Tον περασμένο Φεβρουάριο, όταν η Κυβέρνηση έστειλε τα ΜΑΤ σε Χίο και Λέσβο, βγήκε στους δρόμους κάθε καρυδιάς καρύδι. Οι Ματατζήδες κυνηγήθηκαν, προπηλακίστηκαν στη Χίο, κρύφτηκαν μέσα σε στρατόπεδο στη Λέσβο. Μάζεψαν τα κράνη και τις ασπίδες τους και έφυγαν από τα νησιά. Πολλοί έσπευσαν τότε να πανηγυρίσουν και να δουν σε αυτά τα γεγονότα κάποια νίκη του κινήματος που κέρδισε και δεν θα γίνουν κλειστά κέντρα στα νησιά. Ωστόσο, αυτό που και τότε σημειώναμε, ήταν πως αυτοί οι άνθρωποι που έδιωξαν τα ΜΑΤ, μόλις τα ΜΑΤ φύγουν, φουσκωμένοι από την περηφάνια που τους έφερε η νίκη τους, θα στραφούν ενάντια στους πρόσφυγες και ενάντια σε όποιον είναι δίπλα τους. Δεν άργησε να επιβεβαιωθεί αυτό. Λίγες μόνο μέρες μετά είδαμε προπηλακισμούς σε εργαζόμενους, δημοσιογράφους, αλληλέγγυους και πρόσφυγες. Είδαμε τις περίφημες εικόνες του «δε σε γκαστρώσαμε εμείς μωρή καριόλα». Συνεχίζουμε να βλέπουμε την πλειοδοσία μίσους. Στους δρόμους της Μυτιλήνης, σε συζητήσεις με τους κατοίκους, το πιο… ανθρωπιστικό που ακούς είναι να τους πετάξουμε στη θάλασσα. Άλλοι διαγωνίζονται ποιος θα σκεφτεί καλύτερο τρόπο μαζικής εξόντωσης μερικών χιλιάδων κατατρεγμένων: να τους πετάμε καυτό νερό. Όχι, να τους πετάμε καυτό λάδι. Όχι, τσιμέντο στα πόδια και βουρ για το λιμάνι. Μια σφαίρα στο κεφάλι. Όχι, κρέμασμα στα δέντρα, για να μην ξοδεύουμε σφαίρες.
Τους τελευταίους μήνες, στη Λέσβο έχει ξεκινήσει να υπάρχει ένα ιδιότυπο καθεστώς. Η κυβέρνηση και οι τοπικοί άρχοντες έχουν απελευθερώσει δυνάμεις που δεν μπορούν πια να ελέγξουν, γι’ αυτό και οι υπουργοί της προσπαθούν, μάταια, να μαλακώσουν λίγο το λόγο τους. Οι πολιτοφυλακές είναι πια εδραιωμένες. Πολίτες, κάτοικοι του νησιού στήνουν μπλόκα, ζητάνε ταυτότητες και αν δεν τους αρέσουν οι απαντήσεις σου, μπορεί να σου σπάσουν το αυτοκίνητο ή να σε χτυπήσουν. Αυτά γίνονται με την ανοχή της αστυνομίας, η οποία συνήθως βρίσκεται λίγα μέτρα πιο πέρα ή κάνει ότι δεν βλέπει όταν ενημερώνεται για αυτά τα περιστατικά. Στη Λέσβο, μπορεί ο οποιοσδήποτε να σηκώσει την καραμπίνα του και να την στρέψει απέναντι σε πρόσφυγες. Ακόμα κι αν πατήσει τη σκανδάλη δεν θα τιμωρηθεί. Ακόμα και οι λίγες υποθέσεις που φτάνουν στην Εισαγγελία, ποτέ δεν συνοδεύονται από κράτηση. Άνθρωποι που έχουν συλληφθεί για σοβαρότατα αδικήματα την επόμενη κιόλας μέρα είναι ελεύθεροι να συνεχίσουν το έργο τους, περιμένοντας κάποια στιγμή να δικαστούν. Φυσικά και αυτά δεν φτάνουν να απασχολήσουν τα ελληνικά ΜΜΕ. Λίγοι δημοσιογράφοι στη Λέσβο προσπαθούν, αλλά πόσο να αντέξουν; Αν θέλει κανείς να μάθει τι γίνεται σε αυτό το νησί, καλύτερα να παρακολουθήσει κάποιο διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο.
