yle="text-align: justify;">Γράφει ο Μανώλης Αρμενάκας *
Επί τη ευκαιρία της θέσης σε διαβούλευση του νομοσχεδίου περί της τροποποίησης του «Καλλικράτη» στη Λέσβο και την Κέρκυρα, για να διορθωθεί το «λάθος» Ραγκούση, θα πρέπει να ειπωθούν δυο λόγια από τους παθόντες. Και παθόντες είμαστε εμείς οι Λέσβιοι και κυρίως οι κάτοικοι της περιφέρειας της Λέσβου, οι οποίοι νιώθουμε καθημερινά στο πετσί μας το ανεφάρμοστο αποκύημα της νοσηρής φαντασίας του τέως Υπουργού Εσωτερικών, κ. Ραγκούση, του δόγματος «κάθε νησί και δήμος», στη Λέσβο. Να ξαναπούμε άλλη μια φορά αυτά που λέμε εδώ και τρία χρόνια.
Ο νόμος «Καλλικράτη» στη Λέσβο, συνεπικουρούμενος τα μέγιστα και από την υπάρχουσα δημοτική αρχή, βοήθησε στο να γίνουμε πρόσφυγες στον τόπο μας.
Υπάλληλοι καθημερινά διανύουν εκατοντάδες χιλιόμετρα στη δύσκολη άσφαλτο της Λέσβου, ξοδεύοντας τα χρήματά τους σε πετρέλαιο αντί για την οικογένειά τους, για να μαζέψουν σκουπίδια σε άλλες περιοχές από αυτές που μάζευαν μέχρι χτες. Δημοτικοί υπάλληλοι μετακόμισαν είτε μόνοι τους είτε με τις οικογένειές τους για να συνδράμουν τις υπηρεσίες της Μυτιλήνης.
Άραγε, που είναι η πολυδιαφημισμένη «ηλεκτρονική διακυβέρνηση»; Γραφεία, υπολογιστές, καρέκλες μετακομίζουν εδώ και τρία χρόνια ανά τη Λέσβο.
Ο τοπικός πληθυσμός μαραζώνει, η περιφερειακή οικονομία μαραζώνει και η πόλη της Μυτιλήνης, όπου συγκεντρώνονται πλέον τα πάντα και ολόκληρη η ζωή μας, ασθμαίνει, «ζορίζεται» να εξυπηρετήσει τις ορδές των «επαρχιωτών» από το Μεσότοπο, το Πλωμάρι, την Πέτρα κ.λπ.. Οι εν Αθήναις εμπνευστές τής προς το χείρον μετάπτωσης της ζωής μας είναι γνωστοί και λέγονται Παπανδρέου, Ραγκούσης και Ντόλιος.
Οι υποστηρικτές τους στη Λέσβο, επίσης γνωστοί, Σηφουνάκης και Βογιατζής, οι οποίοι στήριξαν από τις τότε θέσεις τους και με δημόσιες δηλώσεις τους το έκτρωμα και την καταστροφή της περιφέρειας της Λέσβου.
Με τον πρώτο έτυχε να έχουμε και προσωπική επαφή στο Υπουργείο Οικονομικών, όπου με αποστροφή στο αίτημα των Πλωμαριτών να συναντήσουν τον τότε υπουργό Εσωτερικών και να παρακαλέσουμε για την αλλαγή του «Καλλικράτη», όχι μόνο έστριψε να φύγει, αλλά είπε, βλέποντας σαν ο Γολιάθ το Δαυίδ:
«Κύριε Αρμενάκα, δε γίνονται αυτά, υπάρχει το προηγούμενο της Κέρκυρας.» Αυτά για την ιστορία, για να ξέρουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε.
Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες από τις πρώτες εκλογές τού 2012 και κατά την επίσκεψη του Πάνου Καμμένου στη Λέσβο και στο Πλωμάρι, τονίσαμε την ανάγκη αλλαγής του «Καλλικράτη» και αγωνιστήκαμε επανειλημμένα διά του βουλευτή επικρατείας του Κινήματος κ. Τέρενς Κουίκ για να κρατήσουμε αναμμένη τη φλόγα και να πιέσουμε όσο μπορούσαμε τους συναρμόδιους Υπουργούς. Οι λοιποί βουλευτές του νησιού, συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, σίγησαν εκκωφαντικά.
