«Πλάι μου και στο γήπεδο!»
Ο τερματοφύλακας της Καλλονής που ανέβηκε στη Σούπερ Λιγκ είναι ερωτευμένος με μια πανέμορφη Τουρκάλα! Μην απορείτε! Ο έρωτας δεν γνωρίζει σύνορα και νικάει ιστορικές έχθρες…
Του Σπύρου Τσάμη / Εφημερίδα των Συντακτών
Τον ζηλεύουμε! Γιατί βρίσκεται ανάμεσα σε… καλλονές! Ο 26χρονος Γιάννης Σιδεράκης είναι ο τερματοφύλακας της πρωτοεμφανιζόμενης στη μεγάλη κατηγορία Καλλονής και γιορτάζει την επιτυχία της ομάδας από τη Μυτιλήνη με την 34χρονη Νεσχάν Μουλαζίμ. Καλλονή από την Τουρκία!
Η αναζήτηση των προσώπων που οδήγησαν την ομάδα του βόρειου Αιγαίου στην επιτυχία απέκτησε ιδιαίτερο τόνο στην περίπτωση του τερματοφύλακα. Βασικός συντελεστής της ανόδου και ζευγάρι με την πανέμορφη Νεσχάν που είναι υπεύθυνη γραφείου «VIP SERVICE» στη Μύκονο!
Καλοκαίρι προ των πυλών, ανάλογη διάθεση παρά την καθημερινή πίεση, άρα του προτείναμε να μιλήσουμε φιλικά και για την αγαπημένη του. Η ερωτική συνύπαρξη ξενίζει μόνο ανέραστους – ανυποψίαστους… Αρχικά, γιατί υπάρχει η γνωστή εντύπωση πως και ο απλός Τούρκος μάς… εχθρεύεται όπως και ο πολιτικός ηγέτης του. Ομως ο Γιάννης, όπως τόσοι άλλοι, δίνει άλλη εικόνα:
«Δεν είναι έτσι όπως οι περισσότεροι θέλουν να πιστεύουν στην πατρίδα μας… Και δεν μιλάω για πολιτική και τα όσα μας χωρίζουν με την Τουρκία, αλλά αναφέρομαι στον τρόπο που μας βλέπουν οι απλοί Τούρκοι. Είμαστε ένα χρόνο μαζί με τη Νεσχάν και έχω ξεκάθαρη γνώμη, όχι μόνο απ” όσα μου λέει η ίδια, αλλά και από αυτά που έχω καταλάβει ο ίδιος. Το Πάσχα πήγα στη Σμύρνη. Υπήρχε στο μυαλό μου αυτό που νομίζουν πολλοί Ελληνες, δηλαδή πως ίσως είναι δύσκολο να προσαρμοστείς μόνο και μόνο γιατί βρίσκεσαι στην Τουρκία! Οχι όμως! “Ελληνας;” ρωτούν και αμέσως γίνονται φιλικοί, ζεστοί, φιλόξενοι. Από την πρώτη στιγμή ήταν άνετα. Και δεν ένιωσα έτσι μόνο στη Σμύρνη, επειδή είδα εκεί δικές μας, χριστιανικές εκκλησίες και ελληνικά σπίτια. Ο περισσότερος κόσμος είναι φιλικός, αν και εκεί υπάρχουν κάποιοι που έχουν, όπως αρκετοί Ελληνες, φανατισμό για τον εχθρό που βρίσκεται στην απέναντι ακτή του Αιγαίου. Ακουσα και ακούω Τούρκους να μιλούν για όσα μας ενώνουν. Και είναι πολλά! Η μουσική, το φαγητό, ο τρόπος διασκέδασης και πολλά ίδια καθημερινά προβλήματα. Αυτά τους κάνουν να χαμογελούν στον Ελληνα που έχουν απέναντί τους. Εμείς έχουμε μεγαλύτερο πρόβλημα μαζί τους. Οχι αυτοί μ” εμάς! Και μιλάω πάντα για τον απλό κόσμο»…
Υποψιασμένη η επόμενη ερώτηση: Μήπως, φίλε Γιάννη, η ίδια η εντύπωσή σου απλά επηρεάζεται από τον έρωτα που νιώθεις για το κορίτσι που γεννήθηκε στη γη του ιστορικού εχθρού μας;
«Οχι. Αν και ένα χρόνο τώρα που είμαστε μαζί νιώθω πολύ καλά, η γνώμη μου είναι ανεπηρέαστη. Είχα κι εγώ στο μυαλό την εντύπωση που καλλιεργείται σ” εμάς για τους Τούρκους από τα χρόνια του σχολείου. Αρα, τα διαφορετικά συμπεράσματα βγήκαν παρότι δεν ήμουν ευκολόπιστος».
