Μυτιλήνη: Ο εισαγγελέας προτείνει την αθώωση και των 16 ακτιβιστών της ΜΚΟ ERCI
Ο εισαγγελέας πρότεινε, το πρωί της Τρίτης, την αθώωση και των 16 μελών και εθελοντών της ΜΚΟ ERCI, που διέσωσε χιλιάδες πρόσφυγες, και για τις δύο κατηγορίες της κατασκοπείας και παροχής πληροφοριών για τη διευκόλυνση εγκληματικής οργάνωσης.
Χθες ήταν μέρα απομυθοποίησης του κατηγορητηρίου και επιστροφής στην πραγματικότητα της Λέσβου, των ημερών εκείνων που σημάδεψαν για πάντα την ιστορία του νησιού.
Μια δικάσιμος που, όπως όλα δείχνουν, φέρνει πιο κοντά στην αθώωση τους κατηγορούμενους, αφού για ακόμα μία φορά αναδείχτηκε ο υπερβάλλων ζήλος των διωκτικών αρχών που θέλησαν μέσω μιας έωλης δικογραφίας να καταδείξουν τη χρήση εργαλείων διάσωσης, όπως ασυρμάτων, διαδικτυακών εφαρμογών επικοινωνίας, και την κατοχή μέσων διόπτευσης, όπως τα κιάλια, σε κατασκοπευτικά εργαλεία.
Μια δικογραφία που ακόμη και οι ίδιοι οι μάρτυρες κατηγορίας -ένστολοι αξιωματικοί των σωμάτων ασφαλείας- αδυνατούν να στηρίξουν, σε σημείο χθες δύο από αυτούς -επί συνόλου τεσσάρων- να αποφύγουν την παρουσία τους στο δικαστήριο.
Ο ένας εξ αυτών, ο άνθρωπος που είχε αναλάβει τον συντονισμό μεταξύ εθελοντών, Λιμενικού και FRONTEX, δήλωσε απουσία λόγω υποχρεωτικής παρουσίας του σε αποστολή στο εξωτερικό, ενώ και ο δεύτερος, τότε λιμενάρχης Λέσβου και πλέον απόμαχος, δήλωσε απρόθυμος να εμφανιστεί αφού έχει συνταξιοδοτηθεί. Ετσι θέση στο βήμα πήραν αρχικά οι μάρτυρες υπεράσπισης με κύριο μάρτυρα, όπως αποδείχτηκε, τον Ιάσονα Αποστολόπουλο.
Ο γνωστός διασώστης, με παρουσία στη Λέσβο το ίδιο χρονικό διάστημα, εξήγησε στους δικαστές τον ρόλο και τις αρμοδιότητες των τότε συναδέλφων του, αποδομώντας πλήρως τους μύθους του κατηγορητηρίου και της δικογραφίας, ειδικότερα τα όσα αφορούν τη συνακρόαση συχνοτήτων με το Λιμενικό.
«Η χρήση των καναλιών 16 και 12 των VHF είναι δημόσια και επιβάλλεται στα σκάφη» τόνισε, φέρνοντας ως παράδειγμα τους ψαράδες στη Συκαμνιά στη βόρεια Λέσβο που με τη σειρά τους διέσωσαν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές και έγραψαν μια χρυσή σελίδα ιστορίας για το χωριό τους, επικοινωνώντας τόσο μεταξύ τους όσο και με τις αρχές μέσω αυτών των συχνοτήτων. Κάτι που έκαναν και οι διασώστες.
Απαντώντας και στις σχετικές αναφορές του πρώτου μάρτυρα κατηγορίας για τη νομιμότητα της χρήσης των ασυρμάτων στην ξηρά, περιέγραψε τις τραγικές συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί τότε σε όλο το ανατολικό Αιγαίο. «Τα ναυάγια τότε δεν ήταν ένα σπάνιο φαινόμενο. Αντίθετα, ήταν η καθημερινότητα που ζούσαμε.
»Αν δεν είχαμε τους ασύρματους συνέχεια ανοιχτούς, τότε πολλές εκατοντάδες άνθρωποι δεν θα ζούσαν. Είχαμε δύο επιλογές. Η θα παίρναμε τους ασύρματους στην ξηρά, ακόμα και δίπλα στα κρεβάτια μας, είτε θα κοιμόμασταν στα φουσκωτά» είπε χαρακτηριστικά, τονίζοντας ότι το ίδιο έκαναν και οι απλοί ψαράδες στη Συκαμνιά.
Χαρακτηριστική ήταν και η μαρτυρία της κ. Νέλλης Χατζηδάκη, ιδρυτικού μέλους της διακεκριμένης οργάνωσης «Συνύπαρξη και Επικοινωνία στο Αιγαίο», για όσα αφορούν τις επικοινωνίες μέσω της διαδικτυακής εφαρμογής whatsapp.
«Από τύχη δεν είμαστε και εμείς ανάμεσα στους κατηγορούμενους» είπε, τονίζοντας ότι σε αυτές τις ομαδικές συνομιλίες συμμετείχαν εκατοντάδες εθελοντές ώστε να ενημερωθούν για τις αφίξεις και να φροντίσουν για την παροχή ειδών πρώτης ανάγκης, όπως νερά, τρόφιμα και κουβέρτες.
Η δίκη συνεχίστηκε με την απολογία του τότε διευθυντή της ERCI, Νάσου Καρακίτσου, που περιέγραψε με σαφήνεια τον τρόπο επικοινωνίας της οργάνωσης με τις αρχές και κυρίως με το Λιμενικό και τη FRONTEX, η οποία γινόταν κυρίως με τους ασύρματους και αποκλειστικά μέσω των επίμαχων συχνοτήτων 16 και 12 στα VHF. O ίδιος εξήγησε ότι η παρουσία σκαφών στο πέλαγος γινόταν αντιληπτή είτε με τα κιάλια είτε από ειδοποιήσεις τρίτων και ασφαλώς σε καμία περίπτωση μετά από συνεννόηση με διακινητές.
Παράλληλα δήλωσε απογοητευμένος από την απουσία των μαρτύρων αξιωματικών του Λιμενικού, αφού, όπως είπε, αυτοί θα μπορούσαν να θέσουν τα γεγονότα στην πραγματική τους διάσταση, αντίθετα με τους αστυνομικούς που είτε από άγνοια είτε από σκοπιμότητα διαστρέβλωσαν την εικόνα.
Απαντώντας και σε σχετική ερώτηση του εισαγγελέα, ο ίδιος τόνισε ότι σε καμία περίπτωση δεν μετάνιωσε όλα αυτά τα χρόνια για την ανθρωπιστική του δράση, ούτε θεωρεί ότι έκανε κάτι λάθος που θα διευκόλυνε τους διακινητές, αφού εκτός των άλλων το Λιμενικό και η FRONTEX είχαν πάντα πλήρη γνώση των κινήσεων της ομάδας και τον έλεγχο των επιχειρήσεων.
Πηγη:
Γιώργος Παγούδης / https://www.efsyn.gr/
