνάμεων) και να έχει συνέπεια λόγων και πράξεων, θα πρέπει να μετεξελιχθεί σε Σοσιαλδημοκρατία, η οποία είναι συμβατή με την ΕΕ και τον διεθνή περίγυρο. Αλλιώς, αν επιλέξει να παραμείνει αυθεντική Αριστερά, τότε η θέση της είναι στην αντιπολίτευση, που κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό.
Ο Σύριζα προσπάθησε να το κάνει αυτό, με την Προοδευτική Συμμαχία, αλλά υπό αυτές τις δύσκολες συνθήκες και "εν κινήσει", το εγχείρημα έδειχνε (και ήταν) σαν μια ρηχή προχειρότητα, αυτό που χαρακτηρίστηκε ως "κόμμα σουπερ μάρκετ". Και γι' αυτό δεν έφερε αποτέλεσμα σε επίπεδο εκλογών: Δεν ήταν αληθινό, δεν είχε πολιτικό βάθος.
Τώρα, απομένει να δούμε τί γνώμη έχει γι' αυτό η ηγεσία και ο κόσμος της Αριστεράς, που είναι ο εκλογικός κορμός του Σύριζα. Και επίσης τί γνώμη έχουν οι ήδη συνεργαζόμενες με αυτόν δυνάμεις, Σοσιαλδημοκράτες, κεντρώοι, ελαφροδεξιοί και άλλοι. Θέλουμε να μετεξελιχθούμε σε Σοσιαλδημοκράτες ή θέλουμε να παραμείνουμε πιστοί στην Αριστερά; Το δίλημμα είναι ξεκάθαρο.
Η κουβέντα αυτή θα έχει πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Και είναι κρίμα που δεν υπάρχει πολύς χρόνος για να γίνει αναλυτικά και πρέπει να γίνει γρήγορα. Διότι το αποτέλεσμά της το περιμένει με αγωνία ένα απροσδόκητα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας: Ένας στους τρεις πολίτες. Και αυτά είναι τα καλά νέα.
Η γνώμη μου: Είτε ως κυβέρνηση με Σοσιαλδημοκρατικό ύφος, είτε ως αυθεντική δυναμική αντιπολίτευση, ο ρόλος της Αριστεράς στην Ελλάδα είναι κρίσιμος σ' αυτόν τον μαύρο διεθνή περίγυρο, είναι όρος επιβίωσης για τους αδύναμους. Και τα δύο θα είχαν νόημα. Ό,τι πουν οι περισσότεροι.
Αυτό που δεν έχει κανένα νόημα είναι η ασάφεια, η κλάψα, η αναποφασιστικότητα και η αδράνεια.
Δεν υπάρχει χρόνος, ούτε πολλή υπομονή.
Η απόφαση αυτή πρέπει να ληφθεί άμεσα, για το καλό της κοινωνίας.