Επειδή δε συνηθίζω να κρύβομαι, ούτε είμαι πολιτικός καριέρας, οφείλω να αναγνωρίσω δημοσίως ότι ο νυν Υπουργός Δικαιοσύνης είχε το σθένος και τη δύναμη (και τούτο είναι εμφανές από το διαχωρισμό των προτεινόμενων δήμων) να ζητήσει και να πετύχει την κατάθεση νομοσχεδίου για την αλλαγή του «Καλλικράτη» στο νησί μας με τη δημιουργία τεσσάρων «σοφά» σχεδιασμένων δήμων, και ως προς τη χωροταξία και ως προς την ονομασία και ως προς την έδρα και ως προς την επιχειρησιακή τους δυνατότητα.
Διαχωρισμός σε ομοιογενείς γεωγραφικές περιοχές, πληθυσμιακές ομάδες, οικονομικές ενότητες και οντότητες, με δυνατότητες οικονομικής αυτοτέλειας και σίγουρης ανάπτυξης, εάν μάλιστα γίνουν και μερικά έργα, όπως οι πύλες εισόδου, και βελτιωθεί το οδικό δίκτυο.
Πέραν του ότι είμαι απολύτως σύμφωνος με το διαχωρισμό ακόμη και του δήμου της περιοχής που ζω, ήτοι του προς σύσταση Δήμου Ολύμπου, και ως προς την ονομασία και το γεωγραφικό διαχωρισμό, αφού έτσι είναι βέβαιον ότι θα αποσυμφορηθεί η πρωτεύουσα και θα δημιουργηθεί ένας νέος πόλος για τον ομοιογενή σε όλες τις εκφάνσεις του πληθυσμό της νοτίου Λέσβου.
Οι κάτοικοι της Αγιάσου σε 20 λεπτά και οι κάτοικοι της Γέρας σε 15 λεπτά θα τυγχάνουν εξυπηρετήσεως σε όλες τις υπηρεσίες της έδρας του Δήμου, ή ακόμη και στον τόπο τους, γιατί είναι βέβαιο ότι κάποιες υπηρεσίες θα υπάρχουν οπωσδήποτε και σε αυτές τις Δημοτικές Κοινότητες.
Φανταστείτε το τουριστικό τρίγωνο Αγιάσου – Βατερών – Αγίου Ισιδώρου σε συνδυασμό με μια πύλη εισόδου.
Εάν μάλιστα βρεθεί και ένας μη συγκεντρωτικός δήμαρχος, με οξυδέρκεια και όραμα, και δώσει εξουσία και «χουτζιρέ» στους γεωγραφικούς αντιδημάρχους, τότε η πρόοδος είναι βέβαιη. Αλλά όποιος και να ήταν ο διαχωρισμός, θα τον κάναμε με ενθουσιασμό δεκτό. Νέα οράματα για τη ζωή μας και τα παιδιά μας ήδη μας κατακλύζουν.
Όμως δυστυχώς οι Κασσάνδρες, οι αθεόφοβοι που υποστήριξαν τον ένα Δήμο, επανέρχονται έπειτα από τρία χρόνια απραξίας για να διχάσουν τον κόσμο. Με ψευτοδιλήμματα τύπου «ο κόλπος της Γέρας πρέπει να διοικείται από ένα δήμο», σε λίγο θα μας πουν ότι και ο αχανής Κόλπος Καλλονής πρέπει να διοικείται από ένα δήμο, άρα και ολόκληρη η Λέσβος πρέπει να είναι ένας δήμος. Άραγε πήγαν στο Σκόπελο να δουν τι ώρα κλείνουν τα μαγαζιά, ρώτησαν τους Γεραγώτες όταν περιμένουν στην ουρά στη Μυτιλήνη να εξυπηρετηθούν;
Είναι προφανές ότι θέλουν να δημιουργήσουν διχόνοια μεταξύ των τοπικών κοινωνιών, για να μην περάσει ο νέος νόμος από τη Βουλή και να ευδοκιμήσουν τα προφανή μικροκομματικά συμφέροντα και προσωπικές φιλοδοξίες τους.
Αυτούς λοιπόν που έχουν τη Λέσβο σα βιλαέτι τους, σα χωράφι τους που το μοιράζουν και το ενώνουν όπως θέλουν χωρίς να νοιάζονται γι’ αυτόν που το καλλιεργεί, η λεσβιακή κοινωνία πρέπει να τους βάλει στο περιθώριο, δηλώνοντάς τους ότι φθάνει πια, χορτάσαμε το μεγάλο έργο τους τόσα χρόνια, ας μας αφήσουν να ζήσουμε χωρίς την παρουσία τους και θα τα καταφέρουμε. Μία τελευταία πράξη ζητούμε από αυτούς. Να ψηφίσουν το νομοσχέδιο ως έχει.
*Μανώλης Αρμενάκας. Πολιτευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων στη Λέσβο.
