Όλα ξεκίνησαν από τη Λέσβο όσον αφορά τη σχέση του Κριστ Γουάμπα με το μπάσκετ και από τότε έχει κυλήσει αρκετό νερό στ’ αυλάκι. Αλλά για να φτάσει στη Λέσβο έπρεπε να διασχίσει το Αιγαίο από την απέναντι όχθη, και έχοντας κάνει τη διαδρομή από το Κονγκό προς τα τουρκικά παράλια. Έχει να θυμάται (αν και δεν τα λέει εύκολα) ο φόργουρντ του Ολυμπιακού Βόλου, Κριστ Γουάμπα, τονίζοντας ότι ούτε το να διασχίζεις τη θάλασσα ως πρόσφυγας δεν είναι εύκολο, ούτε το να παίζεις μπάσκετ…
Με τη φανέλα του Ολυμπιακού Βόλου.
«Τίποτα δεν είναι εύκολο. Το να διασχίζεις τη θάλασσα είναι σαν να βάζεις τη ζωή σου σε δοκιμασία. Δοκιμάζεις κάτι και αν πετύχει έχει καλώς, αν αποτύχει μπορεί να χάσεις τη ζωή σου!» αναφέρει, με το μπάσκετ βέβαια έτσι όπως τα λέει να είναι πιο εύκολο, από το να βάζεις τον εαυτό σου σε μία βάρκα και να αναζητάς την ελπίδα σε μία γη, χωρίς να ξέρεις κανέναν, ούτε καν να μιλήσεις τη γλώσσα. Έμοιαζε πιο αισιόδοξο πάντως ως σκηνικό από τις φυλακές της Μπραζαβίλ, όπου είχε βρεθεί μετά τις διαμαρτυρίες για το αποτέλεσμα δημοψηφίσματος για τον πρόεδρο του Κονγκό, Ντένις Σασού Ενγκουέσο.
Στα γήπεδα της Μυτιλήνης.
Μετά από αρκετό καιρό στην Τουρκία, στη Μόρια για τρεις μήνες και από εκεί σε ένα… ανοιχτό γήπεδο στη Μυτιλήνη.
Έχει αναφερθεί άλλωστε πολλές φορές σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις στον Σερζ Ιμπάκα, υπογραμμίζοντας ότι ο φόργουορντ-σέντερ των Μπακς έχει γεννηθεί στο Κονγκό.
Εκεί που όπως λέει ο Κριστ υπάρχει άφθονο αθλητικό ταλέντο αλλά κανείς δεν ασχολείται εύκολα με τον Αθλητισμό. Προέχει το να εξασφαλίσει κανείς την επιβίωσή του και έστω ένα πιάτο φαγητό για την κάθε ημέρα.
Νιώθει άραγε ο Κριστ Γουάμπα ευλογημένος που κατάφερε να έχει στέγη και φαγητό, κάτι που δεν είχε στην πατρίδα του; «Δεν θα πω ότι είμαι ευλογημένος. Θεωρώ ότι η όποια εξέλιξη ήταν ένα πλάνο του Θεού, η θέλησή Του για μένα. Αυτό ήθελε να κάνω να κάνω και μου έδωσε την επιθυμία και τη δυνατότητα να παίζω μπάσκετ» σχολιάζει σχετικά.
Από το πέρασμά του στον Αστέρα Σίνδου.
Ο Βόλος πάντως δεν ήταν ο πρώτος του μπασκετικός σταθμός. Από το ανοιχτό γήπεδο της Μυτιλήνης βρέθηκε στον Αστέρα Σίνδου του Γιώργου Μπαλογιάννη. Από εκεί στη συνέχεια αποτέλεσε μέλος του Άρη Θεσσαλονίκης του Βαγγέλη Αγγέλου τότε μέσω και των social media της Athlenda (του παλαίμαχου διεθνή Λάζαρου Παπαδόπουλου). Ακολούθησε η Φλώρινα, η Μύκονος και τελικά η πρωτεύουσα της Μαγνησίας και ο Ολυμπιακός Βόλου, ενώ η ιστορία του είχε ήδη γίνει γνωστή όσο βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη, από το ίδιο το Reuters που του αφιέρωσε ολόκληρο θέμα, όντα ο πρόσφυγας του μπάσκετ!
Περιμένοντας στην ουρά για φαγητό στο κέντρο φιλοξενίας στη Μόρια.
«Δεν έχω θέμα να μετακινούμαι. Νιώθω καλά στον Βόλο, παίζοντας μπάσκετ» σχολιάζει πάντως, όμως δεν σκοπεύει να μείνει για πάντα στη Θεσσαλία…
«Θέλω να εξελιχθώ μπασκετικά. Εάν έχω τα χαρτιά μου, το διαβατήριό μου, σχεδιάζω να φύγω από την Ελλάδα και να αναζητήσω τον επόμενο σταθμό της καριέρας μου σε άλλη χώρα» σημειώνει, αλλά δεν παραδέχεται αν έχει κατά νου την Ισπανία (όπως ο Σερζ Ιμπάκα) πριν καταλήξει στο ΝΒΑ!
Όταν είχε ανακοινωθεί από τον Άρη.
Του αρέσει όμως το ελληνικό μπάσκετ. «Η Ελλάδα έχει από τα καλύτερα πρωταθλήματα στην Ευρώπη» θα πει σχετικά και η όρεξη να συνεχίζει να προπονείται, να εξελίσσεται και να παίζει δεν του λείπει.
Μέχρι τον επόμενο σταθμό της καριέρας του!
Χρυσόστομος Τρίμμης https://www.basket.gr/