Οι καταγγελίες ότι υπάρχουν φασίστες σε αυτοκίνητα χωρίς πινακίδες οι οποίοι τα βράδια γυρνούν και ξυλοκοπούν όποιον δεν τους μοιάζει πολύ λευκός, δεν έχουν απασχολήσει κανέναν. Το ότι κάθε φορά που η επικαιρότητα το επιβάλλει, πληθαίνουν ξαφνικά στο νησί οι γυμναστηριακοί με τα ξυρισμένα κεφάλια, επίσης δεν έχει γίνει θέμα. Όπως έχουμε ξαναπεί, η Λέσβος έχει γίνει η παιδική χαρά του κάθε φασίστα. Το ερώτημα «ποιος κυβερναει αυτόν τον τόπο», στη Λέσβο έχει απαντηθεί.
Φτάσαμε στο σημείο το κράτος να μην μπορεί να εξασκήσει την ισχύ του. Αυτές τις μέρες, οι υπηρεσίες της Πρώτης Υποδοχής, ο Στρατός, η Αστυνομία, προσπαθούν να λειτουργήσουν εν κρυπτώ. Προβαίνουν σε εργασίες στο πεδίο βολής όπου πρόκειται να εγκατασταθούν προσωρινά οι άστεγοι αιτούντες άσυλο, με άκρα μυστικότητα, μην τυχόν τους πάρουν χαμπάρι οι ντόπιοι. Από το χωριό της Μόριας ακούγονται συνέχεια πυροβολισμοί, μάλλον για εκφοβισμό. Η κινητοποίηση των αστυνομικών δυνάμεων, η αποστολή εκατοντάδων ματατζήδων στο νησί, δεν έχει στόχο φυσικά την επιβολή του νόμου και της τάξης απέναντι σε εκείνους που συστηματικά, εδώ και μήνες, με πρόσχημα την υποτιθέμενη καταστροφή του τόπου τους, προβαίνουν σε κακουργηματικές πράξεις, αλλά όπως είδαμε το βράδυ της Παρασκευής, έχουν στόχο την άγρια καταστολή των προσφύγων και όσων βρίσκονται στο πλάι τους.
Με άλλα λόγια τα ΜΑΤ ήρθαν για να δείρουν τους πρόσφυγες που έμειναν άστεγοι και θέλουν να φύγουν από το νησί, την ώρα που τους κυνηγάνε ένοπλοι, εξαγριωμένοι φασίστες που θέλουν να τους διώξουν από το νησί. Οι ντόπιοι καταριούνται τους πρόσφυγες που έκαψαν τη Μόρια ενώ ήθελαν οι ίδιοι να κάψουν τη Μόρια. Οι μπάτσοι βαράνε αυτούς που θα έπρεπε να προστατεύουν και προστατεύουν αυτούς θα επρεπε να συλλαμβάνουν. Κράτος και παρακράτος κάνει τη δουλειά του με κουπόνια κοινωνικού τουρισμού.
Οι μέρες που περνάμε είναι σοκαριστικές. Αν καταφέρουμε να διατηρήσουμε την ψυχραιμία και τον ανθρωπισμό μας, θα έχουμε καταφέρει να σώσουμε ό,τι σώζεται. Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και συμπαράσταση στους νησιώτες που έχουν καταφέρει να μείνουν άνθρωποι και αυτές τις ώρες προσπαθούν να βρουν τρόπους να βοηθήσουν, να μαζέψουν ρούχα, τρόφιμα και ό,τι άλλο μπορούν για αυτούς που έχουν ανάγκη.
Από την ιστοσελίδα:
http://www.katiousa.gr/
2310net