Μόνο αδαής μπορεί να σε ρωτήσει… «πώς και ερωτεύτηκες Τουρκάλα;», λες κι ο έρωτας γνωρίζει σύνορα! Αλλά μόνο και μόνο γιατί ξέρεις τη δυσκαμψία στη σκέψη τόσων και τόσων, καλείσαι να δώσεις απάντηση:
«Καλά λες. Δεν υπάρχει “γιατί” όταν μιλάς για κάτι πηγαίο και αληθινό! Νιώθουμε και οι δύο καλά και δεν υπάρχει “γιατί”! Χαίρομαι, γιατί μετά από δύσκολο πρωτάθλημα και μεγάλη πίεση θα πάμε τώρα διακοπές μαζί. Βεβαίως, θα βρεθούμε και στη Μύκονο, όπου διευθύνει το γραφείο της. Φέτος την είχα πλάι μου και στο γήπεδο! Είδε πολλά παιχνίδια της ομάδας και θα έρθει φέτος και πάλι σε όλα τα εντός έδρας παιχνίδια της Καλλονής. Υγιή και ξεχωριστά είναι όλα αυτά! Να είσαι μαζί με τη γυναίκα που σε ελκύει! Ο,τι πρέπει και για την πρόκληση που θα έχει η ομάδα κι εγώ προσωπικά, στη Σούπερ Λιγκ της νέας χρονιάς!».
«Ομάδα-εξαίρεση!»
Η «πρόκληση», λοιπόν, του νέου πρωταθλήματος ως αποτέλεσμα της φετινής επιτυχίας. Η αρχική εξήγησή της ακούγεται απλοϊκή: «Αρχικά, θέλω να σταθώ στο καλό κλίμα. Σοβαρότητα αλλά και ατμόσφαιρα παρέας που δεν απειλούσε τη σοβαρότητα, γιατί υπήρχε μέτρο σε όλα! Υγιής ομάδα! Συνέπεια στις πληρωμές μας και γενικότερα σε όλες τις οικονομικές υποχρεώσεις από τη διοίκηση. Και αυτό δημιουργούσε άνεση σ” εμάς, τους παίκτες, που δεν είχαμε τίποτ” άλλο στο μυαλό μας εκτός από το επόμενο παιχνίδι και τον στόχο μας! Ολοι ξέρετε ότι αυτό είναι κάτι που σπανίζει πλέον στην εποχή μας. Οχι μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά γενικότερα στην κοινωνία μας, που πιέζεται οικονομικά… Οι παίκτες μεταξύ μας λέγαμε πόσο ασφαλείς και τυχεροί είμαστε. Υπήρχε, βέβαια, και ταλέντο. Χωρίς αυτό…».
Στοιχεία που φαντάζουν προϋποθέσεις για παρθενική παρουσία, συνοδεία αγωνιστικού θράσους, στο μεγάλο πρωτάθλημα;
«Ναι, πιστεύω ότι μπορούμε να σχεδιάζουμε δυναμική πορεία, παρά την πρώτη εμφάνισή μας στη Σούπερ Λίγκ! Περισσότερα θα μπορέσω να πω όταν δω αν θα μείνει στον πάγκο ο κ. Τεννές και πώς θα ενισχυθεί η ομάδα… Οι καλοί παίκτες, είμαι σίγουρος, ότι θα μείνουν. Πάντως, υπάρχει σχέδιο να μην περάσουμε απαρατήρητοι! Και υπάρχει, τονίζω και πάλι, η οικονομική δυνατότητα ενίσχυσης με κατάλληλους παίκτες. Αρα, υπάρχουν οι βασικές προϋποθέσεις».
«Ο Πανιώνιος με αδίκησε…»
Εκτός των άλλων, η φετινή επιτυχία, λειτουργεί για τον Γιάννη Σιδεράκη και ως απάντηση στη Νέα Σμύρνη: «Εφυγα λυπημένος, με την αίσθηση ότι με αδίκησαν από τον Πανιώνιο, γιατί πέρυσι ήμουν καλός. Ημουν πεσμένος ψυχολογικά, αλλά η Καλλονή με εμπιστεύθηκε και με δικαίωσε! Ημουν τυχερός γιατί είχα τον κατάλληλο προπονητή και, όπως είπα, τις κατάλληλες συνθήκες για νέα, πετυχημένη αρχή».
