Κ
αι συ Αλίκη και κάθε Αλίκη...Γράφει ο Αντίλογος.
Η φίλη μου η Αλίκη δεν γουστάρει καθόλου τον Τσίπρα.
«Δεν μιλάει καλά Αγγλικά», μου λέει. Είναι ένα απ’τα επιχειρήματα της εναντίον της κυβέρνησης.
Ένα άλλο είναι :«Γιατι δεν ιδρύονται ιδιωτικά πανεπιστήμια»;
Με ρωτά για την σχέση της κυβέρνησης με τον Μαδούρο. Για τον Κουφοντίνα και τις άδειες του.
«Γιατί δεν πιάνουν τον Ρουβίκωνα»; Απορεί.
Η Αλίκη είναι πολιτικός μηχανικός. Ο άνδρας της ανώτερο στέλεχος επιχειρήσεων. Έχουν δύο παιδάκια. Τα φέρνουν βόλτα μιά χαρά. Ανήκουν στην ανώτερη μεσαία τάξη. Πάντα η Αλίκη ήταν προοδευτική. Ψήφιζε προοδευτικά. Οι αρχές της ήταν προοδευτικές. Τα παιδιά της τα μεγάλωσε ελεύθερα. Όμως τώρα η Αλίκη κολλά. Έχει μπερδευτεί.
«Γιατί μοιράζει επιδόματα» ρωτά.« Να ελαφρύνει τους φόρους που πληρώνει η μεσαία τάξη.
Να ελαφρύνει τους φόρους των επιχειρήσεων. Κι όταν υπάρξει ανάπτυξη μετά θα διαχυθεί σε όλους». Μέσα απ’την Αλίκη, μιλά ο τεχνοκράτης άνδρα της.
Άκου λοιπόν Αλίκη.
Σε ενοχλούν τα Αγγλικά του Τσίπρα. Και τσιμπάς στις βλακείες για τον Μαδούρο. Και μιλάς γιά τις άδειες του Κουφοντίνα. Και γιά τον Ρουβίκωνα. Σαν να είσαι ο Βορίδης!
Όμως πες μου Αλίκη, που είσαι μορφωμένη και ανήκεις στην επάνω μεσαία τάξη. Τι γνώμη έχεις για το κύμα του εθνικισμού, του ρατσισμού και γι αυτούς που φιλοδοξούν να γίνουν η επόμενη κυβέρνηση και το υποθάλπουν, αγκαλιάζοντας το; Δεν σε ενοχλεί; Δεν σε ενοχλεί που η Νέα Δημοκρατία, έχει παραδοθεί στην ακροδεξιά λαϊκιστικη πτέρυγα της;
Δεν σε ενοχλεί που σήμερα ζούμε σ’ενα πολιτικό, ακραία επιθετικό, θέατρο παραλόγου; Μία πολιτική κακοκαιρία, που όσο θυμάμαι τον εαυτό μου δεν ξαναυπήρξε με τέτοια ένταση. Κάτισαν Ωκεανίδα, Ζορμπάς, Σοφία, Αριάδνη, Ραφαήλ, όλα μαζί στο τετράγωνο. Υπάρχει μιά χυδαία, επιθετική, παραπλανητική, επικοινωνιακη πολιτική, που συντονισμένα, προσπαθεί να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα, για να εξυπηρετήσει συμφέροντα ιδιοτελή. Είναι οι μεγάλοι επικοινωνιακοί όμιλοι, που πίσω τους στοιχίζονται τεράστια οικονομικά συμφέροντα.
Προφανώς τόσα χρόνια η δουλειά τους γινόταν μιά χαρά. Αυτό υποθέτω, βλέποντας το πάθος, την εμπάθεια, το μίσος και τον ακραίο τρόπο που αντιπολιτεύονται αυτή την κυβέρνηση. Τους χάλασε την μανέστρα. Έχασαν την δυνατότητα να διαμορφώνουν τις πολιτικές της χώρας, σύμφωνα με την προσωπική τους βούληση και συμφέρον.
