Από την Αννούλα Χιονιά
Διαβάζω κάτι τίτλους «Πρωτοφανής επίθεση κατοίκων Λέσβου στο πλοίο Open Arms που διασώζει πρόσφυγες». Ποια «πρωτοφανής επίθεση κατοίκων Λέσβου» παιδιά; Ποια πρωτοφανής; Oι κάτοικοι της Λέσβου, αυτοί οι νυκοκυραίοι που έχτισαν σπίτια και μαγαζιά, αφού έβγαλαν του κόσμου τα λεφτά από τους πρόσφυγες και σήμερα πετάνε πέτρες στο πλοίο open arms δεν είναι κάτι το πρωτοφανές. Είναι κανονικότητα σ' αυτό το νησί που μόλις 300-400 άνθρωποι προσπαθούν με νύχια και με δόντια να σώσουν την αξιοπρέπεια του νησιού και στέκονται αλληλέγγυοι στους πρόσφυγες.
Την προηγούμενη εβδομάδα έτυχε να είμαι εκεί. Έξω από τη Μόρια λοιπόν, την πρώτη μέρα, πήρα το λεωφορείο και δεν είχα εισιτήριο. Μπήκα μέσα και ρώτησα τον οδηγό αν μπορώ να βγάλω εκεί και μου απάντησε να μπω μέσα και να κάτσω. Δεν το έκανε μόνο σε εμένα, το έκανε και σε άλλο κόσμο. Αλλά έπρεπε να μιλάς καθαρά ελληνικά και να μην είσαι σκουρόχρωμος. Από πολύ λευκό κόσμο βλέπετε δεν είχαν ανάγκη το ένα ευρώ του εισιτηρίου, αλλά πέταγαν έξω πρόσφυγες που τους έλειπαν 20 λεπτά για να το αγοράσουν και τους ανάγκαζαν στην ουσία να περπατήσουν χιλιόμετρα ολόκληρα για να φτάσουν στη Μυτιλήνη ή όπου ήθελαν.
Μια κυρία που στέκεται συχνά πυκνά στις πόρτες των λεωφορείων κάνοντας το ρόλο του ελεγκτή, μια άλλη μέρα είπε σε ένα πρόσφυγα «άντε ρε βρωμιάρη που σε λίγο θα μου ζητάς να σε ταίζω». Όταν της ζήτησα το όνομα της για να κάνω αναφορά για ρατσιστική συμπεριφορά, όχι απλώς με έσπρωξε για να με πετάξει έξω και με έβρισε κι εμένα και τους πρόσφυγες, αλλά ο οδηγός έβαλε μπροστά και άρχισε το λεωφορείο να κινείται όσο βρισκόμουν στην ανοιχτή πόρτα επειδή δεν κατέβαινα μέχρι να μου πει το όνομα της. Ούτε που τους ένοιαξε προφανώς ότι θα μπορούσα να πέσω. Κι αυτά μόνο στα λεωφορεία έτσι;
Οι φασίστες του νησιού έχουν μπόλικη ιστορία και στις επιθέσεις κατά αντιφασιστών και στις επιθέσεις κατά των προσφύγων. Μόλις πέρυσι στις 22 Απριλίου αν θυμάμαι καλά, ένα από τα χειρότερα περισταστικά μαζικής βίας στην Ελλάδα, η νύχτα των κρυστάλλων της Λέσβου, το απέδειξε. Μέλη της «Πατριωτική Κίνηση Μυτιλήνης», Χρυσαυγίτες και κάμποσοι Χριστιανοταλιμπάν επιτέθηκαν με μάρμαρα, καδρόνια και κροτίδες σε 150 πρόσφυγες και 100 αλληλέγγυους που διαμαρτύρονταν για τις συνθήκες κράτησης στη Μόρια. Ανάμεσα τους υπήρχαν και μικρα παιδιά. Και δεν ήταν η πρώτη φορά που γίνονται τέτοιες επιθέσεις, απλά είχαν μικρότερη έκταση.
Στην πορεία που έκαναν το προηγούμενο Σάββατο αλληλέγγυοι για τις συνθήκες κράτησης στη Μόρια, ακούγαμε τους μαγαζάτορες να βρίζουν και περαστικούς να λένε «υπομονή με τα σκουπίδια» στους Αστυνομικούς και αντιφασίστες του νησιού τρώνε τις απειλές με το κουτάλι κάθε μέρα.
Αυτοί που βγαίνουν στα κανάλια σήμερα και λένε «εμείς δεν είμαστε ρατσιστές, αλλά έχει φτάσει η κατάσταση στο απροχώρητο», αυτοί που έπαιρναν δέκα ευρώ από κάθε πρόσφυγα για να τον αφήσουν να φορτίσει το κινητό του και πουλούσαν 5 ευρώ το μπουκαλάκι του νερού, αυτοί που όταν οι προσφυγικές ροές ήταν στο πικ τους μετέφεραν τον κόσμο με τα αυτοκίνητα τους υποτίθεται για να τους πάνε στο λιμάνι, και έπαιρναν 50 και 100 ευρώ το κεφάλι για να τους αφήσουν στη μέση του πουθενά, δεν είναι κάτι το πρωτοφανές. Είναι κανονικότητα εκεί πέρα. Οι άνθρωποι της Λέσβου, με εξαίρεση αυτούς τους 300-400 ανθρώπους που ευτυχώς υπάρχουν, ήταν και είναι ρατσιστές. Ήταν και είναι ρατσιστές όταν ξέρουν ότι δεν μπορούν να βγάλουν παράνομα άλλα χρήματα από τους πρόσφυγες. Σε περιπτώσεις δεν μπορούν να τους εκμεταλλευτούν άλλο.
