Τσαμάκια: Προαναγγελθείσα φωτιά, που θα μπορούσε να είναι η τελευταία

Με αφορμή τη σημερινή πυρκαγιά στα Τσαμάκια

Προαναγγελθείσα φωτιά, που θα μπορούσε να είναι η τελευταία

Από το ΣΤΡΑΤΗ ΜΠΑΛΑΣΚΑ

Στις 22 του περασμένου Μαΐου, πριν δηλαδή τρεις περίπου μήνες με χρονογράφημα μου στα «Νέα της Λέσβου» που αναδημοσιεύτηκαν στο www.lesvosnews.net είχα αναφερθεί στην τραγική κατάσταση που επικρατεί στα Τσαμάκια. Με δηκτικό τρόπο είχα γράψει πως ουδείς ενδιαφέρεται για την κατάσταση που επικρατεί στο ιστορικό άλσος, με πρώτους τους κατά τα άλλα αρμοδίους.
«Τα Τσαμάκια αύριο κιόλας μπορεί να αποτελέσουν παρελθόν για την πόλη» είχα γράψει. Ουδείς έπραξε ότι έπρεπε να πράξει.
Σήμερα 15 Αυγούστου στις 5 περίπου το απόγευμα, η φωτιά που έκαψε ένα τμήμα του ιστορικού άλσους, και έσβησε χάρι στους εθελοντές, την πυροσβεστική υπηρεσία και το ότι δεν φύσαγε, έδειξε ότι η αδιαφορία των αρμοδίων συνεχίζεται.
Και πλέον δυο τινά πρέπει να συμβούν:
Ή το άλσος να το αφήσουμε να καεί για να ξεφορτωθούμε την έγνοια του, ή ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Μυτιλήνης να εξετάσει τη διάπραξη από τους αρμόδιους, του αδικήματος της παράβασης καθήκοντος και όχι μόνο.
Η σημερινή πυρκαγιά στα Τσαμάκια έδειξε πως όσοι φωνάζουμε καιρό τώρα πως η πιθανότητα να καεί το άλσος είναι πολύ μεγάλη, δεν είμαστε «γραφικοί» όπως ίσως κάποιοι αρέσκονται προκειμένου να αποσείσουν από πάνω τους πιθανές έγνοιες.. Το πολύπαθο άλσος της Μυτιλήνης, το οποίο θα μπορούσε να αποτελεί πνεύμονα ζωής και ψυχαγωγίας της πόλης έχει καταντήσει «Σπιναλόγκα» ζώων και ανθρώπων και κανείς δεν νοιάζεται για ετούτο.
Σκουπίδια παντού σε επίπεδο ανοικτής χωματερής και ούτε ένας εργάτης δεν περνά από εκεί μια φορά τη μέρα για μια ώρα, να περισυλλέξει τα όσα ευγενείς Μυτιληνιοί ου μην αλλά και γλεντζέδες μετανάστες, αφήνουν πίσω τους.
Οι όποιοι εθελοντές δεν φτάνουν.
Ξερόχορτα στο μπόι του ανθρώπου μαζί και ξερά δένδρα πεσμένα πολύτιμη καύσιμη δηλαδή ύλης παντού παρέα με μπουκάλια, κουτιά, αποφάγια…
Οι αρμόδιες υπηρεσίες τώρα:
Η δασική υπηρεσία μαθαίνω πως κάνει πείσματα.
Η Περιφέρεια βορείου Αιγαίου δια του αρμοδίου χορικού Αντιπεριφερειάρχη εξέδωσε τη γνωστή εγκύκλιο σύμφωνα με την οποία «καθ’ άπασαν την επικράτειαν» του νησιού απαγορεύεται η κυκλοφορία και κάθε άλλη δραστηριότητα σε δάση και περιαστικά άλση. Επαναλαμβάνω πως πρόκειται για ένα από τα χαρτιά αυτά που εκδίδονται για να εκδίδονται και όχι για να εφαρμοσθούν, δίνουν όμως το δικαίωμα στον εκδότη όταν θα έρθει η κακιά η ώρα να δηλώσει «εγώ τα είχα πει». Ο της συγκεκριμένης περίπτωσης μάλιστα δηλώνων «εγώ τα είχα πει» θέλει να μας σώσει και ως Δήμαρχος της πόλης. Με «εγώ τα είχα πει» όμως κύριε επίδοξε σωτήρα, η πόλη δεν σώζεται…
Περί της Αστυνομίας ούτε κουβέντα. Αυτή όπως έχει αποδειχθεί δεν έρχεται και όταν την καλείς. Πόσο μάλλον από μόνη της για να ελέγξει ένα χώρο που αποτελεί «στόχο».
Όσον αφορά το Δήμο, ασχολείται με το τμήμα κάτω από το δρόμο, την πλαζ δηλαδή. Το τμήμα πάνω από το δρόμο, ο κατά τα άλλα τόπος μαρτυρίου, το σημείο εκτέλεσης τόσων και τόσων πατριωτών από τους ναζί κατακτητές ανερυθρίαστα χώρος εκκένωσης εντέρων και ουροδόχων κύστεων, ικανοποίησης γενετήσιων επιθυμιών, πάρκινγκ κάθε λογής, αγώνων μότο κρος, και η λίστα των όσων εκεί συμβαίνουν δεν έχει τέλος. Για το Δήμο Λέσβου όλα αυτά συμβαίνουν σε έναν τόπο αόρατο!!!.

Ας κουβεντιάσουμε λίγο πολύ σοβαρά για το θέμα. Χωρίς αποκομιδή των σκουπιδιών και με μηδενική αστυνόμευση το άλσος έχει μετατραπεί σε χώρο ανάπτυξης παραβατικών συμπεριφορών που θαρρείς και είναι επιλογή κάποιων να φύγουν από την πόλη και να «κρυφτούν» στα Τσαμάκια.
Από το να τους έχουν σκέφτονται μέσα στην πόλη, ας τους έχουν κρυμμένους στα Τσαμάκια. Έλληνες και ξένους. Μακριά μην τύχει και ασχοληθούμε μαζί τους.
Κι αν η φωτιά στα Τσαμάκια κάψει κι αυτούς θα γλυτώσουμε από αυτούς και μαζί με αυτούς θα ξεφορτωθούμε το βραχνά της διατήρησης του άλσους. Άμα καεί θα γλυτώσουν κάποιοι γκρίνια κάποιων γραφικών σαν και του λόγου μου.
Επειδή το λοιπόν το φιλότιμο βλέπετε είναι είδος που δεν ενδημεί εν τη πόλη τούτη επαναλαμβάνω αυτό που έγραψα στην αρχή.
Κύριε Εισαγγελέα Πρωτοδικών Μυτιλήνης παραβαίνει κανείς το καθήκον του και εγκληματικά αμελεί να κάνει αυτό που πρέπει;