Κατά βάση, ότι είναι καλό, για τα δικά τους συμφέροντα, είναι κακό για το δημόσιο συμφέρον. Δηλαδή για εμάς τους υπόλοιπους. Έχασαν την μάσα. Γι αυτό σκυλιάζουν. Χρησιμοποιούν τους ξεπουπουλιασμένους ψιττακούς
της δημοσιογραφίας, που τόσα χρόνια δεν έβγαζαν το παραμικρό κιχ για τα κακώς κείμενα. Με την στάση τους συνέτειναν καθοριστικά και έσπρωξαν την χώρα στην χρεοκοπία. Υπηρέτες των αφεντικών τους.
Όλα αυτά τα καταπίνεις Αλίκη.
Όμως σε ενοχλούν τα Αγγλικά του Τσίπρα.
Κατακρίνεις τα επιδόματα που δίνονται στους φτωχούς ανθρώπους.
Ξέρεις Αλίκη, ο κόσμος πρέπει να ζήσει ΣΗΜΕΡΑ. Από την χρεοκοπία και μετά, (που βέβαια δεν την προκάλεσε ο Τσίπρας, αλλά αυτοί των τεραστίων πανεπιστημίων του εξωτερικού με τα άψογα Αγγλικά), ο κόσμος τα φέρνει βόλτα, πάρα – πάρα πολύ δύσκολα. Είναι ανάγκη να πάρει κάποια επιδόματα για να επιβιώσει. Μιά ανάσα. Η κοινωνία της συνοχής το επιτάσσει.
Όταν περιορίζεται η δυστυχία,νοιώθουμε κι οι υπόλοιποι, καλύτερα. Οι άνθρωποι της κάτω οικονομικής κλίμακας πρέπει να στηρίζονται. Και μακάρι η οικονομία στο μέλλον να πάει τόσο καλά, ώστε να είναι ελάχιστοι, ή και καθόλου, αυτοί που θα χρειάζονται επιδόματα για να επιβιώσουν.
Θέλω να πιστεύω ότι όλος αυτός ο φτωχός κόσμος καταλαβαίνει τι συμβαίνει. Ποιός τον στηρίζει πραγματικά, ποιός του έδωσε πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας, ανεξάρτητα αν είναι ασφαλισμένος ή ανασφάλιστος. Ποιός του πουλά φούμαρα, για πατρίδες που ξεπουλιούνται, σημαίες, σταυρούς και ανιστόρητους μεγαλοιδεατισμούς.
Έχουν το θράσος οι υπεύθυνοι της κατάντιας, να ζητάν και τα ρέστα! Να προκαλούν.
Τα κοράκια του χρήματος και της διαπλοκής, νοιάζονται μόνο για την τσέπη τους, τις off shores και τις μίζες τους. Δεν νοιάζονται για τους φτωχούς ανθρώπους.
Τα συμφέροντα τους είναι διαφορετικά.
Αλίκη σε βαρέθηκα. Τι να σου απαντήσω σ’αυτά που ρωτάς; Αν δεν γουστάρεις τον Τσιπρα, δικαίωμα σου. Όμως ένας πρωθυπουργός δεν κρίνεται απ’το αν τα Αγγλικά του είναι Οξφορδιανα. Ο ρόλος του πρωθυπουργού είναι να μας αντιπροσωπεύει επάξια, να μας σέβεται και να διαχειρίζεται με σεβασμό το δημόσιο χρήμα. Έτσι τα λίγα χρήματα που περισσεύουν, να γίνονται επιδόματα για τους ασθενεστερους οικονομικά πολίτες κι όχι να καταλήγουν στα ταμεία της Ζημενς, της Νοβαρτις και των πολυεθνικών των όπλων. Κι αυτά που γράφω Αλίκη δεν είναι λαϊκισμός όπως ετοιμάζεσαι να με κατηγορήσεις. Είναι η σκληρή πραγματικότητα.
