Λάιονελ Σράιβερ: Η επιλεκτική συμπόνια για το μεταναστευτικό και η αναφορά στη Λέσβο
Περισσότερα βιβλία για το μεταναστευτικό ζήτημα γραμμένα από την οπτική γωνία των κατοίκων των περιοχών στις οποίες καταφεύγουν μετανάστες, θα ήθελε να δει η συγγραφέας Λάιονελ Σράιβερ, όπως δήλωσε σε συνέντευξή της στους New York Times, αναφέροντας μάλιστα ως παράδειγμα τη Λέσβο.
Σε ερώτηση για τα θέματα με τα οποία θα ήθελε να ασχοληθούν περισσότεροι συγγραφείς, απάντησε: «Με τη μαζική μετανάστευση από την οπτική γωνία του πληθυσμού στις περιοχές που την υποδέχονται (όπως η Λέσβος)». Η ίδια εξήγησε πως η λογοτεχνία σπάνια εκφράζει συμπόνια για τους ντόπιους των οποίων η φιλοξενία δοκιμάζεται, ενώ αντίθετα «η ιστορία του άμοιρου μετανάστη βγάζει αυτόματα συμπόνια, οπότε αυτή είναι η ιστορία που αφηγούμαστε».
Απαντώντας σε άλλη ερώτηση, αποκάλυψε πως σε κάθε ευκαιρία συνιστά στους αναγνώστες να μην επιδιώκουν να συναντήσουν από κοντά τους συγγραφείς των αγαπημένων τους βιβλίων, καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος να απογοητευτούν και να χαθεί η μαγεία του έργου τους. «Δε θα πω ονόματα, αλλά πριν από αρκετό καιρό πήρα στα χέρια μου το ντεμπούτο κάποιου συγγραφέα, ένα λογοτεχνικό βιβλίο που το βρήκα εντυπωσιακό. Μετά συνάντησα τον συγγραφέα, που ήταν ανυπόφορος. Δεν άλλαξε η γνώμη μου για το βιβλίο, όμως ομολογώ ότι εκείνη η απογοητευτική συνάντηση μείωσε τη διάθεσή μου να διαβάσω κάποιο από τα επόμενα έργα του», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Σημειωτέον ότι στα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία της: Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν (μτφρ. Γωγώ Αρβανίτη, Μεταίχμιο 2010) και Αρκετά ως εδώ (μτφρ. Γωγώ Αρβανίτη, Μεταίχμιο 2012).
πηγη:
