yle="text-align: justify;">Γράφει η Τζώρτζια Ρασβίτσου
«Θα σπάσει ή δεν θα σπάσει;»
Προεκλογική περίοδος εξόχως ενδιαφέρουσα!
Ειδικά τούτες τις μέρες: «Θα σπάσει ή δεν θα σπάσει… Κι αν τους πούμε ότι δεν θα σπάσει, ενώ θα σπάσει; Και γιατί να μην τους πούμε ότι θα σπάσει, ενώ δεν θα σπάσει;» *
Είτε σπάσει, είτε δεν σπάσει, τούτες οι εκλογές θα είναι διαφορετικές από τις άλλες, αφού το κάθε χωριό, η κάθε κοινότητα θα έχει τον δικό της προϋπολογισμό και οι κάτοικοι των χωριών (και όχι ο Δήμαρχος) θα μπορούν να δώσουν προτεραιότητες και να δρομολογήσουν τα έργα που εκείνοι επιλέγουν και εκείνοι κρίνουν ότι είναι απαραίτητα για τον τόπο στον οποίο ζούν, εργάζονται και μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Η εικόνα πλέον του κάθε χωριού, θα είναι στα χέρια των κατοίκων του. Σε κάθε χωριό, υπάρχουν άνθρωποι ικανοί, με όραμα για τον τόπο τους, που μέχρι τώρα δεν ήθελαν να στρατευτούν κάτω από μια πολιτική παράταξη ή δίπλα σε έναν κομματάρχη Δήμαρχο.
Σήμερα αυτό αλλάζει.
Τα τοπικά συμβούλια δεν θα έχουν εξάρτηση από τον Δήμαρχο, ούτε κομματική, ούτε οικονομική, καθώς θα έχουν τη δική τους χρηματοδότηση. Τα εκλεγμένα τοπικά συμβούλια θα εκλέγουν με τη σειρά τους από τα μέλη τον πρόεδρο του χωριού.
Εύχομαι να δούμε και στο νησί να αναπτύσσονται «έξυπνα» χωριά (με τη χρήση της τεχνολογίας, γεωργία ακριβείας, κυκλική οικονομία, κλπ), «πράσινα» χωριά και να σωθούν από την αδιαφορία (ή την έλλειψη προσοχής) του κάθε Δημάρχου. Ν’ανθίσει επιτέλους η ελληνική επαρχία.
Όσο για κείνους που νοιάζονται τόσο πολύ για το αν «θα σπάσει ή δεν θα σπάσει», έχουν τον λόγο τους: κρατούν τεφτέρια και μετρούν με ποιόν συνδυασμό μπορούν να εκλεγούν! Και αφού έχουν πάρει σβάρνα κάμποσους συνδυασμούς, τώρα δεν μπορούν να πάρουν αποφάσεις.
Γούστο έχει!
* παράφραση από "Το Μεγάλο μας Τσίρκο"
----------------
Η Τζ. Ρασβίτσου είναι συμβολαιογράφος
